দুৰ্গা পূজা: বিভিন্ন সংশোধনসমূহৰ মাজৰ পাৰ্থক্য

File renamed: File:332 durga-alone.pngFile:332 Durga-alone.png File renaming criterion #5: Correct obvious errors in file names (e.g. incorrect proper nouns or false histo...
No edit summary
1 নং শাৰী:
{{Expand article}}{{অনুলিপি সম্পাদনা}}
{{Infobox Holiday
|holiday_name = দুৰ্গাপূজা
5 নং শাৰী:
|longtype = [[হিন্দু]] উৎসৱ <br /> (প্ৰধানত [[পশ্চিমবংগ]], [[অসম]] আৰু [[বিহাৰ]]ত উদযাপন কৰা হয়)
|image = Bagbazar Sarbojanin Arnab Dutta 2010.JPG
|caption = <sup>বগবজাৰবগ বজাৰ সাৰ্বজনীন দুৰ্গাপ্ৰতিমাদুৰ্গা প্ৰতিমা, ২০১০</sup>
|official_name =
|nickname =শাৰদোৎসৱ, বিজয়াদশমীবিজয়া দশমী, [[দশেৰা]]
|observedby = [[হিন্দু]] সম্প্ৰদায়ে
|begins = সাধাৰণতে [[মহাষষ্ঠীমহা ষষ্ঠী]]ত (ক্ষেত্ৰবিশেষেক্ষেত্ৰ বিশেষে কুলাচাৰ অনুসাৰিঅনুসৰি, ভাদ্ৰকৃষ্ণানবমীভাদৰ কৃষ্ণাষ্টমী বা [[মহালয়া]])
|ends = [[বিজয়াদশমীবিজয়া দশমী]]
|date = আহিনৰ শুক্লপক্ষশুক্ল পক্ষ অথবা চ'তৰ শুক্লপক্ষশুক্ল পক্ষ
|date2009 =
|celebrations = প্ৰথা অনুসাৰে পালন কৰা হয়, দহ বা পাঁচ দিন
|relatedto = [[মহালয়া]], [[দশেৰা]], [[জগদ্ধাত্ৰী|জগদ্ধাত্ৰী পূজা]]
}}
[[হিন্দু]] দেৱী [[দুৰ্গা|দুৰ্গাৰ]] আৰধনাকেআৰাধনাকে কেন্দ্ৰ কৰি অনুষ্ঠিত হয় [[বাঙালিবাঙালী]] হিন্দু সম্প্ৰদায়ৰ বৃহত্তম ধৰ্মীয় আৰু সামাজিক উৎসৱ '''দুৰ্গা পূজা''' বা '''দুৰ্গোৎসৱ'''। শাস্ত্ৰীয়শাস্ত্ৰী. অনুসাৰে আহিন মাহৰ শুক্লপক্ষতশুক্ল পক্ষত বা চতচ’ত মাহৰ শুক্লপক্ষতশুক্ল পক্ষত [[দুৰ্গাপূজা]] পালন কৰা হয়। চ’ত অৰ্থাৎ বসন্তকালৰ [[দুৰ্গাপূজা]]কদুৰ্গাপূজাক বাসন্তী [[দুৰ্গা পূজা]] আৰু আহিন অৰ্থাৎ শৰৎ কালৰ [[দুৰ্গা পূজা]]কপূজাক শাৰদীয় [[দুৰ্গা পূজা]] নামে জনাজাত। ভাৰতীয় উপমহাদেশৰ একাধিক ৰাষ্ট্ৰই [[দুৰ্গা পূজা]] পালন কৰে। ভাৰতৰ [[পশ্চিমবংগ]], [[অসম]] [[ত্ৰিপুৰা]] [[বিহাৰ]] [[ঝাৰখাণ্ড]] আৰু [[উৰিষ্যা]]ত [[দুৰ্গাপূজা]] সৰ্বাধিক জাকত জিলিকা হয় আৰু ৫ দিন যোৰা বাৰ্ষিক বন্ধৰ দিন হিচাপেও ঘোষনা কৰা হয়। বাংলাদেশৰ সংখ্যালঘু হিন্দু সলকেওসকলেও [[দুৰ্গা পূজা]] পালন কৰে।
 
সাধাৰনতে আহিনৰ শুক্ল পক্ষৰ ষষ্ঠতমষষ্ঠ তম দিন তথা ষষ্ঠীৰ পৰা আৰম্ভ হৈ দশমী প্ৰযন্তপৰ্যন্ত থাকে এই '''দুৰ্গোৎসবদুৰ্গোৎসৱ''' । এই পাঁচ দিন যথাক্ৰমে দুৰ্গাষষ্ঠীদুৰ্গা ষষ্ঠী, মহাসপ্তমী, মহাষ্টমী, মহানবমী আৰু বিজয়া দশমী নামে জনাজাত ।জনাজাত। এই পক্ষটোকপক্ষ টোক দেৱিদেৱী পক্ষ নামেৰেও জনাযায়জনা যায়পুৰ্ববৰ্তীপূৰ্বৱৰ্তী অমাব্যাৰঅমাবস্যাৰ দিনা এই দেৱিপক্ষৰদেৱী পক্ষৰ সুচনা হয় আৰু ইয়াক [[মহালয়া]] বুলিও জনা হয় ।হয়। আৰু পুৰ্ণীমাৰপুৰ্ণিমাৰ দিনাক লক্ষ্মীপূজাৰলক্ষ্মী পূজাৰ দিন হিচাপে গণ্য কৰা হয় ।
 
==পৌৰাণিক উপাথ্যানউপাখ্যান==
 
[[চিত্ৰ:Para-Mahashasthi.JPG|thumb|right|250px|কলকাতাৰ একোটা পূজামণ্ডপত মহাষষ্টীৰ দেবীপ্ৰতিমাদেবী প্ৰতিমা, ২০০৬]]
 
===ব্ৰহ্মবৈবৰ্ত পুৰাণ===
 
ব্ৰহ্মবৈবৰ্ত পুৰাণত উল্লেখ থকা অনুসাৰে এই দুৰ্গা পূজাৰ প্ৰবৰ্তকপ্ৰৱৰ্তক স্বয়ং শ্ৰী[[কৃষ্ণ]] । দুৰ্গা পূজাৰ প্ৰবৰ্তনৰ একোটা কথিত আখ্যানো এই পুৰাণত পোৱা যায় ।যায়। কোৱা উচিত হব যে, এই ইতিহাসৰ কোনো প্ৰামাণিক ইতিহাস নাই । <ref>প্ৰবন্ধ ''শব্দাঞ্জলিত দুৰ্গা পূজা'', হৰিপদ ভৌমিক, ''নতুন বাংলাৰ মুখ'' পত্ৰিকা, আহিন ১৪১৪, অক্টোবৰ ২০০৭, পৃ. ১৬৩ দ্ৰঃ</ref>
 
