হিন্দু ধৰ্মত, দৈত্য (সংস্কৃত: दैत्य) হৈছে দানৱ আৰু অসুৰৰ এটা গোত্ৰ বা জাতি।

দৈত্যবোৰ দিতি আৰু ঋষি কাশ্যপৰ সন্তান আছিল। দেৱতাসকল তেওঁলোকৰ ভাতৃ আছিল। দেৱতাসকলক তেওঁলোকে ঈৰ্ষা কৰিছিল আৰু ফলস্বৰূপে তেওঁলোকৰ মাজত যুদ্ধ হৈছিল। মনুস্মৃতিত দেৱতাসকলক ভাল বুলি শ্ৰেণীবদ্ধ কৰা হৈছে, আনহাতে দৈত্যবোৰত দেৱতাতকৈ নিম্ন স্তৰত ৰখা হৈছে।[1]

দৈত্যৰ তালিকা সম্পাদনা কৰক

ভাৰতীয় পৌৰাণিক কাহিনীত উল্লেখ কৰা কেইজনমান উল্লেখযোগ্য দৈত্যৰ নাম তলক দিয়া হ'ল:

  • হিৰণ্যকশিপু - কাশ্যপ আৰু দিতিৰ প্ৰথম পুত্ৰ।
  • হিৰণ্যাক্ষ - কাশ্যপ আৰু দিতিৰ দ্বিতীয় পুত্ৰ।
  • হোলিকা - কাশ্যপা আৰু দিতিৰ প্ৰথম কন্যা।
  • অন্ধকাসুৰা - হিৰণ্যাক্ষৰ পুত্ৰ।
  • প্ৰহ্লাদ - হিৰণ্যকশিপুৰ পুত্ৰ।
  • সিংহিকা - হিৰণ্যকশিপুৰ কন্যা।
  • বিৰোচন - প্ৰহ্লাদৰ পুত্ৰ, বালিৰ পিতৃ।
  • দেৱম্ব - বালিৰ মাতৃ।
  • বলি - বিৰোচনৰ পুত্ৰ।
  • বাণাসুৰ - বলিৰ পুত্ৰ।

তথ্য সংগ্ৰহ সম্পাদনা কৰক