শ্ৰী শ্ৰী বটদ্ৰৱা থান: বিভিন্ন সংশোধনসমূহৰ মাজৰ পাৰ্থক্য

|name = শ্ৰী শ্ৰী বটদ্ৰৱা থান

|image = Bordowa.jpg

|image_size = 250

|image_alt = বটদ্ৰৱা থানৰ তোৰণ

|caption = বৰদোৱা, নগাওঁ, অসম

|pushpin_map = India Assam

| latd = 26.3503828

| longd = 92.6795912

|map_caption = অসম মানচিত্ৰত বৰদোৱাৰ অৱস্থান

|map_size = 250

|other_names =

|assamese = বৰদোৱা

|sanskrit_translit =

|country = ভাৰত

|state/province = [[অসম]]

|district = [[নগাওঁ জিলা|নগাঁও]]

|locale =

|primary_deity = [[কৃষ্ণ]]

|important_festivals =

|architecture =

|number_of_temples =

|number_of_monuments =

|inscriptions =

|date_built = ১৪৬৮<ref name="amiasomiya"/>

|creator = [[শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ]]

|temple_board =

|website = [http://www.bordowathan.com/ bordowathan.com]

'''বটদ্ৰৱা থান''' বা '''বৰদোৱা থান ''', চমুকৈ '''বৰদোৱা''' [[অসম]]ৰ এখন পৱিত্ৰ তীৰ্থস্থান৷তীৰ্থস্থান। [[নগাঁও]] চহৰৰ পৰা প্ৰায় ১৮ কিলোমিটাৰ নিলগৰ বৰদোৱা নামে ঠাইত এই তীৰ্থস্থান অৱস্থিত<ref name="বৰদোৱা সত্ৰ">{{cite web| url=http://www.assaminfo.com/tourist-places/12/bordowa-satra.htm |title=Bordowa Satra |publisher=Assam info.com |accessdate=2012-11-25}}</ref>৷। মহাপুৰুষ [[শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ]]ৰ শৈশৱ, কৈশোৰ আৰু কৰ্মজীৱনৰ স্থলী হিচাপে অসমৰ জনমানসত '''বৰদোৱা''' বিশেষ মৰ্যদামৰ্যাদা আছে৷আছে। এই বৰদোৱাৰেই সমীপৱৰ্তী [[আলিপুখুৰী]]ত শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱৰ জন্ম হৈছিল<ref name="amiasomiya"/>৷। ১৯ বছৰ বয়সতে ১৪৬৮ খ্ৰীষ্টাব্দত শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱে বৰদোৱাতে শ্ৰী শ্ৰী বটদ্ৰৱা থানখনৰ স্থাপন কৰিছিল <ref name="amiasomiya"/>। বটদ্ৰৱা থানৰ আন এক বিশেষত্ব হৈছে যে এইখন মহাপুৰুষজনাই প্ৰতিষ্ঠা কৰা সৰ্বপ্ৰথম থান আৰু ইয়াত তেওঁ আৰম্ভ কৰা [[একশৰণ নাম ধৰ্ম]]ৰ প্ৰচাৰ কৰা হৈছিল<ref name="bordowathan">{{cite web | url=http://www.bordowathan.com/#!history/ | title=ইতিহাস | publisher=বটদ্ৰৱা থান ডট কম | accessdate=নৱেম্বৰ ২৬, ২০১২}}</ref><ref name="amiasomiya"/>। ই থানখনে ২৮৬ বিঘা মাটিকালি আগুৰি আছে<ref name="amiasomiya"/>।

