ৰামমোহন ৰায়: বিভিন্ন সংশোধনসমূহৰ মাজৰ পাৰ্থক্য

নতুন পৃষ্ঠা: {{Infobox revolution biography |name=ৰাজা ৰামমোহন ৰায় |lived={{birth date|1772|5|22}} – {{death date|1833|10|30}} |image= [[চ...
 
No edit summary
1 নং শাৰী:
{{প্ৰবন্ধ প্ৰতিযোগিতা}}
 
{{Infobox revolution biography
|name=ৰাজা ৰামমোহন ৰায়
Line 18 ⟶ 20:
|organizations=[[ব্রাহ্মসমাজ]]
}}
'''ৰামমোহন ৰায়''', অথবা '''ৰাজা ৰাম মোহন ৰায়''' লেখালিখা হয় '''ৰাজা ৰামমোহন ৰায়''' ([[মে ২২]], [[১৭৭২]] – [[সেপ্টেম্বৰছেপ্টেম্বৰ ২৭]], [[১৮৩৩]]) প্রথম [[ভাৰত|ভাৰতীয়]] ধর্মীয়-সামাজিক পুনর্গঠন আন্দোলন [[ব্রাহ্মসমাজ|ব্রাহ্মসমাজেৰ]] প্রতিষ্ঠাতা এবংআৰু বাঙালি দার্শনিক। তৎকালীন [[ৰাজনীতি]], [[জনপ্রশাসন]], [[ধর্ম|ধর্মীয়]] এবং [[শিক্ষা|শিক্ষাক্ষেত্রে]] তিনি উল্লেখযোগ্য প্রভাব ৰাখতেৰাখিব পেৰেছিলেন।পাৰিছিল। তিনিতেওঁ সবচেয়েসবাতোকৈ বেশিবেছি বিখ্যাত হয়েছেনহৈছিল, [[সতীদাহ]] প্রথা বিলুপ্ত কৰাৰ প্রচেষ্টাৰ জন্য।বাবে। তখনতেতিয়া হিন্দু বিধবা নারীদেৰনাৰীসকলৰ স্বামীৰ চিতায় সহমৰণে যেতেগৈছিল বা আত্মহুতি দিতেদিব বাধ্য কৰা হত।হয়।
 
ৰামমোহন ৰায় কলকাতায়কলকাতালৈ [[আগস্ট ২০]], [[১৮২৮]] সালেচনত [[ইংল্যান্ড]] যাত্রাৰ আগে [[দ্বাৰকানাথ ঠাকুৰ|দ্বাৰকানাথ ঠাকুৰেৰ]] সহিতলগত [[ব্রাহ্মসমাজ]] স্থাপন কৰেন। পৰবর্তীকালে এই [[ব্রাহ্মসমাজ]] এক সামাজিক ও ধর্মীয় আন্দোলন এবংআৰু বাংলাৰ পূনর্জাগৰণেৰ পুরোধাপুৰোধা হিসাবেহিচাবে কাজকাম কৰে।
 
== শৈশবশৈশৱ আৰু শিক্ষা ==
[[মে ২২]],[[১৭৭২]] সালেচনত [[হুগলী জেলা|হুগলী জেলাৰজিলাৰ]] ৰাধানগৰ গ্রামে ৰামমোহন ৰায় জন্মগ্রহণ কৰেন এক সম্ভ্রান্ত কুলীন (বন্দোপাধ্যায়) ব্রাক্ষ্মণবংশে। তাঁৰ বংশে অদ্ভুত বৈপরীত্য লক্ষ্য কৰা যায়। প্রপিতামহ কৃষ্ণকান্ত ফারুখশিয়াৰেৰফাৰুখশিয়াৰেৰ আমলে বাংলাৰ সুবেদাৰেৰ আমিনেৰ কার্য কৰতেন। সেই সুত্রেই বোধ করি এদেৰ 'ৰায়' পদবীৰ ব্যবহাৰ। কৃষ্ণকান্তেৰ কনিষ্ঠ পুত্র ব্রজবিনোদ ৰামমোহনেৰ পিতামহ। পিতা ৰামকান্ত। ৰামকান্তেৰ তিন বিবাহ। মধ্যমা পত্নী তারিণীৰ এক কন্যা ও দুই পুত্র-জগমোহন ও ৰামমোহন। এঁদেৰ বংশ ছিল বৈষ্ণব, কিন্তু ৰামমোহনেৰ মাতা ছিলেন ঘোৰ তান্ত্রিক ঘৰেৰ কন্যা। ৰামকান্ত পৈত্রিক এজমালি ভদ্রাসন ছেড়ে পার্শ্ববর্তী লাঙ্গুলপাড়া গ্রামে স্ব-পরিবাৰে উঠে যান। তাৰ পিতা ৰামকান্ত ৰায় ছিলেন বৈষ্ণবী এবং মাতা তারিণী দেবী ছিলেন শাক্ত। পনেরো-ষোলো বছৰ বয়সে তিনি গৃহত্যাগ কৰে নানাস্থানে ঘোৰেন। কাশীতে ও পাটনায় কিছুকাল ছিলেন এবং নেপালে গিয়েছিলেন। এৰ আগে তাঁৰ সঙ্গে তন্ত্রশাস্ত্রবেত্তা সুপণ্ডিত [[নন্দকুমাৰ বিদ্যালঙ্কাৰেৰ]] (পৰে হরিহৰানন্দ তীর্থস্বামী [[কুলাবধূত]] নামে পরিচিত) যোগাযোগ হয়। ৰামমোহনেৰ সংস্কৃতে বুৎপত্তি, তাঁৰ বেদান্তে অনুৰাগ নন্দকুমাৰেৰ সহযোগিতায় হয়েছিল। ব্রক্ষ্ম-উপাসনায় প্রতিষ্ঠায় হরিহৰানন্দই তাঁৰ দক্ষিণ-হস্ত ছিলেন। [[বাৰাণসী]] থেকে প্রথাগত [[সংস্কৃত]] শিক্ষাৰ পৰ তিনি [[পাটনা]] থেকে [[আৰবী]] ও [[ফার্সি ভাষা|পাৰসী]] ভাষা শেখেন। পৰে তিনি [[ইংৰেজী]], [[গ্রীক]] ও [[হিব্রু ভাষা|হিব্রু]] ভাষাও শেখেন।
 