===দেৱী ভাগৱত পুৰাণ===
 
দেৱী ভীগৱতভাগৱত অনুসাৰিঅনুসৰি ব্ৰহ্মাৰ মানস পুত্ৰ মনুৱে পৃথিৱীৰ শাসনভাৰ পাই ক্ষীৰুদসাগৰৰক্ষীৰদধি পাৰততীৰত দেৱী দুৰ্গাৰ মৃণ্ময় মূৰ্তী নিৰ্মান কৰি আৰধনাআৰাধনা কৰে ।কৰে। আৰু এই সময় খিনিত তেওঁ তিনি বাগ্ভব বীজ জপ কৰে লগতে আহাৰ আৰু শ্বাস গ্ৰহন পৰিত্যাগ কৰি বছৰ বছৰ ধৰি তেওঁ ঘোৰ তপষ্যাতপস্যা কৰে ।কৰে। আৰু তাতে দেৱী দুৰ্গা প্ৰসন্ন হৈ মনুৰ আগত উপস্থিত হৈ মনু বৰ দিলে “হে মহাবাহু, তোমাৰ প্ৰাৰ্থনা সিদ্ধ হওঁক ।হওঁক। মই তোমাৰ সকলো প্ৰাৰ্থনীয় বিষয় দান কৰিছো ।কৰিছো। বৎস! তোমাৰ ৰাজ্য নিষ্কণ্টক হওক আৰু তুমি পুত্ৰলাভপুত্ৰ কৰালাভ ।”কৰা।” <ref>প্ৰবন্ধ ''শব্দাঞ্জলিতে দুৰ্গাপূজা'', হৰিপদ ভৌমিক, ''নতুন বাংলাৰ মুখ'' পত্ৰিকা, আহিন ১৪১৪, অক্টোবৰ ২০০৭, পৃ. ১৬৩-৬৪ দ্ৰঃ</ref>
 
[[File:Durga 1.jpg|thumb|250px|২০০৯ এটা দুৰ্গা প্ৰতিমা,২০০৯]]
 
==মূৰ্তি সমূহ==
==মূৰ্তিসমূহ==
 
দুৰ্গা দেৱীৰ মূৰ্টিটোমূৰ্তিটো সাধাৰণতে দুৰ্গাৰ পৰিয়ালৰ লগতে থকা দেখা যায় ।যায়। এই মূৰ্তি সমূহৰ মধ্য স্থানত দেৱী দুৰ্গা থাকে আৰু তেওঁৰ সোফালে থাকে দেৱী লক্ষ্মী আৰু গণেশ আনহাতে বাওঁফালে থাকে দেৱী সৰস্বতী আৰু কাৰ্তিককাৰ্তিক। ।কলিকতাতকলিকতাত পোন প্ৰথমবাৰৰ বাবে ১৬১০ চনত সাবৰ্ণ ৰায়চৌধুৰী পৰিয়ালে এই প্ৰথাৰ প্ৰচলন কৰিছিল ।
 
===দুৰ্গা===
 
‘দ’-আখৰে দৈত্যনাশদৈত্য নাশ, ‘ঊ’-কাৰে বঘ্নিনাশকবিঘ্ননাশক, ‘ৰেফ’ ৰোগনাশক, ‘গ’-আখৰে পাপনাশক, আৰু ‘অ’-কাৰে ভয় তথা শত্ৰুনাশক ।শত্ৰুনাশক। অৰ্থাৎ, দৈত্য, বিঘ্ন, ৰোগ, পাপ আৰু ভয়-শত্ৰুৰ পৰা যিয়ে ৰক্ষা কৰে সেয়ে দুৰ্গা । দুৰ্গা।<ref> ''শব্দকল্পদ্ৰুম'' ৩।১৬৬৬; ''পূজা-বিজ্ঞান'', স্বামী প্ৰমেয়ানন্দ, উদ্বোধন কাৰ্যালয়, কলকাতা, ১৯৯৯, পৃষ্ঠা ৪৪ পৰা উদ্ধৃত</ref>
দেৱীদুৰ্গাদেৱী দুৰ্গা হ’ল সৃষ্টিৰ আদিআদি। ।পিতামহপিতামহ ব্ৰহ্মা,ভগৱান বিষ্ণু আৰু ভগৱান শংকৰে তেখেতৰে শক্তিৰে এই সৃষ্টিৰ স্ৰজন,পালন-পোষণ আৰু সংহাৰ কৰেকৰে। ।আইআই দুৰ্গা দেৱীৰ ৰূপ ন –বিধ–বিধ। শাস্ত্ৰত বৰ্ণনা কৰা মতে সেই বোৰৰ নাম আৰু বৈশিষ্ট হ’ল-
 
-.শৈলপুত্ৰী, ২-.ব্ৰহ্মচাৰিণী, ৩-.চন্দ্ৰঘণ্টা, -কূষ্মাণ্ডা.কুষ্মাণ্ডা, ৫-.স্কন্দমাতা, -.কাত্যায়নী, -.কালৰাত্ৰি, -.মহাগৌৰী,৯-সিদ্ধিদাত্ৰী ৯.সিদ্ধিদাত্ৰী।
 
১.“শৈলপুত্ৰী” :
১–“শৈলপুত্ৰী” :
 
মা দুৰ্গা নিজৰ প্ৰথম স্বৰূপত “শৈলপুত্ৰী” নামেৰে জনাজাতজনাজাত। পৰ্ব্বত পৰ্ব্বতৰাজৰাজ হিমালয়ৰ তাত পুত্ৰী ৰূপে জন্ম লোৱা বাবে এই “শৈলপুত্ৰী” নাম হৈছিল ।হৈছিল। বৃষভৰ ওপৰত স্থিতা শৈলপুত্ৰী মাতৃৰ সোঁ হাতত শূল আৰু বাওঁহাতত কমল পুষ্প সুশোভিতসুশোভিত। ।ন গৰাকিন-গৰাকী দুৰ্গাৰ মাজত এখেত হ’ল প্ৰথম দুৰ্গা । ইয়াৰ পূৰ্বজন্মতপূৰ্ব জন্মত এখেতে প্ৰজাপতিপ্ৰজা পতি দক্ষৰ কন্যা ৰূপে জন্ম গ্ৰহণ কৰিছিলকৰিছিল। ।তেতিয়াতেতিয়া এখেতৰ নাম আছিল “সতী”“সতী”। ।ভগৱানভগৱান শংকৰৰ সৈতে এখেতৰ বিবাহ হৈছিল ।হৈছিল। কিন্তু প্ৰজাপতিপ্ৰজা পতি এই বিবাহৰ সম্পূৰ্ণ বিৰো্ধীবিৰোধী আছিলআছিল। এবাৰ ।এবাৰপ্ৰজা প্ৰজাপতিপতি দক্ষই বৰ ডাঙৰকৈ এটা যজ্ঞ অনুষ্ঠিত কৰিছিলকৰিছিল। ।কিন্তুকিন্তু ভগৱান শংকৰক তেওঁ নিমন্ত্ৰিত নকৰিলেনকৰিলে। ।পিছেপিছে সতীৰ প্ৰৱল আগ্ৰহ দেখি ভগৱান শংকৰে তেওঁক পিতৃ-গৃহলৈ যোৱাৰ বাবে অনুমতি প্ৰদান কৰিলেকৰিলে। ।পিতৃপিতৃ-গৃহলৈ গৈ দেখিলে যে তাত প্ৰতিটো ক্ষেত্ৰত,চাৰিওপিনে ভগৱান শংকৰৰ প্ৰতি তিৰস্কাৰৰ ভাৱহে পৰিপূৰ্ণপৰিপূৰ্ণ। ।নিজৰনিজৰ স্বামী ভগৱান শংকৰৰ প্ৰতি এনে ঘোৰ অপমান তেওঁৰ অসহ্য হৈ উঠিলউঠিল। ।তেওঁতেওঁ তৎক্ষনাৎ তাত যোগাগ্নি প্ৰজ্বলিত কৰি নিজৰ সেই ৰূপটোকে ভস্মীভূত কৰি পেলালে । পেলালে। যোগাগ্নিৰে নিজ শৰীৰক ভস্মীভূত কৰাৰ পিছত সতী শৈলৰাজ হিমালয়ৰ পুত্ৰী ৰূপে পৰবৰ্তী জন্ম গ্ৰহণ কৰিলে ।কৰিলে। তেওঁ তেতিয়া “শৈলপুত্ৰী”নামেৰে জনাজাত হ’লহ’ল। ।‘পাৰ্বতী’‘পাৰ্বতী’, ‘হৈমৱতী’ ও তেখেতৰে নামনাম। ।উপনিষদৰউপনিষদৰ এটি আখ্যান অনুসৰি ‘হৈমৱতী’স্বৰূপ‘হৈমৱতী’ স্বৰূপ ধাৰণ কৰি দেৱতা সকলৰ দৰ্প চূৰ্ণ কৰিছিলকৰিছিল। ।‘শৈলপুত্ৰী’ৰ‘শৈলপুত্ৰী’ৰ বিবাহওবিবাহ ও ভগৱান শংকৰৰ সৈতেহে হৈছিলহৈছিল।ন-গৰাকী ।ন গৰাকীদুৰ্গাৰদুৰ্গাৰ মাজত প্ৰথম ‘শৈলপুত্ৰী’ দুৰ্গাৰ মহিমা আৰু শক্তি অনন্তঅনন্ত। ।নৱৰাত্ৰীনৱৰাত্ৰি পূজনৰ প্ৰথম দিৱসতএইদিৱসত এই শৈলপুত্ৰীৰ পূজা আৰু উপাসনা কৰা হয় ।
 
