ভাৰতৰ কমিউনিষ্ট পাৰ্টি (মাৰ্ক্সবাদী)

ভাৰতৰ কমিউনিষ্ট পাৰ্টি (মাৰ্ক্সবাদী) (ইংৰাজী: Communist Party of India (Marxist)[1] CPI(M), সংক্ষেপত: চিপিআই(এম)) হৈছে ভাৰতৰ এক কমিউনিষ্ট ৰাজনৈতিক দল। সদস্য আৰু নিৰ্বাচনী আসনৰ ফালৰ পৰা ই ভাৰতৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ কমিউনিষ্ট দল, আৰু ভাৰতৰ ছয়টা ৰাষ্ট্ৰীয় দলৰ ভিতৰত অন্যতম। এই দলটো ১৯৬৪ চনত ভাৰতৰ কমিউনিষ্ট পাৰ্টিৰ পৰা বিভাজিত হৈ গঠন হৈছিল আৰু ই অতি সোনকালেই প্ৰধান শক্তি হৈ পৰিছিল।

পশ্চিমবঙ্গত চিপিআই(এম)-নেতৃত্বাধীন বামফ্ৰণ্টৰ ৩৪ বছৰীয়া শাসন আছিল বিশ্বৰ আটাইতকৈ দীৰ্ঘস্থায়ী গণতান্ত্ৰিকভাৱে নিৰ্বাচিত কমিউনিষ্ট-নেতৃত্বাধীন চৰকাৰ। ই কেইবাবাৰো সংসদৰ তৃতীয় সৰ্ববৃহৎ দল হৈছিল। বৰ্তমান, চিপিআই(এম) দুখন ৰাজ্যত শাসক মিত্ৰজোটৰ অংশীদাৰ - কেৰালাত LDF, যিটো ই নেতৃত্ব দিয়ে, আৰু তামিলনাডুত SPA। ই সাতখন ৰাজ্যৰ বিধানসভাতো প্ৰতিনিধিত্ব কৰে। অসম বিধানসভাত চি পি আই (এম) দলক বৰ্তমান প্ৰতিনিধিত্ব কৰে সৰভোগ সমষ্টিৰ বিধায়ক মনোৰঞ্জন তালুকদাৰে।

ভাৰতৰ কমিউনিষ্ট পাৰ্টি (মাৰ্ক্সবাদী)
সংসদীয় সভাপতি
লোকসভাত নেতা	কে ৰাধাকৃষ্ণন
ৰাজ্যসভাত নেতা	বিকাশ ৰঞ্জন ভট্টাচাৰ্য্য
প্ৰতিষ্ঠা	৭ নৱেম্বৰ ১৯৬৪ (1964-11-07)
মূখ্য কাৰ্যালয়	দিল্লী, ভাৰত
ৰাজনৈতিক মতাদৰ্শ	সাম্যবাদ মাৰ্ক্সবাদ-লেনিনবাদ
ৱেবছাইট	Official Website

অল-ইণ্ডিয়া পাৰ্টি কংগ্ৰেছ হৈছে ভাৰতৰ কমিউনিষ্ট পাৰ্টি (মাৰ্ক্সবাদী)ৰ সৰ্বোচ্চ কৰ্তৃপক্ষ। অৱশ্যে, দুটা পাৰ্টি কংগ্ৰেছৰ মাজৰ সময়ছোৱাত কেন্দ্ৰীয় কমিটিয়েই হৈছে সৰ্বোচ্চ সিদ্ধান্ত গ্ৰহণকাৰী সংস্থা। কেন্দ্ৰীয় কমিটিয়ে ইয়াৰ সদস্যসকলৰ মাজৰ পৰা এজন সাধাৰণ সম্পাদককে ধৰি এক পলিট ব্যুৰো নিৰ্বাচিত কৰে। পলিট ব্যুৰোৱে কেন্দ্ৰীয় কমিটিৰ দুটা সভাৰ মাজৰ সময়ছোৱাত ইয়াৰ কাম-কাজ চলাই আৰু কেন্দ্ৰীয় কমিটিৰ দুটা সভাৰ মাজৰ সময়ত ৰাজনৈতিক আৰু সংগঠনাত্মক সিদ্ধান্ত ল’বৰ অধিকাৰ থাকে। দলটোৱে সমাজবাদী অৰ্থনৈতিক নীতি, ভূমি সংস্কাৰ, শ্ৰমিকৰ অধিকাৰ আৰু ধৰ্মনিৰপেক্ষতাৰ পোষকতা কৰে। নিৰ্বাচনী বণ্ডৰ বিৰুদ্ধে উচ্চতম ন্যায়ালয়ত আৰ্জি তৰা আৰু নীতিগতভাৱে নিৰ্বাচনী বণ্ডৰ দ্বাৰা পুঁজি নোলোৱাৰ কথা ঘোষণা কৰা ই একমাত্ৰ ৰাষ্ট্ৰীয় ৰাজনৈতিক দল ।