অতীজতে ব্ৰহ্মপুত্ৰৰ ([[ব্ৰহ্মপুত্ৰ নদী]])পাৰৰ এই অঞ্চল বৰ দ - বৰডোবা বা ডোভাৰে পৰিপূৰ্ণ জলময় ঠাই আছিল বুলি জনা যায়৷যায়। [[শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ]]ৰ উপৰিপুৰুষ ভূঞাসকলে তাত আলি বান্ধি পুখুৰী খান্দি গাঁও পাতি বাস কৰিছিল৷কৰিছিল। বৰ দ বা বৰডোবাৰে পৰিপূৰ্ণ কাৰণে মানুহৰ মুখত পৰি এই অঞ্চলটোৰ নাম বৰদোৱা হ'ল বুলি জনশ্ৰুতি আছে৷আছে। আন এক কিংবদন্তি অনুসৰি কুণ্ডিল কুঁৱৰী ৰুক্মিণীয়ে তেওঁক হৰণ কৰি নিবলৈ অনুৰোধ জনাই বেদনিধি নামৰ এজন ব্ৰাহ্মণক শ্ৰীকৃষ্ণৰ ওচৰলৈ পঠিয়াইছিল৷পঠিয়াইছিল। বেদনিধিক লগত লৈ [[শ্ৰীকৃষ্ণ]] [[দ্বাৰকা]]ৰ পৰা কুণ্ডিল নগৰলৈ আহোতেআহোঁতে তেওঁৰ ৰথ ইমান বেগেৰে চলিছিল যে ৰথৰ বেগত বেদনিধি মূৰ্চা গ'ল৷ল। শ্ৰীকৃষ্ণই তেতিয়া সেই ঠাইতে ৰথ ৰাখি বেদনিধিৰ গালে-মুখে পানী ছটিয়াই দিয়াত তেওঁৰ চেতনা ঘূৰি আহে৷আহে। ইয়াৰ পাছত এজোপা বটবৃক্ষৰ ছাঁত খন্তেক জিৰণি লৈ শ্ৰীকৃষ্ণ ৰথত উঠোতেউঠোঁতে দিয়া তেওঁৰ ভৰৰ ফলত ঠাইডোখৰ 'বৰ দ' হৈ পৰে৷পৰে। তেতিয়াৰ পৰা এই অঞ্চল বৰদোৱা নামেৰে পৰিচিত হয় বুলি জনা যায়{{উদ্ধৃতিৰ প্ৰয়োজন}}৷।

আন এক কাহিনী অনুসৰি এসময়ত হেনো প্ৰচণ্ড খৰাং হৈছিল৷হৈছিল। খৰাঙত মানুহৰ বিলাই-বিপত্তিৰ সীমা নোহোৱাত মহাপুৰুষ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱে ইয়াৰ পৰা পৰিত্ৰাণ পাবলৈ এজোপা বটবৃক্ষৰ তলত ৰাতি নাম-কীৰ্তনৰ আয়োজন কৰিছিল৷কৰিছিল। উল্লেখিতউল্লিখিত বটবৃক্ষজোপা আকৌ [[বিষ্ণু]]ৰ গাৰ এডাল নোমৰ পৰা সৃষ্টি হোৱা বুলি কোৱা হয়৷হয়। সময়ত নাম-কীৰ্তন শেষ হ'ল আৰু সকলো ঘৰাঘৰি গ'ল৷ল। ইয়াৰ পাছত মাজৰাতি শংকৰদেৱে তেওঁৰ দুজন শিষ্য সৰ্বজয় আৰু বলোৰামক লগত লৈ বটবৃক্ষজোপাৰ তললৈ আহি যোগবলেৰে [[গংগা]]ক আহ্বন কৰিবলৈ ধৰিলে৷ধৰিলে। শংকৰৰ যোগবলত গংগা ধৰালৈ নামি আহে আৰু সেই জলধাৰাত বটবৃক্ষ দ্ৰৱিত হৈ সেই ঠাইতে এক মনোৰম সৰোবৰৰ সৃষ্টি হয়৷হয়। আকাশৰ পৰা গংগা নমাই অনা বাবে এই সৰোবৰ [[আকাশীগংগা]] নামেৰে জনাজাত৷জনাজাত। 'বট দ্ৰৱ' হোৱা বাবে এই ঠাই '''বটদ্ৰৱা''' নামেৰেও সমধিক প্ৰসিদ্ধ৷প্ৰসিদ্ধ। বৰ্তমান ''বৰদোৱা'' আৰু ''বটদ্ৰৱা'' দুয়োটা নাম সম অৰ্থত প্ৰয়োগ কৰা হয়{{উদ্ধৃতিৰ প্ৰয়োজন}}৷।