২.“ব্ৰহ্মচাৰিণী” :
- ২–“ব্ৰহ্মচাৰিণী” :
 
মাতৃ দুৰ্গাৰ ন শক্তিৰ দ্বিতীয় স্বৰূপটো হ’ল ‘ব্ৰহ্মচাৰিণী’ৰ ।‘ব্ৰহ্মচাৰিণী’ৰ। ইয়াত ‘ব্ৰহ্ম’ শব্দৰ অৰ্থ হ’ল তপস্যাতপস্যা। ।ব্ৰহ্মচাৰিণীব্ৰহ্মচাৰিণী অৰ্থাৎ তপচাৰিণী, তপস্যা কৰা তপস্বিনীতপস্বিনী। ।“বেদস্তত্ত্ব“বেদস্তত্ত্ব তপো ব্ৰহ্মব্ৰহ্ম।’’ ।’’এইএই ব্ৰহ্মচাৰণী দেৱীৰ স্বৰূপ পূৰ্ণ জ্যোতিৰ্ময় আৰু অত্যন্ত ভৱ্যভব্য। ।এখেতৰএখেতৰ সোঁহাতত জপমালাজপ মালা আৰু বাওঁহাতত কমণ্ডলু বিদ্যমান ।বিদ্যমান। হিমালয়ৰ তাত পুত্ৰীৰূপেপুত্ৰী ৰূপে উৎপন্ন হোৱাত নিজৰ এই পৰৱৰ্ত্তী জন্মটোজন্মতো নাৰদৰ উপদেশ মতে ভগৱান শংকৰক পতিৰূপে পাবলৈ তেখেতে অতি প্ৰচণ্ড তপস্যা কৰিছিল ।কৰিছিল। তেনে দুষ্কৰ তপস্যা কৰা বাবেহে তেখেতক “তপশ্চাৰিণী” বা “ব্ৰহ্মচাৰিণী”নামেৰে অভিহিত কৰা হৈছিল ।মাহৈছিল। মা-দুৰ্গাৰ এই দ্বিতীয় স্বৰূপটো ভক্ত আৰু সিদ্ধসকলৰসিদ্ধ সকলৰ অনন্ত ফলপ্ৰদফলপ্ৰদ। ।ব্ৰহ্মচাৰিণীৰব্ৰহ্মচাৰিণীৰ উপাসনা কৰিলে মানুহৰ তপস্যা, যোগ, বৈৰাগ্য, সদাচাৰ আৰু সংযম বৃ্দ্ধিবৃদ্ধি পায় । জীৱনৰ কঠিন সংঘাতবোৰতোসংঘাত বোৰতো তেওঁৰ মন কৰ্তব্য পথৰ পৰা বিচ্যুত নহয়নহয়। ।দুৰ্গাপূজাৰদুৰ্গাপূজাৰ দ্বিতীয় দিৱসত এখেতৰে স্বৰূপৰ উপাসনা কৰা হয় ।
-
 
-.“চন্দ্ৰঘন্টা”:
মাতৃ দুৰ্গাৰ ন শক্তিৰ দ্বিতীয় স্বৰূপটো হ’ল ‘ব্ৰহ্মচাৰিণী’ৰ । ইয়াত ‘ব্ৰহ্ম’ শব্দৰ অৰ্থ হ’ল তপস্যা ।ব্ৰহ্মচাৰিণী অৰ্থাৎ তপচাৰিণী,তপস্যা কৰা তপস্বিনী ।“বেদস্তত্ত্ব তপো ব্ৰহ্ম ।’’এই ব্ৰহ্মচাৰণী দেৱীৰ স্বৰূপ পূৰ্ণ জ্যোতিৰ্ময় আৰু অত্যন্ত ভৱ্য ।এখেতৰ সোঁহাতত জপমালা আৰু বাওঁহাতত কমণ্ডলু বিদ্যমান । হিমালয়ৰ তাত পুত্ৰীৰূপে উৎপন্ন হোৱাত নিজৰ এই পৰৱৰ্ত্তী জন্মটো নাৰদৰ উপদেশ মতে ভগৱান শংকৰক পতিৰূপে পাবলৈ তেখেতে অতি প্ৰচণ্ড তপস্যা কৰিছিল । তেনে দুষ্কৰ তপস্যা কৰা বাবেহে তেখেতক “তপশ্চাৰিণী” বা “ব্ৰহ্মচাৰিণী”নামেৰে অভিহিত কৰা হৈছিল ।মা দুৰ্গাৰ এই দ্বিতীয় স্বৰূপটো ভক্ত আৰু সিদ্ধসকলৰ অনন্ত ফলপ্ৰদ ।ব্ৰহ্মচাৰিণীৰ উপাসনা কৰিলে মানুহৰ তপস্যা,যোগ,বৈৰাগ্য,সদাচাৰ আৰু সংযম বৃ্দ্ধি পায় । জীৱনৰ কঠিন সংঘাতবোৰতো তেওঁৰ মন কৰ্তব্য পথৰ পৰা বিচ্যুত নহয় ।দুৰ্গাপূজাৰ দ্বিতীয় দিৱসত এখেতৰে স্বৰূপৰ উপাসনা কৰা হয় ।
 