ইতিহাস

১৯৬৪ চনত ভাৰতীয় কমিউনিষ্ট পাৰ্টি (চিপিআই)ৰ এটা গোষ্ঠীৰ পৰা চিপিআই(এম) গঠিত হয়, যেতিয়া ছোভিয়েট সংঘৰ প্ৰতি দলটোৰ মনোভাৱ আৰু ভাৰতীয় জাতীয় কংগ্ৰেছৰ সৈতে সম্পৰ্কৰ বিষয়ত মতানৈক্যৰ সৃষ্টি হয়। নতুন দলটোৱে কংগ্ৰেছ চৰকাৰৰ এক কট্টৰ প্ৰতিপক্ষ হিচাপে আত্মপ্ৰকাশ কৰে আৰু এক অধিক মৌলিক সমাজবাদী এজেণ্ডাৰ পোষকতা কৰে। ১৯৬০ৰ দশকৰ শেষৰ ফালে আৰু ১৯৭০ৰ দশকত চিপিআই(এম)য়ে নিৰ্বাচনী সাফল্য লাভ কৰে, বিশেষকৈ পশ্চিম বংগত, য’ত ১৯৭৭ চনত জ্যোতি বসুৰ নেতৃত্বত ইয়াৰ প্ৰথম চৰকাৰ গঠন কৰে আৰু ৩৪ বছৰ ধৰি ক্ষমতাত থাকে। কেৰালাতো ই এক প্ৰধান ৰাজনৈতিক শক্তি হৈ পৰে, য’ত ই ভাৰতীয় জাতীয় কংগ্ৰেছৰ নেতৃত্বত থকা মৰ্চাৰ সৈতে ক্ষমতাৰ বদলি কৰে। ত্ৰিপুৰাত দলটোৱে দশকজুৰি শাসন কৰে, কিন্তু ২০১৮ চনত পৰাজয় বৰণ কৰে।

অসমত কমিউনিষ্ট পাৰ্টিৰ আৰম্ভণি

অসমত কমিউনিষ্ট আন্দোলনৰ আৰম্ভণি ১৯৩৫ চনত হৈছিল। এই সময়ত অসমৰ চিলেট জিলাৰ পৰা কিছুমান বিপ্লৱী জাতীয়তাবাদী যুৱকে কলিকতাত আত্মগোপন কৰিবলগীয়া হৈছিল। তেওঁলোকৰ এটা অংশই কলিকতাৰ কমিউনিষ্ট পাৰ্টিৰ সৈতে যোগাযোগ স্থাপন কৰে আৰু ভাৰতৰ কমিউনিষ্ট পাৰ্টিৰ নীতি-আদৰ্শৰ প্ৰতি আকৃষ্ট হৈ পাৰ্টিৰ সদস্য পদ গ্ৰহণ কৰে। বংগৰ কমিউনিষ্ট নেতা ফণী দত্তৰ সময়ত চিলেট জিলাত কমিউনিষ্ট পাৰ্টিৰ সাংগঠনিক সমিতি গঠন কৰা হয়। এই সমিতিখন বংগ কমিউনিষ্ট পাৰ্টিৰ অধীনৰ এখন জিলা সমিতি আছিল। সমিতিৰ সদস্যসকল আছিল লালা শৰদিন্দু দে, দ্বিগেন দাসগুপ্ত, দিনেশ চৌধুৰী, অমৰেন্দ্ৰ পাল আৰু চিত্ত দাস। সম্পাদক আছিল চিত্ত দাস।

