ডিম্বেশ্বৰ নেওগ: বিভিন্ন সংশোধনসমূহৰ মাজৰ পাৰ্থক্য

No edit summary
1 নং শাৰী:
ডিম্বেশ্বৰ নেওগৰনেওগ (জন্ম হৈছিল ১৮৯৯ চনৰ:আগষ্টতআগষ্ট, শিৱসাগৰৰ জিলাৰ১৮৯৯ (কমাৰদফীয়া গাৱঁত | তেখেত অসমীয়া সাহিত্যৰগাঁও, ইতিহাসত[[শিৱসাগৰ]]) প্ৰাতঃস্মৰণীয়-- ব্যক্তিসকলৰমৃত্যু: অন্যতম১১ |নৱেম্বৰ, তেওঁ১৯৬৬) এজন সাহিত্যিক, গৱেষক, সমালোচক আৰু শিক্ষক আছিল | বিচক্ষণ সাহিত্যিকগৰাকীয়ে অসম সাহিত্য সভাৰ সভাপতি, প্ৰধান সম্পাদক আৰু পত্ৰিকা সম্পাদক হিচাপেও নিজৰ অৱদান আগবঢ়াই থৈ গৈছিল | সমালোচক হিচাপে গঠনমূলক, বলিষ্ঠ, স্পষ্ট মন্তব্য আৰু পুংখানুপুংখ বিশ্লেষণৰে তেওঁ অসমীয়া সাহিত্যক নতুন মাত্ৰা প্ৰদান কৰিছিল | অসমীয়া আৰু ইংৰাজী দুয়োটা ভাষাতে ভালেমান পুথি ৰচনা কৰি জাতিটোক চহকী কৰি যোৱা প্ৰয়াত ডিম্বেশ্বৰ নেওগ দেৱৰ ৰচিত ভালে সংখ্যক কিতাপ আছে, সেইবোৰৰ লেখত ল’বলগীয়া পুথিসমূহ হ’ল:- <br />
(১) আধুনিক অসমীয়া সাহিত্যৰ বুৰঞ্জী (১৯৩৭) <br />
(২) অসমীয়া সাহিত্যৰ জিলিঙনি (১৯৩৮)<br />
 
(৩) অসমীয়া সাহিত্যৰ জেউতি (১৯৩৮)<br />
(৪) বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ আঁতিগুৰি (১৯৪১)<br />
 
(৫) বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ ভক্তিতত্ব (১৯৪২)<br />
(৬) ইণ্ট্ৰডাকচন টু আসাম (১৯৪৭)<br />
(৭) অসমীয়া কথা প্ৰতিভা (১৯৫০)<br />
 
(৮) অসমীয়া ভাষা আৰু লিপিৰ কাহিনী (১৯৫১)<br />
 
(৯) হিষ্টৰী অব্‍ অছমীয়া লিটাৰেচাৰ (১৯৫৫) আদি |<br />
 
(৯) হিষ্টৰী অব্‍ অছমীয়া লিটাৰেচাৰ (১৯৫৫) আদি |<br />
 
ডিম্বেশ্বৰ নেওগ দেৱে কিছু পৰিমাণে কবিতাৰ জগততো অৰিহনা আগবঢ়াইছিল, তাৰে উল্লেখযোগ্য দুটিমান কবিতা হ’ল ’শাপমুক্তা’ , ’মোৰ গাঁও’ ইত্যাদি |
 
সমাজ সচেতন নেওগ দেৱৰ স্বদেশপ্ৰীতিও আছিল অতুলনীয় | [[অসমৰ অস্তিত্ব ৰক্ষাৰ আন্দোলনৰআন্দোলন]]ৰ সময়ত তেওঁৰ '''“মৰে অসম জীয়ে কোন, জীয়ে অসম মৰে কোন ?”''' বাক্যশাৰীয়ে জাতীয়তাবাদী ভাবধাৰা প্ৰসাৰত বিশেষ অৰিহনা আগবঢ়াইছিল | ডিম্বেশ্বৰ নেওগৰ মাতৃভাষাৰ প্ৰতি থকা অপাৰ প্ৰেমৰ বাবেই ১৯২৪ চনত “শেষ গায়ক” কবিতাত লিখিছিল “দাসত্ব মলিন নাছিল অসম, আজিও নহয়, দাসত্ব অন্ধ লুইতৰ দৰে | স্বাধীনতা সোঁত বয় সিৰে সিৰে অপ্ৰতিবন্ধ |” ১৯৬৬ চনৰ ১১ নৱেম্বৰত তেখেতে ইহলীলা সম্বৰণ কৰে |<br />