মা দুৰ্গাৰ তৃতীয় শক্তিৰ নাম হ’ল ‘চন্দ্ৰঘণ্টা’‘চন্দ্ৰঘণ্টা’। ।নৱৰাত্ৰিনৱৰাত্ৰিৰ উপাসনাত তৃতীয় দিনা এখেতৰে বিগ্ৰহৰ পূজা-আৰাধনা কৰা হয়হয়। ।এখেতৰএখেতৰ এই স্বৰূপ পৰম শান্তিদায়ক আৰু কল্যাণকাৰীকল্যাণকাৰী। ।এখেতৰএখেতৰ মস্তকত ঘণ্টাৰ আকৃতিৰ অৰ্ধচন্দ্ৰ থাকেথাকে। ।সেইকাৰণেসেইকাৰণে তেখেতক ‘চন্দ্ৰঘণ্টাদেেৱী’‘চন্দ্ৰঘণ্টা দেৱী’ বোলা হয়হয়। ।এখেতৰএখেতৰ শৰীৰৰ বৰণ স্বৰ্ণৰসূবৰ্ণৰ দৰে উজ্জ্বলউজ্জ্বল। ।এখেতএখেত দশভুজাদশভুজা। ।এইএই দহোখনদহো খন হাত খড্গখড়্গ আদি শস্ত্ৰেৰেশস্ত্ৰৰেৰে আৰু বাণ আদি অস্ত্ৰেৰেঅস্ত্ৰৰেৰে বিভূষিতবিভূষিত। ।এখেতৰএখেতৰ বাহন হ’ল,সিংহ সিংহ। যুদ্ধৰ বাবে সদায় সাজু হৈ থকা- এখেতৰ ভাৱ-মুদ্ৰা ! ঘণ্টাৰ নিচিনা এখেতৰ প্ৰচণ্ড ধ্বনিৰেধ্বনিত অত্যাচাৰী দানৱ-দৈত্য-ৰাক্ষস সদায় প্ৰকম্পিত হৈ থাকেথাকে। ।নৱৰাত্ৰীৰনৱৰাত্ৰিৰ দুৰ্গা-উপাসনাত তৃতীয় দিনাৰ পূজাৰ মহত্ব অত্যধিক । নিজৰ মন,বচন,কৰ্ম আৰু কায়াক বিহিত বিধি-বিধান অনুসৰি পূৰ্ণৰূপ পৰিশুদ্ধ আৰু পবিত্ৰ কৰি আই চন্দ্ৰঘণ্টাৰ শৰণাগত হৈ তেখেতৰ উপাসনা-আৰাধনাত আমি তৎপৰ হোৱা উচিত ।অত্যধিক।
৩-“চন্দ্ৰঘন্টা”:
 
-.“কূষ্মাণ্ডা”:
মা দুৰ্গাৰ তৃতীয় শক্তিৰ নাম হ’ল ‘চন্দ্ৰঘণ্টা’ ।নৱৰাত্ৰি উপাসনাত তৃতীয় দিনা এখেতৰে বিগ্ৰহৰ পূজা-আৰাধনা কৰা হয় ।এখেতৰ এই স্বৰূপ পৰম শান্তিদায়ক আৰু কল্যাণকাৰী ।এখেতৰ মস্তকত ঘণ্টাৰ আকৃতিৰ অৰ্ধচন্দ্ৰ থাকে ।সেইকাৰণে তেখেতক ‘চন্দ্ৰঘণ্টাদেেৱী’ বোলা হয় ।এখেতৰ শৰীৰৰ বৰণ স্বৰ্ণৰ দৰে উজ্জ্বল ।এখেত দশভুজা ।এই দহোখন হাত খড্গ আদি শস্ত্ৰেৰে আৰু বাণ আদি অস্ত্ৰেৰে বিভূষিত ।এখেতৰ বাহন হ’ল,সিংহ । যুদ্ধৰ বাবে সদায় সাজু হৈ থকা-এখেতৰ ভাৱ-মুদ্ৰা ! ঘণ্টাৰ নিচিনা এখেতৰ প্ৰচণ্ড ধ্বনিৰে অত্যাচাৰী দানৱ-দৈত্য-ৰাক্ষস সদায় প্ৰকম্পিত হৈ থাকে ।নৱৰাত্ৰীৰ দুৰ্গা-উপাসনাত তৃতীয় দিনাৰ পূজাৰ মহত্ব অত্যধিক । নিজৰ মন,বচন,কৰ্ম আৰু কায়াক বিহিত বিধি-বিধান অনুসৰি পূৰ্ণৰূপ পৰিশুদ্ধ আৰু পবিত্ৰ কৰি আই চন্দ্ৰঘণ্টাৰ শৰণাগত হৈ তেখেতৰ উপাসনা-আৰাধনাত আমি তৎপৰ হোৱা উচিত ।
 
মা দু্ৰ্গাৰদুৰ্গাৰ চতুৰ্থ স্বৰূপৰ নাম হ’ল-কূষ্মাণ্ডা ।নিজৰকূষ্মাণ্ডা। মৃদুনিজৰ –মন্দমৃদু–মন্দ হাঁহিৰে অণ্ড অৰ্থাৎ ব্ৰহ্মাণ্ড উৎপন্ন কৰা হেতুকে তেখেতক দেৱী কূষ্মাণ্ডা নামেৰে অভিহিত কৰা হৈছে ।হৈছে। সৃষ্টিৰ অস্তিত্বই যেতিয়া নাছিল, ,চাৰিওপিনে অন্ধকাৰ , কেৱল অন্ধকাৰ হে পৰিব্যাপ্ত হৈ আছিল, –তেতিয়াতেতিয়া এই দেৱীয়েই নিজৰ ‘ঈষৎ’ হাঁহিৰে ব্ৰহ্মাণ্ড ৰচনা কৰিছিল ।কৰিছিল। গতিকে এখেত হে হ’ল সৃষ্টিৰ আদি স্বৰূপা, আদি শক্তিশক্তি। ।এখেতৰএখেতৰ আঠখন হাত থকা বাবে এখেত অষ্টভুজা দেৱী নামেৰেও বিখ্যাতবিখ্যাত। ।এখেতৰএখেতৰ সাতো সাতোখনখন হাতত আছে ক্ৰমে কমণ্ডলু, ধেনু, কাঁড়, কমল পুষ্প,অমৃতপূৰ্ণ অমৃত পূৰ্ণ কলহ, চক্ৰ আৰু গদাগদা। ।সকলোসকলো সিদ্ধি আৰু নিধি প্ৰদান কৰোঁতা জপমালাজপ মালা থাকে এখেতৰ বাওঁহাততবাওঁহাতত। ।এখেতৰএখেতৰ বাহন হ’ল সিংহ । সংস্কৃত ভাষাত কূষ্মাণ্ডৰ অৰ্থ হ’ল কোমোৰাকোমোৰা। ।বলিবলি সমূহৰ ভিতৰত কোমোৰা-বলি এখেতৰ আটাইতকৈ প্ৰিয়। নৱৰাত্ৰীৰনৱৰাত্ৰিৰ চতুৰ্থ দিনত এই কূষ্মাণ্ডা দেৱীৰ স্বৰূপৰ উপাসনা কৰা হয় ।
৪-“কূষ্মাণ্ডা”:
 