চিলেট জিলা সমিতিয়ে কাছাৰ জিলাত ভাৰতৰ কমিউনিষ্ট পাৰ্টি গঠন কৰে। দ্বিগেন দাসগুপ্তই কাছাৰত কমিউনিষ্ট পাৰ্টি গঢ়ি তোলে। অজয় ভট্টাচাৰ্য, ফণী ভট্টাচাৰ্য, তাৰাপদ ভট্টাচাৰ্য আৰু মহিতোষ পুৰকায়স্থক লৈ গঠিত কাছাৰ জিলা সাংগঠনিক সমিতিৰ সম্পাদকৰ দায়িত্ব দিয়া হয় সুৰথ পাল চৌধুৰীক। আন্দামান জেলৰ পৰা মুক্ত হৈ গোপেন ৰায়ে কাছাৰ জিলা সমিতিত যোগদান কৰে। তেওঁৰ লগতে অচিন্ত্য ভট্টাচাৰ্য, প্রীতিৰঞ্জন দাস, মণি বয়, মতিলাল জাইগিৰদাৰ আৰু দ্বিজেন সেনগুপ্তই পাৰ্টিত যোগদান কৰে।

১৯৩৭ চনৰ নিৰ্বাচনত ভাৰতৰ কমিউনিষ্ট পাৰ্টিৰ সদস্য শৰদিন্দু দে কংগ্ৰেছ প্ৰাৰ্থী হিচাপে অসম বিধানসভালৈ নিৰ্বাচিত হয়। ১৯৩৬ চনৰ পৰাই সুৰমা ভেলীত কৃষক সভা গঠনৰ কাম আৰম্ভ হয়। কৃষক সভাৰ নেতৃত্বত চিলেট জিলাত জমিদাৰ বিৰুদ্ধে কৃষক আন্দোলন আৰম্ভ হয়। ১৯৩৭ চনত অসমত চাদুল্লা মন্ত্ৰীসভা চলি থকাৰ সময়ত দেশৰ বজাৰৰ পৰা শ্বিলঙলৈ ভূমি সংস্কাৰৰ দাবীত কৃষকৰ বিৰাট সমদল এটা লৈ আহে। অসমৰ ৰাজধানী শ্বিলঙত ৰক্তপতাকা হাতত লৈ কৃষকে প্ৰায় ৬৮ মাইল সমদল কৰি শ্বিলঙত সমবেত হয়। এইটোৱে অসমৰ ৰাজধানীত কৃষকৰ প্ৰথম সমাবেশ।

তেতিয়ালৈকে অসম উপত্যকা বা ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকাত কৃষক সভা বা কমিউনিষ্ট পাৰ্টিৰ কোনো সংগঠন নাছিল। আৱাহনৰ পাত সমাজবাদ, অক্টোবৰ বিপ্লৱৰ বিষয়ে কিছু লেখা প্ৰকাশ পাইছিল। অসমৰ বাহিৰত অধ্যয়ন কৰিবলৈ যোৱা কেইজনমান মেধাবী ছাত্ৰই কমিউনিষ্ট পাৰ্টিৰ লগত যুক্ত হৈছিল। শিৱসাগৰৰ জগন্নাথ ভট্টাচাৰ্য বেনাৰচ হিন্দু বিশ্ববিদ্যালয়ত পঢ়ি থাকোতে কমিউনিষ্ট পাৰ্টিৰ সদস্য হৈছিল। সেইদৰে যদু শইকীয়াও অসমৰ বাহিৰতে কমিউনিষ্ট পাৰ্টিৰ সংস্পৰ্শলৈ আহিছিল। বংগত কমিউনিষ্ট পাৰ্টি কৰাৰ কাৰণে চৰকাৰে বংগৰ পৰা বহিষ্কাৰ কৰা কেইজনমান কমিউনিষ্টে অসমত কমিউনিষ্ট পাৰ্টি গঠনৰ কাম আৰম্ভ কৰিছিল।

