নামঘোষা: বিভিন্ন সংশোধনসমূহৰ মাজৰ পাৰ্থক্য

{{gap}}ৰসময় মাগোহো ভকতি।

সমস্ত মস্তক মণি নিজ ভকতৰ বৈশ্য

তাৰ পিছতে মাধৱদেৱে লিখি গৈছিল এনেকৈ-

<poem>"যাৰ ৰাম কৃষ্ণ নাম নাৱে ভৱসিন্ধু তৰি

{{gap}}পাৱে পৰম্পদ পাপী যত।

সদানন্দ সনাতন হেনয় কৃষ্ণক সদা

 

[[ভক্তি ৰত্নাৱলী]] শাস্ত্ৰভাগ শেষ কৰাৰ পাছত [[মাধৱদেৱ|শ্ৰীশ্ৰীমাধৱদেৱে]] নামঘোষা আৰম্ভ কৰিছে, যিহেতু ভক্তি ৰত্নাৱলী 'শৰণ বিৰচনে'ৰে সমাপ্ত কৰা হৈছে, সেয়ে ঘোষা শাস্ত্ৰ 'ভজনে'ৰে সমৃদ্ধ কৰি শুভাৰম্ভ কৰা হৈছে। মহাপুৰুষ মাধৱদেৱে এই পুথিখন ৰচনাৰ সম্পৰ্কত আগবঢ়োৱা এটি মন্তব্য [[গুৰুচৰিত]]ত উল্লেখ আছে। মন্তব্যটি এনেধৰণৰ- “মই গুৰুসেৱকে যি পালো তাকো ঘোষাতে থৈছোঁ, অনেক শাস্ত্ৰ বিচাৰি যি ৰসতত্ত্ব পালো তাকো ঘোষাতে থৈছোঁ, আৰু পৰমাত্মা ইষ্টে হৃদিত থাকি যি বুদ্ধি দিলে তাকো মই ঘোষাতে থৈছোঁ।”

{{gap}}{{gap}}সত্য শুদ্ধ জ্ঞান অখণ্ডিত।

আৱৰ যতেক ইটো{{gap}} তোমাৰ বিনোদ ৰূপ

মায়াক ঈশ্বৰৰ বিনোদ ৰূপ বুলি কোৱা হৈছে। এই ৰূপক ভক্তিবিৰোধীসকলে সঁচা বুলি ভাবি বিভ্ৰান্তিত পৰে। নামঘোষাত কৈছে-

<poem>দুৰ্বাৰ দুঃসঙ্গ দুৰ্বাসনা দুষ্ট {{gap}} হৰি হৰি হৰি হৰি এ

{{gap}}{{gap}} অনাদি অবিদ্যা আপুনি ভৈলো মোহিত।

অনাত্মা দেহক আত্মা বুদ্ধি কৰি {{gap}} হৰি হৰি হৰি হৰি এ

 

নামঘোষাই ভগৱৎ ভক্তিৰ মাজত আনন্দৰ উৎস নিৰূপণ কৰি দিছে। আনন্দৰূপক ঘোষাশাস্ত্ৰত ৰসময় ভকতিত পৰিণত কৰি ৰসময় ভকতিৰ যোগেদি মুক্তি পথৰ সন্ধান দিয়া হৈছে। ঘোষাৰ মাজত মাধৱদেৱে দাস্যভক্তিৰো প্ৰকাশ ঘটাইছে।

{{gap}}জানাযেন কল্পতৰু।

তাহান্ত বিনাই{{gap}} নাই নাই নাই

বুলি পৰম গুৰুৰ পৰিচয় কৰাই দিছে। নাম-ঘোষাই এই তত্ত্বৰ চিনাকি কৰাই দিয়ে। শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱে দেৱতাসকলে গুপ্ত কৰি যোৱা হৰিনাম বস্তু জগতৰ কল্যাণৰ কাৰণে উদঙাই দিলে। অবস্তুৰ পৰা আঁতৰাই দেখুওৱা প্ৰকৃত বস্তুক নামঘোষাত এনেদৰে উল্লেখ আছে-

<poem>"হৰি নাম ৰসে {{gap}}বৈকুণ্ঠ প্ৰকাশে

{{gap}}প্ৰেম অমৃতৰ নদী।

শ্ৰীমন্ত শংকৰে{{gap}} পাৰ ভাঙ্গি দিলে

 

এক শৰণ হৰি নাম ধৰ্ম সাধনৰ চাৰিটা স্তৰ- গুৰু, দেৱ, নাম, ভকতৰ ধাৰণা নামঘোষাত পৰিষ্কাৰ ৰূপত দিয়া হৈছে।