-.“স্কন্দমাতা”:
মা দু্ৰ্গাৰ চতুৰ্থ স্বৰূপৰ নাম হ’ল-কূষ্মাণ্ডা ।নিজৰ মৃদু –মন্দ হাঁহিৰে অণ্ড অৰ্থাৎ ব্ৰহ্মাণ্ড উৎপন্ন কৰা হেতুকে তেখেতক দেৱী কূষ্মাণ্ডা নামেৰে অভিহিত কৰা হৈছে । সৃষ্টিৰ অস্তিত্বই যেতিয়া নাছিল ,চাৰিওপিনে অন্ধকাৰ ,কেৱল অন্ধকাৰ হে পৰিব্যাপ্ত হৈ আছিল –তেতিয়া এই দেৱীয়েই নিজৰ ‘ঈষৎ’ হাঁহিৰে ব্ৰহ্মাণ্ড ৰচনা কৰিছিল । গতিকে এখেত হে হ’ল সৃষ্টিৰ আদি স্বৰূপা,আদি শক্তি ।এখেতৰ আঠখন হাত থকা বাবে এখেত অষ্টভুজা দেৱী নামেৰেও বিখ্যাত ।এখেতৰ সাতোখন হাতত আছে ক্ৰমে কমণ্ডলু,ধেনু,কাঁড়,কমল পুষ্প,অমৃতপূৰ্ণ কলহ,চক্ৰ আৰু গদা ।সকলো সিদ্ধি আৰু নিধি প্ৰদান কৰোঁতা জপমালা থাকে এখেতৰ বাওঁহাতত ।এখেতৰ বাহন হ’ল সিংহ । সংস্কৃত ভাষাত কূষ্মাণ্ডৰ অৰ্থ হ’ল কোমোৰা ।বলি সমূহৰ ভিতৰত কোমোৰা-বলি এখেতৰ আটাইতকৈ প্ৰিয়। নৱৰাত্ৰীৰ চতুৰ্থ দিনত এই কূষ্মাণ্ডা দেৱীৰ স্বৰূপৰ উপাসনা কৰা হয় ।
 
মাতৃ দুৰ্গাদেৱীৰ পঞ্চম স্বৰূপটো ‘স্কন্দমাতা’ নামেৰে জনাজাতজনাজাত। ।ভগৱানভগৱান স্কন্দ ‘কুমাৰ কাৰ্তিকেয়’ নামেৰেও জনাজাত ।জনাজাত। প্ৰসিদ্ধ দেৱাসুৰদেৱা সুৰ সংগ্ৰামত এখেত দেৱদেৱ–সেনাপতি –সেনাপতিহৈছিল। হৈছিলপুৰাণ ।পুৰাণবোৰতবোৰত ‘কুমাৰ’ আৰু ‘শক্তিধৰ’‘শক্তি ধৰ’ আখ্যা দি এখেতৰ মহিমা বৰ্ণোৱা হৈছেহৈছে। ।এখেতৰএখেতৰ বাহন হ’ল, ‘ময়ূৰ’ বা ম’ৰা চৰাইচৰাই। ।সেইকাৰণেসেইকাৰণে ‘ময়ূৰ-বাহন’ নামেৰেও অভিহিতঅভিহিত। ।এইএই ভগৱান স্কন্দৰ মাতৃ হোৱা বাবে মা দুৰ্গাদেৱীৰ উক্ত পঞ্চম স্বৰূপটো ‘স্কন্দমাতা’ নামেৰে জনাজাতজনাজাত। ।এখেতৰএখেতৰ উপাসনা নৱৰাত্ৰীনৱৰাত্ৰি পূজাৰ পঞ্চম দিনা অনুষ্ঠিত হয়হয়। ।ভগৱানভগৱান স্কন্দ শিশুৰূপেশিশু ৰূপে কোলাত বহি থকাটো এখেতৰ বিগ্ৰহত দৰ্শিত হয়হয়। ।স্কন্দমাতৃস্বৰূপিণীস্কন্দমাতৃস্বৰূপিণী দেৱী চতুৰ্ভূজা ।চতুৰ্ভুজা।
৫-“স্কন্দমাতা”:
 
৬.“কাত্যায়নী”:
মাতৃ দুৰ্গাদেৱীৰ পঞ্চম স্বৰূপটো ‘স্কন্দমাতা’ নামেৰে জনাজাত ।ভগৱান স্কন্দ ‘কুমাৰ কাৰ্তিকেয়’ নামেৰেও জনাজাত । প্ৰসিদ্ধ দেৱাসুৰ সংগ্ৰামত এখেত দেৱ –সেনাপতি হৈছিল ।পুৰাণবোৰত ‘কুমাৰ’ আৰু ‘শক্তিধৰ’ আখ্যা দি এখেতৰ মহিমা বৰ্ণোৱা হৈছে ।এখেতৰ বাহন হ’ল, ‘ময়ূৰ’ বা ম’ৰা চৰাই ।সেইকাৰণে ‘ময়ূৰ-বাহন’ নামেৰেও অভিহিত ।এই ভগৱান স্কন্দৰ মাতৃ হোৱা বাবে মা দুৰ্গাদেৱীৰ উক্ত পঞ্চম স্বৰূপটো ‘স্কন্দমাতা’ নামেৰে জনাজাত ।এখেতৰ উপাসনা নৱৰাত্ৰী পূজাৰ পঞ্চম দিনা অনুষ্ঠিত হয় ।ভগৱান স্কন্দ শিশুৰূপে কোলাত বহি থকাটো এখেতৰ বিগ্ৰহত দৰ্শিত হয় ।স্কন্দমাতৃস্বৰূপিণী দেৱী চতুৰ্ভূজা ।
 
মা দুৰ্গাদেৱীৰ ষষ্ঠ স্বৰূপৰ নাম হ’ল, “কাত্যয়নী”“কাত্যয়নী”। ।এখেতৰএখেতৰ নাম ‘কাত্যায়নী’হোৱাৰ‘কাত্যায়নী’ হোৱাৰ আখ্যান আখ্যানটোটো হ’ল এনে ধৰণৰ—‘কত’ধৰণৰ— ‘কত’ নামৰ এজন প্ৰসিদ্ধ মহৰ্ষি আছিলআছিল। ।তেওঁৰতেওঁৰ পুত্ৰ হ’ল,ঋষি কাত্যকাত্য। ।এইএই কাত্য গোত্ৰত বিশ্বপ্ৰসিদ্ধ মহৰ্ষি কাত্যায়ন উৎপন্ন হৈছিলহৈছিল। ।ভগৱতৰভগৱতৰ উপাসনাত বহু বছৰ ব্যাপী তেওঁ বৰ কঠিন তপস্যা কৰিছিলকৰিছিল। ।“আই“আই ভগৱতী তেওঁৰ কোলাত পুত্ৰীৰূপেপুত্ৰী ৰূপে জন্ম লওক”-তেওঁৰ মনোকামনা এয়ে আছিলআছিল। ।আইআই ভগৱতীয়ে তেওঁৰ প্ৰাৰ্থনা স্বীকাৰ কৰিছিলকৰিছিল। ।কিছুকিছু কালৰ পিছত পৃথিৱীত দানৱ মহিষাসুৰৰ অ্ত্যাচাৰঅত্যাচাৰ বৰকৈ বাঢ়ি যোৱাত , ভগৱান বিষ্ণু, ব্ৰহ্মা আৰু মহেশ্বৰ এই তিনিও গৰাকীয়ে নিজ-নিজ তেজৰ অংশ প্ৰদান কৰি মহিষাসুৰ বিনাশ হেতু এগৰাকী দেৱীক উৎপন্ন কৰিলে ।কৰিলে। মহৰ্ষি কাত্যায়নে সৰ্বপ্ৰথমেসৰ্ব প্ৰথমে এই দেৱীৰ পূজা-অৰ্চনা কৰিছিলকৰিছিল। ।তাৰতাৰ বাবে এখেতে ‘কাত্যায়নী’ আখ্যা পালেপালে। ।মহৰ্ষিমহৰ্ষি কাত্যায়নৰ তাত পুত্ৰী ৰূপেও এখেত উপজিল ,বুলি আখ্যানো আছেআছে। ।আহিনআহিন মাহৰ কৃষ্ণপক্ষকৃষ্ণ চতুৰ্দ্দশীপক্ষৰ চতুৰ্দশী তিথিত জন্ম গ্ৰহণ কৰি,শুক্লপক্ষৰ সপ্তমীশুক্ল পক্ষৰ সপ্তমী, অষ্টমী আৰু নৱমী লৈ তিনিদিন তেখেতে কাত্যায়ন ঋষিৰ পূজা গ্ৰহণ কৰি দশমী তিথিৰ দিনা মহিষাসুৰক বধ কৰিছিলকৰিছিল। ।দুৰ্গাপূজাৰদুৰ্গাপূজাৰ ষষ্ঠ দিনা খন এখেতৰ স্বৰূপৰ উপাসনা কৰা হয় ।
৬—“কাত্যায়নী”:
 