গুৱাহাটীত কমল ঘোষ নামৰ ৰে'ল শ্ৰমিক এজনে ১৯৩৯ চনত প্ৰগ্ৰেছিভ ইউনিয়ন নামৰ ক্লাব এটা গঠন কৰি তাত মার্ক্সবাদ আৰু কমিউনিষ্ট পাৰ্টিৰ বিষয়ে আলোচনা চক্ৰ পাতিছিল। দ্বিতীয় মহাসম্ভা চলি থকা সময়তে অসমৰ শ্বিলং, ডিব্ৰুগড়, শিৱসাগৰ, যোৰহাট, গোলাঘাট, গুৱাহাটী আদি ঠাইত কমিউনিষ্ট গ্ৰুপ গঠন হৈছিল। বংগৰ পৰা কেইজনমান কমিউনিষ্ট নেতাই এই গ্ৰুপবিলাকৰ লগত যোগাযোগ কৰিছিল। গুৱাহাটী গ্ৰুপৰ সদস্যসকল আছিল কটন কলেজৰ ছাত্ৰ। প্ৰায় একে সময়তে গুৱাহাটীত ৰেডিকেল ক্লাব নামৰ এটা সংগঠন আছিল। কমিউনিষ্ট লীগৰ নেতা সৌমেন্দ্ৰ নাথ ঠাকুৰে এই ক্লাবৰ সদস্যৰ মাজত কমিউনিষ্ট আদৰ্শৰ শিক্ষাদান কৰিছিল। ইয়াতো কটন কলেজৰ ছাত্ৰই শিক্ষা গ্ৰহণ কৰি ছাত্ৰৰ মাজত জনপ্ৰিয়তা অৰ্জন কৰিছিল।

১৯৪৩ চনত কমিউনিষ্ট লীগে বিপ্লৱী কমিউনিষ্ট পাৰ্টি নাম লয়। ভাৰতৰ কমিউনিষ্ট পাৰ্টিয়ে দ্বিতীয় মহাসমৰৰ সময়ত হিটলাৰে ছোভিয়েট ইউনিয়ন আক্ৰমণ কৰাৰ পাছত হিটলাৰৰ ফেচিষ্ট নীতিৰ বিৰুদ্ধে সংগ্ৰামত নামে। তেতিয়া ইংলেণ্ড, আমেৰিকা আৰু ছোভিয়েট ইউনিয়নক লৈ গঠিত মিত্ৰশক্তিয়ে ফেচিবাদৰ বিৰুদ্ধে চলোৱা সংগ্ৰামলৈ বিশ্বৰ গণতান্ত্ৰিক ছাত্ৰ সংগঠনক আহ্বান জনাইছিল। তেতিয়া ভাৰতত ভাৰতৰ জাতীয় কংগ্ৰেছে স্বাধীনতাৰ দাবী ভাৰতৰ ইংৰাজৰ বিৰুদ্ধে সৰ্বাত্মক আন্দোলন কৰিছিল। ১৯৪২ চনত আৰম্ভ কৰিছিল 'ভাৰত ত্যাগ' আন্দোলন। ভাৰতৰ কমিউনিষ্ট পাৰ্টিয়ে ফেচিবাদৰ বিৰুদ্ধে অৰ্থাৎ জাৰ্মানী, ইটালী আৰু জাপানক লৈ গঠিত অক্ষশক্তিৰ বিৰুদ্ধে সংগ্ৰামৰ বাবে জনগণলৈ আহ্বান কৰিছিল। আনহাতে বিপ্লৱী কমিউনিষ্ট পাৰ্টিয়ে ফেচিবাদৰ বিপদলৈ আওকাণ কৰি 'ভাৰত ত্যাগ' আন্দোলনত সহযোগ কৰিছিল। চি পি আই দলে ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনত অংশগ্ৰহণ নকৰাৰ বাবে ভাৰতৰ স্বাধীনতা সংগ্ৰামী জনতাৰ দ্বাৰা সমালোচিত আৰু নিন্দিত হৈছিল।