বৰদোৱাতে শংকৰদেৱে প্ৰথম কীৰ্তন ঘৰ ([[নামঘৰ]]) সজাইছিল বুলি জনা যায়<ref name="bordowathan"/>৷। ইয়াতেই শংকৰদেৱে প্ৰথম [[চিহ্নযাত্ৰা]] [[ভাওনা]] কৰি দেখুৱাই৷দেখুৱাই। ১৪৭০ চনত ২১ বছৰ বয়সত শংকৰদেৱে বৰদোৱাত [[ফাকুৱা]] আৰু [[দৌল উৎসৱ]]ৰ সূচনা কৰে<ref name="bordowathan"/>৷। ১৫১৬-১৭ চন মানত শংকৰদেৱে নিৰাপত্তাজনিত কাৰণত বৰদোৱা ত্যাগ কৰে<ref name="bordowathan"/>৷। শংকৰদেৱৰ পিছত ১৬৫৬ চনত শংকৰদেৱৰ পুত্ৰ হৰিচৰণ ঠাকুৰ, নাতিবোৱাৰী কনকলতা আৰু ভাগিন দামোদৰ আতাৰ উদ্যোগত বৰদোৱাক পুনৰুদ্ধাৰ কৰা হয়৷হয়। [[সত্ৰ]] পুনৰ উজ্জীৱিত হৈ উঠে৷উঠে। এনেদৰে শতাধিক বছৰ চলাৰ পিছত শংকৰদেৱৰ উত্তৰাধিকাৰীসকলৰ মাজত হোৱা বিবাদৰ পৰিণতিত বৰদোৱা সত্ৰ বৰহিছা (নৰোৱা সত্ৰ) আৰু সৰুহিছা (ফুলগুৰি সত্ৰ) নামে দুখন সত্ৰত বিভক্ত হয়৷হয়। অৱশ্যে ১৯৫৮ চনত বৰহিছা আৰু সৰুহিছাৰ মধ্যস্থলত উমৈহতীয়া কীৰ্ত্তন ঘৰ সাজি আনুষ্ঠানিকভাৱে মুকলি কৰা হয়৷হয়।

১৯৬৪ চনত "বটদ্ৰৱা থান পৰিচালনা সমিতি" গঠন কৰা হয় আৰু ইয়াৰ পাছৰে পৰাই [[নৰোৱা সত্ৰ]] আৰু [[ফুলগুৰি সত্ৰ]]ৰ ৰ সমন্বয়ত বিভিন্ন কাম-কাজ পৰিচালনা কৰি আহিছে৷আহিছে।

বৰদোৱা সত্ৰৰ ভিতৰত থকা পৱিত্ৰ আকাশীগংগা, দৌল মন্দিৰ, পাদশিলা গৃহ (ইয়াতে শিলত গুৰুজনাৰ ভৰিৰ পতাৰ চিহ্ন আছে বুলি জনবিশ্বাস আছে), [[মণিকূট]]সহ কীৰ্তন ঘৰ ([[নামঘৰ]]), [[সাঁচি গছ]], টেম্বুৱানী জান, শংকৰদেৱ গৱেষণা কেন্দ্ৰ, শিলিখা গছ আদিয়ে সত্ৰখনৰ ঐতিহ্য বহন কৰিছে৷কৰিছে। ১৯৮৫ চনতে [[অসম চৰকাৰ|অসম চৰকাৰে]] ইয়াত এটি ক্ষুদ্ৰ সংগ্ৰহালয় স্থাপন কৰিছিল। শংকৰদেৱৰ সময়ৰ বহুতো সামগ্ৰী ইয়াত সংৰক্ষিত হৈ আছে। তাৰ ভিতৰত প্ৰাচীন বটদ্ৰৱা থানৰ মুখ্য দ্বাৰ, গুৰু আসনৰ ভগ্নাংশ, ৰাধা-কৃষ্ণৰ কাঠৰ যুগল মূৰ্তি, সেই সময়ৰ কাঠৰ শৰাই, কাঠৰ বাটি, চৰিয়া ইত্যাদি অন্যতম<ref name="amiasomiya"/>।

বটদ্ৰৱা থানত দৈনন্দিন নাম-কীৰ্তনৰ উপৰিও কেইবাটাও উৎসৱ উলহ-মালহেৰে পালন কৰা হয়। শংকৰদেৱ - [[মাধৱদেৱ]] আৰু আন আন বৈষ্ণৱ গুৰুসকলৰ জন্ম-মৃত্যু তিথি, ফাকুৱা বা দৌল উৎসৱ, শ্ৰীকৃষ্ণৰ জন্মাষ্টমী, নন্দোৎসৱ, ভাদ মাহৰ গুৰু কীৰ্তন, [[ভাওনা]], [[অংকীয়া নাট]] আদি উদ্‌যাপন কৰা হয়<ref name="amiasomiya">{{cite web | url=http://www.amiasomiya.org/literature/articles/427-sep12-bordowa | title=শ্ৰী শ্ৰী বটদ্ৰৱা থান, ইয়াৰ অতীত অৰু বৰ্তমান | publisher=[[আমি অসমীয়া ডট কম]] | accessdate=নৱেম্বৰ ২৬, ২০১২ | author=ভৱ হাজৰিকা}}</ref>৷। ফাকুৱা উপলক্ষে বৰদোৱাত এখন মেলাও অনুষ্ঠিত কৰা হয়।

* [http://nagaon.nic.in/tour.html নগাঁওৰনগাঁৱৰ পৰ্যটনস্থলসমূহ সম্পৰ্কে চৰকাৰী ৱেবছাইটত সন্নিবিষ্ট তথ্য]