ৱিকিপিডিয়া

সুৰিন্দৰ কৌৰ: বিভিন্ন সংশোধনসমূহৰ মাজৰ পাৰ্থক্য

Browse history interactively
আগৰ সম্পাদনানতুন সম্পাদনা →
Content deleted Content added
ভিজুৱেলৱিকিপাঠ্য
টেগ্‌: ম'বাইল সম্পাদনা ম'বাইল ৱে'ব সম্পাদনা
অ [বট সম্পাদনা] অসমীয়া লিখোতে হোৱা কেইটামান সাধাৰণ ভুল ঠিক কৰা হ'ল
1 নং শাৰী:
{{Infobox musical artist
|name=সুৰিন্দৰ কৌৰ
|birth_place=[[লাহোৰ]], [[পঞ্জাব প্ৰদেশ (বৃটিছব্ৰিটিছ ভাৰত)|পঞ্জাব]], [[বৃটিছব্ৰিটিছ ভাৰত]]
|associated_acts=[[প্ৰকাশ কৌৰ]] (ভগ্নী), [[ডলী গুলেৰীয়া]] (কন্যা)
|years_active=১৯৪৩–২০০৬
30 নং শাৰী:
১৯৪৭ চনত [[ভাৰত বিভাজন|ভাৰত বিভাজনৰ]] পিছত, কৌৰ আৰু তেওঁৰ আই-পিতা সকলো [[গাজিয়াবাদ]], [[দিল্লী|দিল্লীলৈ]] গুচি আহে। ১৯৪৮ চনত তেওঁ [[দিল্লী বিশ্ববিদ্যালয়|দিল্লী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ]] পঞ্জাবী সাহিত্যৰ উপদেষ্টা অধ্যাপক ''জোগিন্দাৰ সিং সোধিক'' বিবাহ কৰিছিল।<ref name="Spectrum" /> তেওঁৰ প্ৰতিভা স্বীকৃতি হিচাপে, কৌৰৰ স্বামী তেওঁৰ সমৰ্থন হৈ উঠে, আৰু অতি সোনকালে তেওঁ [[মুম্বাই|মুম্বাইৰ]] [[হিন্দী ভাষা|হিন্দী]] [[চলচ্চিত্ৰ]] জগতৰ প্লেব্যাক গায়ক হিচাপে কেৰিয়াৰ আৰাম্ভ কৰিছিল, সংগীত পৰিচালক ''গোলাম হায়দাৰৰ'' দ্বাৰা প্ৰবৰ্তিত। তেওঁৰ অধীনত তেওঁ ১৯৮৮ চনত ''‘শ্বহীদ''’ ছবিত তিনিটা গীত গাইছিল, যিবিলাকৰ মাজত ‘''বাদাম ন হো যায়ে মহাব্বত কা ফাসানা'', ''আনা হ্যা তো আজাঔ'' আৰু ''তকদীৰ কি আঁধি… হম কহাঁন আঔৰ থম কাহাঁ।'' তেওঁৰ প্ৰকৃত আগ্ৰহ কিন্তু মঞ্চত অভিনয় আৰু পঞ্জাবী লোক সংগীতক পুনৰুদ্ধাৰৰ অন্তৰ্ভুক্ত কৰিছিল আৰু শেষ লৈকে ১৯৫২ চনত তেওঁ [[দিল্লী|দিল্লীত]] উভতি আহে।<ref name="pu" />
 