১৯৪২ চনত ভাৰতৰ কমিউনিষ্ট পাৰ্টিৰ ওপৰত থকা নিষেধাজ্ঞা প্ৰত্যাহাৰ কৰা হয়। ইয়াৰ সুযোগ গ্ৰহণ কৰি অসমৰ বিভিন্ন ঠাইত থকা কমিউনিষ্ট গ্ৰুপবোৰৰ সদস্যসকলৰ এখন সভা অনুষ্ঠিত হয় গোলাঘাটত। এই সভাত সভাপতিত্ব কৰে প্ৰাণেশ বিশ্বাসে। ১৯৪৩ চনৰ জানুৱাৰীৰ শেষ সপ্তাহত সভাখন অনুষ্ঠিত হৈছিল। এই সভাতে ভাৰতৰ কমিউনিষ্ট পাৰ্টিৰ 'সাংগঠনিক জিলা কমিটি' গঠন কৰা হয়। বংগ কমিউনিষ্ট পাৰ্টিৰ এখন জিলা হিচাপে ইকাম কৰিব ধৰে। কমিটিৰ সভাপতি নিৰ্বাচিত হৈছিল যদু শইকীয়া। সদস্যসকল আছিল যদু শইকীয়া, চিদা শইকীয়া, দধি মহন্ত, ধীৰেন দত্ত, নীলমণি বৰঠাকুৰ, ফণী বৰা, নন্দেশ্বৰ তালুকদাৰ, প্ৰাণেশ বিশ্বাস আদি। গোলাঘাটতে পাৰ্টিৰ কাৰ্যালয় পতা হয়। দধি মহন্তই সৰ্বক্ষণ কৰ্মী হিচাপে গোলাঘাটৰ কাৰ্যালয়ত থাকি কাম কৰে।

১৯৪৩ চনৰ ২৩ মে'ৰ পৰা ১ জুনলৈ বোম্বাইত ভাৰতৰ কমিউনিষ্ট পাৰ্টিৰ প্ৰথম কংগ্ৰেছ বা মহাসম্মিলন অনুষ্ঠিত হয়। এই কংগ্ৰেছলৈ অসমৰ পৰা নিমন্ত্ৰিত সদস্য কেইজনমান যায়। তেওঁলোক আছিল বীৰেশ মিশ্ৰ, জ্যোতিৰ্ময় নন্দী, চিত্ত দাস, গৌৰীশংকৰ ভট্টাচাৰ্য, বিষ্ণু বৰা, অঞ্জলি দাস আৰু ইৰাৱত সিং। পাৰ্টি কংগ্ৰেছে অসমৰ দুয়ো উপত্যকাৰ কমিউনিষ্টসকলক সামৰি ভাৰতৰ কমিউনিষ্ট পাৰ্টিৰ অসম ৰাজ্যিক কমিটি এখন গঠন কৰে। পাঁচজন সদস্যৰে গঠিত এই কমিটিৰ সদস্যসকল আছিল বীৰেশ মিশ্ৰ, গৌৰীশংকৰ ভট্টাচাৰ্য, জ্যোতিৰ্ময় নন্দী, চিত্ত দাস আৰু বিষ্ণু বৰা। বীৰেশ মিশ্ৰক সম্পাদক নিৰ্বাচিত কৰে। এইদৰে ভাৰতৰ কমিউনিষ্ট পাৰ্টিৰ প্ৰথম কংগ্ৰেছে ভাৰতৰ কমিউনিষ্ট পাৰ্টিৰ অসম ৰাজ্যিক কমিটি গঠন কৰি দিয়ে।

