অসহযোগ আন্দোলন: বিভিন্ন সংশোধনসমূহৰ মাজৰ পাৰ্থক্য

গান্ধীৰ অসহযোগ আন্দোলনৰ পৰিকল্পনাৰ ভিতৰত আছিল সকলো ভাৰতীয়ক ব্ৰিটিছ উদ্যোগ আৰু শিক্ষা প্ৰতিষ্ঠানকে ধৰি "ব্ৰিটিছ চৰকাৰ আৰু ভাৰতৰ অৰ্থনীতি বৰ্তাই ৰখা" যিকোনো কাৰ্যকলাপৰ পৰা তেওঁলোকৰ শ্ৰম প্ৰত্যাহাৰ কৰিবলৈ অনুৰোধ কৰা।<ref name=Ghosh2017>{{Cite web|url=https://www.cambridge.org/core/books/gentlemanly-terrorists/reforms-of-1919-montaguchelmsford-the-rowlatt-act-jails-commission-and-the-royal-amnesty/D97CA2DF6D0AEBDD9AD2066DB1504C04/core-reader#|title=The Reforms of 1919: Montagu–Chelmsford, the Rowlatt Act, Jails Commission, and the Royal Amnesty|last=Ghosh|first=Durba|date=July 2017|website=Gentlemanly Terrorists: Political Violence and the Colonial State in India, 1919–1947|language=en|url-status=live|archive-url=|archive-date=|access-date=4 September 2019}}</ref> খাদী যতৰ ঘুৰাই, কেৱল ভাৰতীয় নিৰ্মিত সামগ্ৰী ক্ৰয় কৰি আৰু ইংৰাজী কাপোৰ বৰ্জন কৰি "আত্মনিৰ্ভৰশীলতা" প্ৰচাৰ কৰাৰ উপৰিও, তুৰ্কীত খিলাফৎ পুনৰুদ্ধাৰ আৰু অস্পৃচ্ছতাৰ সমাপ্তিৰ পক্ষেও গান্ধীৰ অসহযোগ আন্দোলনে মাত মাতিছিল। ফলস্বৰূপে ৰাজহুৱাভাৱে সভা আৰু অনশন (হৰতাল) অনুষ্ঠিত হৈছিল যাৰ ফলত ১৯২১ চনৰ ৬ ডিচেম্বৰত জৱাহৰলাল নেহৰু আৰু তেওঁৰ পিতৃ মতিলাল নেহৰু দুয়োকে প্ৰথম আটক কৰা হৈছিল।<ref name=Tharoor2003p.41-42>Tharoor, ''Nehru: The Invention of India'' (2003) p.41-42</ref>

 

 

 

==তথ্য সংগ্ৰহ==