== কর্ম-জীবন ==
তরুণতৰুণ বয়সে তিনিতেও কলকাতায়কলকাতাৰ মহাজনেৰ কাজ কৰতেন। [[১৭৯৬]] সালে ৰামমোহন অর্থোপার্জন শুরু কৰেন। [[১৮০৩]] থেকে [[১৮১৪]] সাল পর্যন্ত [[ব্রিটিশ ইস্ট ইন্ডিয়া কোম্পানি|রিটিশ ইস্ট ইন্ডিয়া কোম্পানিৰ]] কর্মচারী ছিলেন। কলকাতায় প্রায়ই আসতেন এবং নবাগত সিভিলিয়ানদেৰ সঙ্গে পরিচিত হয়ে তাঁদেৰ নানা বিষয়ে সাহায্য কৰেন। এই সুযোগে ভালো কৰে ইংৰাজি শিখে নেন। [[ব্রিটিশ ইস্ট ইন্ডিয়া কোম্পানি]]ৰ কাজে সিভিলিয়ান কর্মচারীদেৰ মধ্যে জন [[ডিগবী]]ৰ সঙ্গে তাঁৰ সর্বাধিক ঘনিষ্ঠতা হয়। [[ব্রিটিশ ইস্ট ইন্ডিয়া কোম্পানি|কোম্পানিৰ]] কাজে [[ডিগবী]]ৰ অধীনে তিনি দেওয়ানরূপে [[রংপুৰ|রংপুৰে]] কাজ কৰেন [[১৮০৩]] থেকে [[১৮১৪]] সাল পর্যন্ত। এই সময়েৰ মধ্যে তিনি দু'বাৰ [[ভূটান]] সীমান্তে যান কোম্পানিৰ হয়ে দৌত্যকার্যে ডিগবীৰ সাহচর্যে তাঁৰ সমস্ত নূতন চিন্তা এই সময়েৰ মধ্যেই পরিপক্কতা লাভ কৰে। [[১৮১৫]] খ্রীষ্টাব্দ থেকে ৰামমোহন [[কলকাতা]]ৰ স্থায়ী বাসিন্দা হন, এখন থেকেই প্রকাশ্যে তাঁৰ সংস্কাৰ-প্রচেষ্টাৰ শুরু। তাঁৰ প্রথম প্রকাশিত গ্রন্থ [[ফাৰসী ভাষা|ফাৰসী ভাষায়]] লেখা (ভূমিকা অংশ আৰবীতে) ''তুহফাতুল মুবাহ হিন্দীন''। বইটিতে একেশ্বৰবাদেৰ সমর্থন আছে। এৰপৰ [[একেশ্বৰবাদ]] (বা [[ব্রাহ্মবাদ]]) প্রতিষ্ঠা কৰাৰ জন্য বেদান্ত-সূত্র ও তাৰ সমর্থক [[উপনিষদ]]গুলি বাংলাৰ অনুবাদ কৰে প্রচাৰ কৰতে থাকেন। [[১৮১৫]] থেকে [[১৮১৯]] খ্রীষ্টাব্দেৰ মধ্যে প্রকাশিত হয়ল ''বেদান্তগ্রন্থ'', ''বেদান্তসাৰ'', ''কেনোপনিষদ'', ''ঈশোপনিষদ'', ''কঠোপনিষদ'', ''মাণ্ডূক্যোপনিষদ'' ও ''মুণ্ডকোপনিষদ''। ৰক্ষণশীল ব্যক্তিৰা ক্রুদ্ধ হয়ে তাঁৰ লেখাৰ প্রতিবাদ দেখাতে লাগলেন। এই সব প্রতিবাদ কটুক্তিপূর্ণ এবং বিদ্বেষ ভাবাপন্ন। ৰামমোহনও প্রতিবাদেৰ প্রতিবাদ কৰলেন যুক্তি দিয়ে ও ভদ্রভাষায়। প্রতিবাদ-কর্তাৰা অবিলম্বে থেমে গিয়েছিলেন। প্রতিবাদ-কর্তাদেৰ মধ্যে প্রথম ও প্রধান ছিলেন [[মৃত্যুঞ্জয় বিদ্যালঙ্কাৰ]], এঁৰ গ্রন্থেৰ নাম 'বেদান্তচন্দ্রিকা'। বেদান্তচন্দ্রিকা'ৰ প্রতিবাদে ৰামমোহন ''ভট্টাচার্যেৰ সহিত বিচাৰ'' লিখে প্রতিবাদীদেৰ মুখ বন্ধ কৰে দিয়েছিলেন। 'বেদান্ত গ্রন্থ' প্রকাশেৰ সঙ্গে তিনি ব্রক্ষনিষ্ঠ একেশ্বৰ উপাসনাৰ পথ দেখালেন আত্মীয় সভা প্রতিষ্ঠা কৰে। এই আত্মীয় সভাকেই পৰে তিনি [[ব্রাহ্মসমাজ]] নাম ও রূপ দেন।
 
== সতীদাহ ও ৰামমোহন ৰায় ==