বৰ্তমানৰ অসমৰ নেতৃত্ব

যোৱা ৫-৭ জানুৱাৰী, ২০২৫ তাৰিখে গুৱাহাটীত হৈ যোৱা ২৪ সংখ‍্যক অসম ৰাজ‍্যিক সন্মিলনে সুপ্ৰকাশ তালুকদাৰক পুনৰ সম্পাদক হিচাপে নিৰ্বাচিত কৰে। এই সন্মিলনে ৫০ গৰাকী সদস্যৰে ৰাজ্যিক কমিটি আৰু ১৩ জনীয়া সম্পাদকমণ্ডলী গঠন কৰে। বৰ্তমানৰ সম্পাদকমণ্ডলীৰ সদস্যসকল : সুপ্রকাশ তালুকদাৰ, ইচ্‌ফাকুৰ ৰহমান, মনোৰঞ্জন তালুকদাৰ, টিকেন দাস, অজিত দাস, নয়ন ভূঞা, তপন শৰ্মা, গজেন বৰ্মন, আজিজুৰ ৰহমান, নিৰংকুশ নাথ, সংগীতা দাস, শতঞ্জীৱ দাস আৰু বাসুদেৱ কলিতা।

ৰাজনৈতিক নীতি

চিপিআই(এম)য়ে মাৰ্ক্সবাদ-লেনিনবাদৰ নীতি অনুসৰণ কৰে আৰু গণতান্ত্ৰিক উপায়েৰে সমাজবাদ স্থাপনৰ পোষকতা কৰে। দলটোৱে ৰাজহুৱা খণ্ডৰ দ্বাৰা অৰ্থনৈতিক বিকাশ, ভূমি পুনৰ্বিতৰণ আৰু শ্ৰমিকৰ অধিকাৰৰ জৰিয়তে অৰ্থনৈতিক অসমতা দূৰ কৰাৰ পোষকতা কৰে। ই নিউলিবেৰেল অৰ্থনৈতিক নীতি, বিশ্বায়ন আৰু বেচকৰণৰ এক কট্টৰ সমালোচক, যিয়ে ধনী শ্ৰেণীক সুবিধা প্ৰদান কৰে আনহাতে শ্ৰমিক আৰু প্ৰান্তীয় সম্প্ৰদায়ৰ ক্ষতি কৰে বুলি যুক্তি দিয়ে। চিপিআই(এম)য়ে ধৰ্মনিৰপেক্ষতাৰ পোষকতা কৰে আৰু ৰাজনীতিত ধৰ্মীয় মৌলবাদৰ বিৰোধিতা কৰে, গণতান্ত্ৰিক আৰু বহুত্ববাদী মূল্যবোধৰ চৰকাৰ গঠনৰ পোষকতা কৰে। ইয়াৰ উপৰিও, দলটোৱে দলিত অধিকাৰ, লিংগ সমতা আৰু জনজাতি সম্প্ৰদায়ৰ বাবে সামাজিক ন্যায়ৰ আন্দোলনত সক্ৰিয়ভাৱে অংশগ্ৰহণ কৰে।

সাংগঠনিক গঠন

চিপিআই(এম)য়ে এক কেন্দ্ৰীভূত দলীয় গঠন অনুসৰণ কৰে, য’ত পলিটবুৰো হৈছে দলটোৰ সৰ্বোচ্চ সিদ্ধান্ত গ্ৰহণকাৰী সংস্থা, যিয়ে দলৰ নীতি আৰু কৌশল নিৰ্দেশনা কৰে। কেন্দ্ৰীয় কমিটিয়ে পলিটবুৰোৰ নিৰ্দেশনা কাৰ্যকৰী কৰে আৰু ৰাজ্যিক আৰু জিলা কমিটিসমূহৰ কাম-কাজ পৰ্যবেক্ষণ কৰে। সাধাৰণ সম্পাদক হৈছে দলটোৰ সৰ্বোচ্চ নেতা, যি কেন্দ্ৰীয় কমিটিয়ে নিৰ্বাচিত কৰে। দলটোৰ বিভিন্ন ক্ষেত্ৰত সম্পৰ্কিত গণসংগঠন আছে, য’ত শ্ৰমিক সংঘ, ছাত্ৰ সংগঠন আৰু মহিলা সংগঠন আদি অন্তৰ্ভুক্ত। চিপিআই(এম)য়ে দলীয় শৃংখলা আৰু মতাদৰ্শগত সাংগঠনিকতাৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰে।