৭.“কাল ৰাত্ৰি”:
মা দুৰ্গাদেৱীৰ ষষ্ঠ স্বৰূপৰ নাম হ’ল, “কাত্যয়নী” ।এখেতৰ নাম ‘কাত্যায়নী’হোৱাৰ আখ্যানটো হ’ল এনে ধৰণৰ—‘কত’ নামৰ এজন প্ৰসিদ্ধ মহৰ্ষি আছিল ।তেওঁৰ পুত্ৰ হ’ল,ঋষি কাত্য ।এই কাত্য গোত্ৰত বিশ্বপ্ৰসিদ্ধ মহৰ্ষি কাত্যায়ন উৎপন্ন হৈছিল ।ভগৱতৰ উপাসনাত বহু বছৰ ব্যাপী তেওঁ বৰ কঠিন তপস্যা কৰিছিল ।“আই ভগৱতী তেওঁৰ কোলাত পুত্ৰীৰূপে জন্ম লওক”-তেওঁৰ মনোকামনা এয়ে আছিল ।আই ভগৱতীয়ে তেওঁৰ প্ৰাৰ্থনা স্বীকাৰ কৰিছিল ।কিছু কালৰ পিছত পৃথিৱীত দানৱ মহিষাসুৰৰ অ্ত্যাচাৰ বৰকৈ বাঢ়ি যোৱাত ,ভগৱান বিষ্ণু,ব্ৰহ্মা আৰু মহেশ্বৰ এই তিনিও গৰাকীয়ে নিজ-নিজ তেজৰ অংশ প্ৰদান কৰি মহিষাসুৰ বিনাশ হেতু এগৰাকী দেৱীক উৎপন্ন কৰিলে । মহৰ্ষি কাত্যায়নে সৰ্বপ্ৰথমে এই দেৱীৰ পূজা-অৰ্চনা কৰিছিল ।তাৰ বাবে এখেতে ‘কাত্যায়নী’ আখ্যা পালে ।মহৰ্ষি কাত্যায়নৰ তাত পুত্ৰী ৰূপেও এখেত উপজিল ,বুলি আখ্যানো আছে ।আহিন মাহৰ কৃষ্ণপক্ষ চতুৰ্দ্দশী তিথিত জন্ম গ্ৰহণ কৰি,শুক্লপক্ষৰ সপ্তমী ,অষ্টমী আৰু নৱমী লৈ তিনিদিন তেখেতে কাত্যায়ন ঋষিৰ পূজা গ্ৰহণ কৰি দশমী তিথিৰ দিনা মহিষাসুৰক বধ কৰিছিল ।দুৰ্গাপূজাৰ ষষ্ঠ দিনা খন এখেতৰ স্বৰূপৰ উপাসনা কৰা হয় ।
 
মা দুৰ্গাৰ সপ্তম শক্তি ‘কালৰাত্ৰি’ ৰূপে জনাজাত ।জনাজাত। এখেতৰ শৰীৰৰ বৰণ ঘন অন্ধকাৰৰ নিচিনা সম্পূৰ্ণৰূপে ক’লাক’লা। ।মূৰৰমূৰৰ চুলিবোৰ অৱিন্যস্তঅবিন্যস্ত। ।গলতগলত বিদ্যুতৰ দৰে জিলিকি থাকে মালাধাৰিমালা ।এখেতধাৰি। এখেত ত্ৰিনেত্ৰা, তিনিওটা চকু ব্ৰহ্মাণ্ডৰ নিচিনা ঘূৰণীয়াঘূৰণীয়া। ।সেইবোৰৰসেইবোৰৰ পৰা বিদ্যুতৰ নিচিনা উজ্জ্বল ৰশ্মি বিকীৰিতবিকিৰিত হৈ থাকেথাকে। ।এখেতৰএখেতৰ নাসিকাৰ উশাহ-নিশাহৰ পৰা ভয়ংকৰ প্ৰচণ্ড অগ্নি শিখাবোৰশিখা বোৰ ওলাই থাকেথাকে। ।এখেতৰএখেতৰ বাহন হ’ল- গৰ্দভ অৰ্থাৎ গাধগাধ। ।আইআই কালৰাত্ৰি’ৰ‘কাল ৰাত্ৰি’ৰ স্বৰূপ দেখাত অতি ভয়ংকৰ কিন্তু তেখেতে সদায় শুভফলশুভ ফল হে প্ৰদান কৰেকৰে। ।তাৰতাৰ কাৰণে এখেতৰ এটা নাম হ’ল ‘শুভংকৰী’‘শুভঙ্কৰী’ । গতিকে ভক্ত সকলে মাতৃ কালৰাত্ৰিৰ স্বৰূপ দেখি ভয়ভীত বা আতংকিত হব নালাগেনালাগে। ।দুৰ্গাপূজাৰদুৰ্গাপূজাৰ সপ্তম দিনা আই কালৰাত্ৰিৰ উপাসনাৰ বিধান আছে ।
৭—“কালৰাত্ৰি”:
 
