বিশাখাপট্টনম
বিশাখাপট্টনম (ইংৰাজী: Visakhapatnam) (পূৰ্বতে বিজাগাপত্নম নামেৰে জনাজাত) ইয়াৰ উপৰিও (বাইজেগ, বিশাখা বা ৱালটাইৰ নামেৰেও জনাজাত) হৈছে ভাৰতৰ অন্ধ্ৰপ্ৰদেশ ৰাজ্যৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ আৰু জনবহুল চহৰ। ই পূবঘাট আৰু বংগোপসাগৰৰ উপকূলৰ মাজত অৱস্থিত। ভাৰতৰ পূব উপকূলত চেন্নাইৰ পিছত ই দ্বিতীয় বৃহত্তম চহৰ, আৰু দক্ষিণ ভাৰতৰ চতুৰ্থ বৃহত্তম চহৰ। ই স্মাৰ্ট চিটি মিছনৰ অধীনত নিৰ্বাচিত অন্ধ্ৰপ্ৰদেশৰ চাৰিখন স্মাৰ্ট চিটিৰ ভিতৰত অন্যতম আৰু ই বিশাখাপট্টনম জিলাৰ মুখ্য কাৰ্যালয়। আনুমানিক ৪৩.৫ বিলিয়ন ডলাৰ উৎপাদনৰ সৈতে ই ২০১৬ চনৰ হিচাপত ভাৰতৰ মুঠ ঘৰুৱা উৎপাদনত নৱম সৰ্বাধিক অৰিহণা যোগোৱা চহৰ।
অৱস্থান
সম্পাদনা কৰক
বিশাখাপট্টনম চহৰটো সমুদ্ৰ সমতলৰ পৰা ১০ মিটাৰ আৰু কোনো কোনো ঠাইত ১০ মিটাৰতকৈও অধিক উচ্চতাত অৱস্থিত। চহৰটো পূৰ্বঘাট পৰ্বতমালাৰ পূব দিশে বঙ্গোপোসাগৰৰ পাৰত অবস্থিত।
শিক্ষা
সম্পাদনা কৰকপ্ৰাথমিক আৰু মাধ্যমিক বিদ্যালয়ৰ শিক্ষা ৰাজ্যৰ বিদ্যালয় শিক্ষা দপ্তৰৰ অধীনত চৰকাৰী, সহায়ক আৰু বেচৰকাৰী বিদ্যালয়ৰ দ্বাৰা প্ৰদান কৰা হয়। ২০১৬–১৭ শিক্ষাবৰ্ষৰ বিদ্যালয় তথ্যৰ প্ৰতিবেদন অনুসৰি বিশাখাপট্টনম চহৰৰ ১,৪৪,২৬৮জন শিক্ষাৰ্থী ৪৩৪খন বিদ্যালয়ত ভৰ্তি হয়। কেন্দ্ৰীয় মাধ্যমিক শিক্ষা বোৰ্ড, মাধ্যমিক বিদ্যালয়ৰ শংসাপত্ৰ আৰু মাধ্যমিক শিক্ষাৰ ভাৰতীয় শংসাপত্ৰৰ কাৰণে বিভিন্ন বিদ্যালয় দ্বাৰা বিভিন্ন ধৰণৰ পাঠক্ৰম অনুসৰণ কৰা হয়। বিদ্যালয়সমূহৰ শিক্ষাৰ মাধ্যম হ'ল ইংৰাজী আৰু তেলুগু ভাষা। সেণ্ট অ্যালোসিয়াস অ্যাংলো ইণ্ডিয়ান বয়েজ হাই স্কুলখন চহৰটোৰ প্ৰাচীনতম বিদ্যালয়, যি ১৮৪৭ চনত প্ৰতিষ্ঠিত হয়। বিশাখাপট্টনম জিলা কেন্দ্ৰীয় গ্ৰন্থাগাৰটি চৰকাৰৰ দ্বাৰা সমৰ্থিত আৰু দ্বাৰকা চহৰত অৱস্থিত।