পিছৰ দহকবিলাকত, ১৯৪৮ চনত পুৰণি [[ব্ৰিটিছ|বৃটিছব্ৰিটিছ]] [[পঞ্জাব, ভাৰত|পঞ্জাব]] বিভক্ত হোৱাৰ পিছত, তেওঁ বিয়া কৰাইছিল।<ref name="Spectrum" /> তেওঁৰ স্বামী তেওঁৰ সংগীতৰ কেৰিয়াৰক গাইড কৰি চলিছিল। "তেওঁ মোক তাৰকা বনাইছিল," তেওঁ পিছত স্মৰণ কৰিছিল। "যিবোৰ গীত মই গাইছোঁ সেইবোৰ সি বাছি লৈছিল আৰু আমি দুয়োজনে ৰচনাত সহযোগিতা কৰিছোঁ।" কৌৰ আৰু সোধি একেলগে তেওঁৰ বাবে বিচাৰিছিল “''চান কিথে গুজাৰি আই ৰত, লেথে দি চাদৰ, শোঙ্কন মেলা দি, আৰু গৰি দিয়ান ঝাঁজৰান আৰু চাৰ্কে-চাৰ্কে জানতিয়ে মুতিয়াৰৰ'' নিচিনা পঞ্জাবী লোকশাস্ত্ৰ গোৱাৰ ব্যৱস্থা কৰিছিল। এই গীতবিলাক বিভিন্ন প্ৰসিদ্ধ পঞ্জাবী কবি লিখিছিল কিন্তু গায়ক সুৰিন্দৰ কৌৰ জনপ্ৰিয় কৰিছিল। এই দম্পতি '''পূৱ পঞ্জাবৰ''' প্ৰত্যন্ত প্ৰত্যন্ত গাঁৱসমূহঁত শান্তি তথা প্ৰেমৰ বাৰ্তা বিয়োপাই দিয়াৰ বাবে পঞ্জাবৰ '''ভাৰতীয় কমিউনিষ্ট পাৰ্টীৰ''' এটা বাহিনী ইণ্ডিয়ান পিপলচ থিয়েটাৰ এচচিয়েচনেৰ (আইপিটিএ) IPTA জনসাধাৰণৰ মুখ হিচাপেও কাম কৰিছিল। তেওঁ পঞ্জাবী লোকসংগীত পৰিৱেশন কৰি বিশ্বৰ বিভিন্ন ঠাইত ভ্ৰমণ কৰিছিল, দ্ৰুত জনপ্ৰিয়তা অৰ্জন কৰিছিল।
 
সকলোবোৰ মিলি কৌৰে ''আসা সিং মাস্তানা'', ''কৰ্ণাইল গিল'', ''হৰচৰণ গ্ৰেৱাল'', ''ৰঙ্গিলা জট'' আৰু ''দিদাৰ সন্ধু''ৰ লগত সংগীত সহ হেজাৰতকৈ বেছি গীত ৰিকোৰ্ড কৰিছে। যদিও ১৯৭৬ চনত শিক্ষিকাৰ মৃত্যুৰ পিছত তেওঁৰ জীৱনৰ তথা সহযোগীৰ লগত সম্পৰ্ক বিছিন্ন কৰা হৈছিল, তথাপি তেওঁ সিহঁতৰ জীয়েক আৰু অন্যান্য শিষ্যসকলোৰ লগত দ্বৈতৰ মাধ্যমত পৰিয়ালৰ সৃজনশীল ঐতিহ্যক জীয়াই ৰাখিছিল। তেওঁৰ জীয়েক ''ৰুপিন্দৰ কৌৰ গুলেৰিয়া'', ''ডলী গুলেৰিয়া'' আৰু নাতনী ''সুনাইনি'' নামত সুপৰিচিত, ১৯৯৫ চনত এলপিত 'সুৰিন্দৰ কৌৰ - ''দ্য থ্ৰি জেনাৰেচনচ'''-ৰ সমাপ্তি ঘটে।<ref>{{cite web|title=Her mother's daughter|url=http://www.tribuneindia.com/1998/98jul31/art-trib.htm#1|date=31 July 1998|publisher=[[The Tribune (Chandigarh)|The Tribune]]|page=}}, Retrieved 18 Aug 2016</ref>
"https://as.wikipedia.org/wiki/সুৰিন্দৰ_কৌৰ"ৰ পৰা অনা হৈছে