-.“মহাগৌৰী”:
মা দুৰ্গাৰ সপ্তম শক্তি ‘কালৰাত্ৰি’ ৰূপে জনাজাত । এখেতৰ শৰীৰৰ বৰণ ঘন অন্ধকাৰৰ নিচিনা সম্পূৰ্ণৰূপে ক’লা ।মূৰৰ চুলিবোৰ অৱিন্যস্ত ।গলত বিদ্যুতৰ দৰে জিলিকি থাকে মালাধাৰি ।এখেত ত্ৰিনেত্ৰা,তিনিওটা চকু ব্ৰহ্মাণ্ডৰ নিচিনা ঘূৰণীয়া ।সেইবোৰৰ পৰা বিদ্যুতৰ নিচিনা উজ্জ্বল ৰশ্মি বিকীৰিত হৈ থাকে ।এখেতৰ নাসিকাৰ উশাহ-নিশাহৰ পৰা ভয়ংকৰ প্ৰচণ্ড অগ্নি শিখাবোৰ ওলাই থাকে ।এখেতৰ বাহন হ’ল-গৰ্দভ অৰ্থাৎ গাধ ।আই কালৰাত্ৰি’ৰ স্বৰূপ দেখাত অতি ভয়ংকৰ কিন্তু তেখেতে সদায় শুভফল হে প্ৰদান কৰে ।তাৰ কাৰণে এখেতৰ এটা নাম হ’ল ‘শুভংকৰী’ । গতিকে ভক্ত সকলে মাতৃ কালৰাত্ৰিৰ স্বৰূপ দেখি ভয়ভীত বা আতংকিত হব নালাগে ।দুৰ্গাপূজাৰ সপ্তম দিনা আই কালৰাত্ৰিৰ উপাসনাৰ বিধান আছে ।
 
মা দুৰ্গাদেৱীৰ অষ্টম শক্তিৰ নাম হ’ল ‘মহাগৌৰী’‘মহাগৌৰী’। ।এখেতএখেত সম্পূৰ্ণৰূপে গৌৰ বৰ্ণাবৰ্ণা। ।এইএই গৌৰ বৰণৰ গৌৰতাৰ উপমা শংখ, চন্দ্ৰ আৰু কুন্দ ফুলৰ সৈতে দিয়া হয়হয়। ।মান্যতামান্যতা অনুসৰি, এখেত হ’ল আঠ বছৰীয়াবছৰীয়া। ।এখেতৰএখেতৰ সকলো বস্ত্ৰ আৰু আ-অলংকাৰোঅলঙ্কাৰো শ্বেত বৰ্ণৰ ।বৰ্ণৰ। নিজৰ পাৰ্ৱতীপৰৱৰ্তী ৰূপত এখেতে ভগৱান শিৱক পতি ৰূপে পাবলৈ বৰ কঠোৰ তপস্যা কৰিছিলকৰিছিল। ।এনেএনে কঠোৰ তপস্যা কৰা হেতু এখেতৰ বৰণ সম্পূৰ্ণৰূপে ক’লা পৰি গ’লগ’ল। ।এখেতৰএখেতৰ তপস্যাৰেতপস্যাত প্ৰসন্ন আৰু সন্তুষ্ট হৈ যেতিয়া ভগৱান শিৱই এখেতৰ শৰীৰক ঘঁহি-ঘঁহি গংগাৰ পবিত্ৰ পানীৰে গা ধুৱালে, তেতিয়া তেখেতৰ শৰীৰ বিদ্যুত প্ৰভাৰ নিচিনা অতি কান্তিমানকান্তি মান গৌৰ হৈ উঠিলউঠিল। ।তেতিয়ৰতেতিয়াৰ পৰা এখেতৰ নাম ‘মহাগৌৰী’ হ’লহ’ল। ।দুৰ্গাপূজাৰদুৰ্গাপূজাৰ অষ্টম দিনা ‘মহাগৌৰী’ৰ উপাসনাৰ বিধান আছে ।আছে।
৮-“মহাগৌৰী”:
 
-.“সিদ্ধিদাত্ৰী”:
মা দুৰ্গাদেৱীৰ অষ্টম শক্তিৰ নাম হ’ল ‘মহাগৌৰী’ ।এখেত সম্পূৰ্ণৰূপে গৌৰ বৰ্ণা ।এই গৌৰ বৰণৰ গৌৰতাৰ উপমা শংখ,চন্দ্ৰ আৰু কুন্দ ফুলৰ সৈতে দিয়া হয় ।মান্যতা অনুসৰি,এখেত হ’ল আঠ বছৰীয়া ।এখেতৰ সকলো বস্ত্ৰ আৰু আ-অলংকাৰো শ্বেত বৰ্ণৰ । নিজৰ পাৰ্ৱতী ৰূপত এখেতে ভগৱান শিৱক পতি ৰূপে পাবলৈ বৰ কঠোৰ তপস্যা কৰিছিল ।এনে কঠোৰ তপস্যা কৰা হেতু এখেতৰ বৰণ সম্পূৰ্ণৰূপে ক’লা পৰি গ’ল ।এখেতৰ তপস্যাৰে প্ৰসন্ন আৰু সন্তুষ্ট হৈ যেতিয়া ভগৱান শিৱই এখেতৰ শৰীৰক ঘঁহি-ঘঁহি গংগাৰ পবিত্ৰ পানীৰে গা ধুৱালে,তেতিয়া তেখেতৰ শৰীৰ বিদ্যুত প্ৰভাৰ নিচিনা অতি কান্তিমান গৌৰ হৈ উঠিল ।তেতিয়ৰ পৰা এখেতৰ নাম ‘মহাগৌৰী’ হ’ল ।দুৰ্গাপূজাৰ অষ্টম দিনা ‘মহাগৌৰী’ৰ উপাসনাৰ বিধান আছে ।
 
মা দুৰ্গাদেৱীৰ নৱম শক্তিৰ নাম হ’ল,-‘সিদ্ধিদাত্ৰী’ ।এখেতে‘সিদ্ধিদাত্ৰী’। এখেতে সকলো প্ৰকাৰৰ সিদ্ধি প্ৰদান কৰেকৰে। ।মাৰ্কণ্ডেয়মাৰ্কণ্ডেয় পুৰাণৰ মতে অণিমা, মহিমা, গৰিমা, লঘিমা,প্ৰা্প্তি প্ৰাপ্তি, প্ৰাকাম্য, ঈশিত্ব আৰু ৱশিত্ব-সিদ্ধি এই আঠবিধআঠ বিধ। ।ব্ৰহ্মৱৈৱৰ্ত্তব্ৰহ্মবৈবৰ্ত পুৰাণৰ শ্ৰীকৃষ্ণ জন্ম খণ্ডত এনে সিদ্ধিৰ সংখ্যা ওঠৰ বুলি কোৱা হৈছেহৈছে। ।সেইবোৰৰসেইবোৰৰ নাম—-
৯-“সিদ্ধিদাত্ৰী”:
 
.অণিমা, .লঘিমা, .প্ৰাপ্তি, .প্ৰাকা্ম্য, .মহিমা, .ঈশিত্ব, .সৰ্ৱকামাৱসায়িতা, .সৰ্বজ্ঞত্ব,.দূৰ দূৰশ্ৰৱণশ্ৰৱণ, ১০ .পৰকায়প্ৰৱেশন, ১১ .বাক্ সিদ্ধি, ১২ .কল্পবৃক্ষত্ব, ১৩ .সৃষ্টি, ১৪.সংহাৰ সংহাৰকৰণসামৰ্থ্যকৰণ সামৰ্থ্য, ১৫ .অমৰত্ব, ১৬ .সৰ্ব নায়কত্ব, ১৭ .ভাৱনা আৰু ১৮ সিদ্ধি ।.সিদ্ধি।
মা দুৰ্গাদেৱীৰ নৱম শক্তিৰ নাম হ’ল-‘সিদ্ধিদাত্ৰী’ ।এখেতে সকলো প্ৰকাৰৰ সিদ্ধি প্ৰদান কৰে ।মাৰ্কণ্ডেয় পুৰাণৰ মতে অণিমা,মহিমা,গৰিমা,লঘিমা,প্ৰা্প্তি,প্ৰাকাম্য,ঈশিত্ব আৰু ৱশিত্ব-সিদ্ধি এই আঠবিধ ।ব্ৰহ্মৱৈৱৰ্ত্ত পুৰাণৰ শ্ৰীকৃষ্ণ জন্ম খণ্ডত এনে সিদ্ধিৰ সংখ্যা ওঠৰ বুলি কোৱা হৈছে ।সেইবোৰৰ নাম—-
 
