কম কথাৰে বহু অৰ্থ প্ৰকাশ কৰিবলৈ মানুহে যত্ন কৰে আৰু তেনে প্ৰক্ৰিয়াকে বাক-সংহতি বুলি অভিহিত কৰা হয়। অসমীয়া ব্যাকৰণৰ এটা বিষয় হ’ল বাক-সংহতি। বাক-সংহতিৰ দ্বাৰা ভাষা শুনিবলৈ শুৱলা হয় আৰু মূলতঃ বাক্যাংশৰ প্ৰতি শব্দৰে বা সমাসৰ দ্বাৰা এনে বাক-সংহতি কৰা হয়৷[1]

বাক-সংহতিৰ উদাহৰণ সম্পাদনা কৰক

বহুপদৰ পৰা একপদ সম্পাদনা কৰক

  • যাৰ পুুত্ৰ নাই: অপুুত্ৰক
  • এটি সন্তান হোৱা তিৰোতা: একুতী
  • পুৰণি হৈ ভেঁকুৰা চাউল: মলঙা
  • কষ্টেৰে যাক পাব পাৰি: দুৰ্লভ
  • আনৰ উন্নতি দেখিব নোৱাৰা: পৰশ্ৰীকাতৰ,চকুচৰহা
  • আদিৰ পৰা অন্তলৈকে: আদ্যোপান্ত
  • যাৰ পূৰ্বজন্মৰ কথা মনত আছে: জাতিস্মৰ
  • কাৰো নাম নধৰাকৈ পৰা গালি: গুৱাল গালি
  • তিনি কালৰ কথা যি জনে জানে: ত্ৰিকালজ্ঞ
  • যাক সহজে পাব পাৰি: সুুুলভ
  • শিং নথকা গৰু: লাওমূৰা
  • বৰষুণ নোহোৱা যি বতৰ: খৰাং
  • সোণৰ দৰে বৰণ যাৰ: সোণালী

তথ্য সংগ্ৰহ সম্পাদনা কৰক

  1. আধুনিক অসমীয়া ভাষা (MIL) BPP-MIL(AS F).