বাক-সংহতি

কম কথাৰে বহু অৰ্থ প্ৰকাশ কৰিবলৈ মানুহে যত্ন কৰে আৰু তেনে প্ৰক্ৰিয়াকে বাক-সংহতি বুলি অভিহিত কৰা হয়। অসমীয়া ব্যাকৰণৰ এটা বিষয় হ’ল বাক-সংহতি। বাক-সংহতিৰ দ্বাৰা ভাষা শুনিবলৈ শুৱলা হয় আৰু মূলতঃ বাক্যাংশৰ প্ৰতি শব্দৰে বা সমাসৰ দ্বাৰা এনে বাক-সংহতি কৰা হয়৷

বাক-সংহতিৰ উদাহৰণ

বহুপদৰ পৰা একপদ

• যাৰ পুুত্ৰ নাই: অপুুত্ৰক
• এটি সন্তান হোৱা তিৰোতা: একুতী
• পুৰণি হৈ ভেঁকুৰা চাউল: মলঙা
• কষ্টেৰে যাক পাব পাৰি: দুৰ্লভ
• আনৰ উন্নতি দেখিব নোৱাৰা: পৰশ্ৰীকাতৰ,চকুচৰহা
• আদিৰ পৰা অন্তলৈকে: আদ্যোপান্ত
• যাৰ পূৰ্বজন্মৰ কথা মনত আছে: জাতিস্মৰ
• কাৰো নাম নধৰাকৈ পৰা গালি: গুৱাল গালি
• তিনি কালৰ কথা যি জনে জানে: ত্ৰিকালজ্ঞ
• যাক সহজে পাব পাৰি: সুুুলভ
• শিং নথকা গৰু: লাওমূৰা
• বৰষুণ নোহোৱা যি বতৰ: খৰাং
• সোণৰ দৰে বৰণ যাৰ: সোণালী