নেতৃত্ব

২০২২ চনৰ ৬ এপ্ৰিলৰ পৰা ১০ এপ্ৰিললৈ কেৰালাৰ কান্নুৰত অনুষ্ঠিত CPI(M)-ৰ ২৩তম কংগ্ৰেছত এটা আসন খালী ৰাখি ৮৫ সদস্যৰ এখন কেন্দ্ৰীয় কমিটি নিৰ্বাচিত কৰা হৈছিল। কেন্দ্ৰীয় কমিটিলৈ তিনিগৰাকী বিশেষ আমন্ত্ৰিত আৰু দুগৰাকী স্থায়ী আমন্ত্ৰিত সদস্যো আছে। ২০২২ চনৰ ১০ এপ্ৰিলত কংগ্ৰেছৰ সামৰণিত হোৱা সভাত কেন্দ্ৰীয় কমিটিয়ে ১৭ সদস্যৰ এক পলিট ব্যুৰো নিৰ্বাচিত কৰে। কেন্দ্ৰীয় কমিটিত অসমক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে ইচ্‌ফাকুৰ ৰহমান আৰু অসম ৰাজ্যিক কমিটিৰ সম্পাদক সুপ্ৰকাশ তালুকদাৰে। কেন্দ্ৰীয় কমিটিয়ে সীতাৰাম য়েচুৰীক সাধাৰণ সম্পাদক হিচাপে পুনৰ নিৰ্বাচিত কৰে। বৰ্তমান, ২০২৪ চনৰ ১২ ছেপ্টেম্বৰত সীতাৰাম য়েচুৰীৰ মৃত্যুৰ পিছত সাধাৰণ সম্পাদকৰ পদটো খালী হৈ আছে।

• Old Gallery
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

নিৰ্বাচনী প্ৰদৰ্শন

চিপিআই(এম)য়ে ভাৰতৰ নিৰ্বাচনী ৰাজনীতিত এক উল্লেখযোগ্য উপস্থিতি বজাই ৰাখিছে, বিশেষকৈ পশ্চিম বংগ, কেৰালা আৰু ত্ৰিপুৰা ৰাজ্যত। পশ্চিম বংগত ১৯৭৭ চনৰ পৰা ২০১১ চনলৈকে শাসন কৰি ই বিশ্বৰ আটাইতকৈ দীৰ্ঘস্থায়ী নিৰ্বাচিত কমিউনিষ্ট চৰকাৰ হিচাপে পৰিগণিত হয়। কেৰালাত দলটোৱে বাম গণতান্ত্ৰিক মৰ্চা (এলডিএফ)ৰ নেতৃত্বত পৰ্যায়ক্ৰমে চৰকাৰ গঠন কৰে। ত্ৰিপুৰাত চিপিআই(এম)য়ে দুদশকতকৈও অধিক সময়ৰ বাবে ক্ষমতাত থাকে, কিন্তু ২০১৮ চনৰ নিৰ্বাচনত পৰাজয় বৰণ কৰে। ৰাষ্ট্ৰীয় পৰ্যায়ত দলটোৱে চৰকাৰ গঠনত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰে, বিশেষকৈ সংযুক্ত প্ৰগতিশীল মৰ্চা (ইউপিএ) চৰকাৰৰ সময়ত (২০০৪–২০০৮), কিন্তু ভাৰত-আমেৰিকা আণৱিক চুক্তিৰ বাবে সমৰ্থন প্ৰত্যাহাৰ কৰে। সাম্প্ৰতিক নিৰ্বাচনবোৰত চিপিআই(এম)ৰ সংসদীয় শক্তি হ্ৰাস পাইছে।

