অনাকটা কাপোৰ: বিভিন্ন সংশোধনসমূহৰ মাজৰ পাৰ্থক্য

এই কাপােৰ তাঁতশালত এবাৰত মাত্র এখনেই বােৱাটো নিয়ম। সাধাৰণতে কাতি, পুহ আৰুচতৰ মাহত মঙ্গল, শনি আৰু ৰবিবাৰে অমাৱস্যা তিথিত এই কাপােৰৰ বাটি নাকাঢ়ে, কাপােৰাে নবয়। উকা আৰু ফুলাম উভয়বিধ কাপােৰৰে প্রচলন আছে যদিও ফুলাম অনাকটাৰ প্ৰয়ােগ প্রচুৰ বােৱা হােৱাৰ পিছত চাৰি বাটি (জাকি) ব’ সূতা নকটাকৈ শালৰ ওপৰতে উঘা অথবা চেৰেকীত লৈ কাপােৰখন উলিয়াই আনি দফালৰ ওলমি থকা ‘দহি’ বােৰ চালে চকুৰােৱাকৈ জালৰ দৰে গুঠি পেলায়। অসমীয়া সংস্কৃতিত অনাকটা কাপােৰৰ স্থান বিশিষ্ট। বিয়াৰ দিনা দৰা-কইনাই অনাকটা ‘তেল পাতনি’বস্ত্র পৰিধান কৰাটো এটা সাধাৰণ দস্তুৰ। [[কইনা]]ৰ চাদৰ অথবা শাৰী আৰু দৰাৰ ধুতিৰ লগতে চেলেং-চাদৰ সদায় অনাকটা হােৱা বাঞ্ছনীয়। দাই কলৰ গুৰিত গা ধুই অনাকটা কাপােৰেৰে গা মােচে। ঘটত মেৰিয়াই থােৱা সৰু কাপােৰখনাে অনাকটা। নান্দীমুখ শ্রাদ্ধৰ কালত চাৰিটা কলপুলি পুতি তাত এখনি অনাকটা ফুলাম চাদৰ মেৰিয়াই দিয়াটো নিয়ম। দৰা বৰণ আৰু [[লগুণ]] গাঁঠি বন্ধা কামতাে অনাকটা গামােচা ব্যৱহাৰ হয়। বিয়াৰ পিছদিনা কইনাই দৰাঘৰ গছকিবলৈ যাওঁতে কলৰ গুৰিৰপৰা দৰাঘৰলৈ যােৱা পথ ছােৱাত এখনি অনাকটা কাপােৰ পাৰি দিয়া বিধেয়।<ref name=সংস্কৃতি>অসমৰ সংস্কৃতি কোষ, সম্পাদক-ডঃ নাৰায়ণ দাস, পৰমানন্দ ৰাজবংশী, পৃষ্ঠা-৪, দ্বিতীয় প্ৰকাশ</ref>

গুৰিবন্ধা চটাই বা ঢাৰিত অনাকটা কাপােৰ পাৰি দি তাতে পাঠকক বহিবলৈ দিয়াতো নিয়ম।<ref>অসমৰ name=সংস্কৃতি কোষ, পৃষ্ঠা-৪, দ্বিতীয় প্ৰকাশ</ref>

<references />