পবিত্ৰ গছ
পবিত্ৰ গছ বা পবিত্ৰ কাঠনি কোনো বিশেষ সংস্কৃতিৰ ভিতৰৰ বিশেষ ধৰ্মীয় গুৰুত্ব থকা গছৰ জোপোহা বা কাঠনি। সমগ্ৰ বিশ্বৰ বিভিন্ন সংস্কৃতিত পবিত্ৰ গছসমূহৰ বৈশিষ্ট্য আছে।
চেলটিক, ইষ্টোনিয়ান, বাল্টিক, জাৰ্মাণিক, প্ৰাচীন গ্ৰীক, নিকট পূব, ৰোমান আৰু স্লাভিক বহুদেৱতাবাদৰ পৌৰাণিক পৰিৱেশ আৰু কাল্ট প্ৰথাৰ গুৰুত্বপূৰ্ণ বৈশিষ্ট্য আছিল; ভাৰত, জাপান (পবিত্ৰ মন্দিৰ অৰণ্য)[1]),, আৰু পশ্চিম আফ্ৰিকা আৰু ইথিওপিয়া (গীৰ্জাৰ অৰণ্য[2]) আদি স্থানতো ইহঁত দেখা যায়। পবিত্ৰ বাগিচাৰ উদাহৰণ হ'ল গ্ৰীক-ৰোমান টেমেন'ছ, পবিত্ৰ বাগিচাৰ বাবে বিভিন্ন জাৰ্মাণিক শব্দ আৰু চেলটিক নেমেটন, যিটো ড্ৰুইডিক প্ৰথাৰ সৈতে একচেটিয়াভাৱে নহয় যদিও বহুলাংশে জড়িত আছিল।
মধ্যযুগত উত্তৰৰ ক্ৰুছেডৰ সময়ত বিজয়ী খ্ৰীষ্টানসকলে সাধাৰণতে পৱিত্ৰ কাঠনিৰ ঠাইত গীৰ্জা নিৰ্মাণ কৰিছিল। লাকোটা আৰু উত্তৰ আমেৰিকাৰ অন্যান্য বিভিন্ন জনগোষ্ঠীয়ে বিশেষ অৰণ্য বা অন্যান্য প্ৰাকৃতিক বিশেষ স্থানক পৱিত্ৰ স্থান হিচাপে গণ্য কৰে। যিবোৰ সম্প্ৰদায়ে কোনো এডাল গছক ধৰ্মীয় তাৎপৰ্য্য বহন কৰে বুলি গণ্য কৰে, সেইবোৰক পৱিত্ৰ গছ বুলি জনা যায়।
ইতিহাসত পৱিত্ৰ গছ
সম্পাদনা কৰকপৌৰাণিক গ্ৰীচ আৰু ৰোম
সম্পাদনা কৰকতথ্যসূত্ৰ
সম্পাদনা কৰক- ↑ "Eternal Forests: The Veneration of Old Trees in Japan, Arnold Arboretum". arboretum.harvard.edu. 18 May 2020. https://arboretum.harvard.edu/stories/eternal-forests-the-veneration-of-old-trees-in-japan/। আহৰণ কৰা হৈছে: 2022-07-15.