ছাত্ৰ, শ্ৰমিক আৰু গণ আন্দোলন

চিপিআই(এম)য়ে ইয়াৰ সম্পৰ্কিত সংগঠনৰ জৰিয়তে শ্ৰমিক সংঘ, ছাত্ৰ সংগঠন আৰু সামাজিক আন্দোলনত এক শক্তিশালী উপস্থিতি বজাই ৰাখিছে। চেণ্টাৰ অৱ ইণ্ডিয়ান ট্ৰেড ইউনিয়নচ্ (চি আই টি ইউ)য়ে উদ্যোগিক আৰু কৃষি শ্ৰমিকৰ প্ৰতিনিধিত্ব কৰে, যিয়ে উন্নত মজুৰি, চাকৰিৰ সুৰক্ষা আৰু শ্ৰমিকৰ অধিকাৰৰ বাবে সংগ্ৰাম কৰে। ভাৰতৰ ছাত্ৰ ফেডাৰেচন (এছএফআই) হৈছে ইয়াৰ ছাত্ৰ সংগঠন, যিয়ে সুলভ শিক্ষাৰ প্ৰচাৰ আৰু শিক্ষা খণ্ডত বেচকৰণৰ বিৰোধিতা কৰে। দলটোৰ মহিলা সংগঠন, নিখিল ভাৰত গণতান্ত্ৰিক মহিলা সমিতি (এআইডিডব্লিউএ), লিংগ ন্যায় আৰু মহিলাৰ অধিকাৰৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰে। ভাৰতৰ গণতান্ত্ৰিক যুৱ ফেডাৰেচন ( ডিৱাইএফআই) হৈছে ইয়াৰ যুৱ সংগঠন। চিপিআই(এম)য়ে কৃষকৰ সংগ্ৰাম, ভূমি সংস্কাৰ আৰু কৰ্পৰেট ভূমি অধিগ্ৰহণৰ বিৰুদ্ধে সক্ৰিয়ভাৱে অংশগ্ৰহণ কৰে। এই গণআন্দোলনবোৰে নিৰ্বাচনী পৰাজয়ৰ পিছতো ইয়াৰ প্ৰভাৱ বজাই ৰাখিবলৈ সহায় কৰিছে।

আন্তৰ্জাতিক সম্পৰ্ক

চিপিআই(এম)য়ে বিশ্বৰ বিভিন্ন কমিউনিষ্ট আৰু সমাজবাদী দলৰ সৈতে দৃঢ় সম্পৰ্ক বজাই ৰাখিছে। ইতিহাসকভাৱে ই চীনৰ কমিউনিষ্ট পাৰ্টি, কিউবাৰ কমিউনিষ্ট পাৰ্টি আৰু লেটিন আমেৰিকা, ইউৰোপ আৰু এছিয়াৰ অন্যান্য বাওঁপন্থীআন্দোলনৰ সৈতে সম্পৰ্ক ৰাখিছে। দলটোৱে আমেৰিকাৰ সাম্ৰাজ্যবাদ, নেটোৰ সম্প্ৰসাৰণ আৰু শোষণমূলক বিশ্বায়ন নীতিৰ বিৰোধিতা কৰে। চিপিআই(এম)য়ে পেলেষ্টাইন, ভেনিজুৱেলা আৰু অন্যান্য উন্নয়নশীল দেশৰ বাওঁপন্থীসংগ্ৰামৰ সৈতে একাত্মতা প্ৰকাশ কৰে। ই বিশ্বৰ কমিউনিষ্ট দলৰ সৈতে মতাদৰ্শগত পাৰ্থক্য থাকিলেও বিশ্বৰ বাওঁপন্থীৰাজনীতিত সক্ৰিয়ভাৱে অংশগ্ৰহণ কৰে।

বাহ্যিক সংযোগ

অফিচিয়েল ৱেবছাইট

পিপ্ল্ছ ডেম'ক্ৰেছি (মুখপত্ৰ)

হেমেন দাস (ৰাজনীতিবিদ)

উদ্ধব বৰ্মন