ভক্ত আৰু সাধকসকলকসাধক সকলক আই সিদ্ধিদাত্ৰীয়ে উক্ত সকলো ধৰণৰ সিদ্ধি প্ৰদান কৰিবলৈ সমৰ্থসমৰ্থ। দেবী ।দেবীপুৰাণৰপুৰাণৰ মতে এখেতৰে কৃপাত ভগৱনভগৱান শিৱই এইবোৰ সিদ্ধি লাভ কৰিছিলকৰিছিল। ।এখেতৰেএখেতৰে অনুকম্পাত ভগৱান শিৱৰ অৰ্ধ শৰীৰ দেৱীৰ হৈছিল আৰু তাৰে বাবে তেওঁ অৰ্ধ নাৰীশ্বৰ নামেৰে বিশ্ব প্ৰসিদ্ধ হৈছিলহৈছিল। ।আইআই সিদ্ধিদাত্ৰী চতুৰ্ভুজাচতুৰ্ভুজা। ।বাহনবাহন হ’ল,সিংহ ।নৱসিংহ। নৱ দুৰ্গাৰ মাজত আই সিদ্ধিদাত্ৰী হ’ল অন্তিমঅন্তিম। ।অন্যঅন্য অষ্ট দুৰ্গাৰ পূজা-উপাসনা শাস্ত্ৰীয় বিধি-বিধানেৰে কৰাৰ পিছত ভক্তই দুৰ্গা পূজাৰ নৱম দিনা এখেতৰ উপাসনাত প্ৰবৃত্ত হয়হয়। ।এইএই সিদ্ধিদাত্ৰী আইৰ উপাসনা পূৰ্ণ হোৱাত ভক্ত আৰু সাধকৰ সকলোবিধসকলো বিধ মনোকামনা পূৰণ হৈ যায় ।যায়।
১ অণিমা ২ লঘিমা ৩ প্ৰাপ্তি ৪ প্ৰাকা্ম্য ৫ মহিমা ৬ ঈশিত্ব ৭ সৰ্ৱকামাৱসায়িতা ৮ সৰ্বজ্ঞত্ব ৯ দূৰশ্ৰৱণ ১০ পৰকায়প্ৰৱেশন ১১ বাক্ সিদ্ধি ১২ কল্পবৃক্ষত্ব ১৩ সৃষ্টি ১৪ সংহাৰকৰণসামৰ্থ্য ১৫ অমৰত্ব ১৬ সৰ্ব নায়কত্ব ১৭ ভাৱনা ১৮ সিদ্ধি ।
 
ভক্ত আৰু সাধকসকলক আই সিদ্ধিদাত্ৰীয়ে উক্ত সকলো ধৰণৰ সিদ্ধি প্ৰদান কৰিবলৈ সমৰ্থ ।দেবীপুৰাণৰ মতে এখেতৰে কৃপাত ভগৱন শিৱই এইবোৰ সিদ্ধি লাভ কৰিছিল ।এখেতৰে অনুকম্পাত ভগৱান শিৱৰ অৰ্ধ শৰীৰ দেৱীৰ হৈছিল আৰু তাৰে বাবে তেওঁ অৰ্ধ নাৰীশ্বৰ নামেৰে বিশ্ব প্ৰসিদ্ধ হৈছিল ।আই সিদ্ধিদাত্ৰী চতুৰ্ভুজা ।বাহন হ’ল,সিংহ ।নৱ দুৰ্গাৰ মাজত আই সিদ্ধিদাত্ৰী হ’ল অন্তিম ।অন্য অষ্ট দুৰ্গাৰ পূজা-উপাসনা শাস্ত্ৰীয় বিধি-বিধানেৰে কৰাৰ পিছত ভক্তই দুৰ্গা পূজাৰ নৱম দিনা এখেতৰ উপাসনাত প্ৰবৃত্ত হয় ।এই সিদ্ধিদাত্ৰী আইৰ উপাসনা পূৰ্ণ হোৱাত ভক্ত আৰু সাধকৰ সকলোবিধ মনোকামনা পূৰণ হৈ যায় ।
 
==='''সিংহ==='''
 
[[চিত্ৰ:332 Durga-alone.png|thumb|3oopx|right|উত্তৰ কলিকতাৰ কাশীপুৰৰ এটা মণ্ডপত তাপসীবেশীৰে সিংহবাহিনী মহিষাশুৰ মৰ্দিনীমহিষমৰ্দিনী]]
 
দেৱী দুৰ্গাৰ বাহন সিংহ ।
 
'''মহিষাসুৰ'''
===মহিষাশুৰ===
মহিষাশুৰ এটা অসুৰ । তেওঁ দেৱী প্ৰতিমাৰ ভৰিৰ তলত থাকে । মহিষাশুৰ অসুৰ হলেও দুৰ্গোৎসবৰ সময়ত তেওঁক পূজা কৰাৰ স্থল আছে । <ref>''মহিষাসুৰ'', সঞ্জয় ভুঁইয়া, বৰ্তমান পত্ৰিকা (বৰ্তমান দেওবাৰ), ২৮ ছেপ্তেম্বৰ, ২০০৮ দ্ৰঃ</ref>
 
মহিষাশুৰমহিষাসুৰ এটা অসুৰ । তেওঁ দেৱী প্ৰতিমাৰ ভৰিৰ তলত থাকে । মহিষাশুৰমহিষাসুৰ অসুৰ হলেও দুৰ্গোৎসবৰদুৰ্গোৎসৱৰ সময়ত তেওঁক পূজা কৰাৰ স্থলথল আছে । <ref>''মহিষাসুৰ'', সঞ্জয় ভুঁইয়া, বৰ্তমান পত্ৰিকা (বৰ্তমান দেওবাৰ), ২৮ ছেপ্তেম্বৰ, ২০০৮ দ্ৰঃ</ref>
===গণেশ===
 
গণেশ সিদ্ধিৰ দেৱতা । গণেশ পূজা নকৰাৰে অন্য পূজা কৰাৰ কোনো বিধান নাই ।
==='''গণেশ==='''
 
গণেশ সিদ্ধিৰ দেৱতা । গণেশ পূজা নকৰাৰেনকৰাকে অন্য পূজা কৰাৰ কোনো বিধান নাই ।
 
==='''লক্ষ্মী==='''
 
===লক্ষ্মী===
লক্ষ্মী হৈছে শ্ৰী, সমৃদ্ধি আৰু বিকাশৰ প্ৰতীক ।
 
==='''সৰস্বতী==='''
 
সৰস্বতী জ্ঞানৰ প্ৰতীক ।
 
==='''কাৰ্তিক==='''
 
কাৰ্তিক সৌন্দয্যৰসৌন্দৰ্য্যৰ প্ৰতীক ।
 
==তথ্য সংগ্ৰহ==