ঔ

ঔ অসমীয়া লিপিৰ স্বৰবৰ্ণৰ একাদশ আখৰ। যি ধ্বনি মুখৰ কোনো অংশতে বাধা নোপোৱাকৈ উচ্চাৰিত হয়, সেয়ে স্বৰধ্বনি। 'ঔ'ও এটি স্বৰধ্বনি, সেয়েহে 'ঔ' উচ্চাৰণ কৰোঁতেও মুখৰ কোনো অংশৰে বাধা দিয়া নহয়। ঔ এটা দ্বিস্বৰ, ঔ=অ+উ। ব্ৰেইল্ত 'ঔ'-ক এনেদৰে লিখা যায়।

ব্যঞ্জন বৰ্ণৰ লগত যোগ হ'লে

কোনো ব্যঞ্জন বৰ্ণৰ লগত যোগ হ'লে 'ঔ'ৰ ৰূপ সলনি হয়, অৰ্থাৎ ইয়াক অন্য ৰূপত লিখা হয়। সেই ৰূপ 'ঔ'ৰ গৌণ প্ৰতীক। 'ঔ'ৰ এই ৰূপ হ'ল 'ৌ'। যেনে ক্+ঔ=ৌ আদি।

ইউনিক’ড

ৰূপ	চিহ্ন	ইউনিক’ড	ক’ড নম্বৰ	ইউনিক’ডত বিৱৰণ
স্বতন্ত্ৰ ৰূপ	ঔ	ঔU+0994	U+0994	ASSAMESE LETTER AU
গৌণ ৰূপ	ৌ	ৌU+09CC	U+09CC	ASSAMESE VOWEL SIGN AU

'ঔ'ৰ পৰা আৰম্ভ হোৱা শব্দ

কিছু উদাহৰণ হ'ল:

• ঔটেঙা
• ঔষধ
• ঔদাৰ্য
• ঔধস্য
• ঔন্নত্য
• ঔত্পত্তিক আদি।

ঔ-কাৰ যুক্ত শব্দৰ উদাহৰণ

• বৌ
• সৌভাগ্য
• ৰৌ
• লৌহ
• গৌণ
• মৌন আদি।