জাহানাৰা বেগম: বিভিন্ন সংশোধনসমূহৰ মাজৰ পাৰ্থক্য

ভায়েক দাৰা চিকোৰ সৈতে জাহানাৰাকজাহানাৰাই ১৬৪১ চনত গুৰু মোল্লা শাহেশাহৰ ওচৰত [[চুফীবাদ|চুফী]] পন্থত দিক্ষিত কৰে।<ref name="Schimmel 1997 50"দীক্ষিত />হয়। জাহানাৰা এগৰাকী লেখক আছিল। তেওঁ সন্ত ময়নুদ্দিন চিষ্টিৰ বিষয়ে ''মুনিচ অল-আৰৱা'' নামেৰে, এখন জীৱনী গ্ৰন্থ লিখিছিল। লগতে মোল্লা শাহৰো ''ৰিচালাহ-উ-সাহিবা'' নামৰে জীৱনী এখন লিখিছিল, য’ত মোল্লা শাহৰ ওচৰত তেওঁ দীক্ষা লোৱাৰ উল্লেখ আছে।<ref>{{cite book|title=A History of Sufism in India|last=Rizvi|first=Saiyid Athar Abbas|publisher=Mushiram Manoharlal|year=1983|isbn=81-215-0038-9|volume=2|location=New Delhi|page=481}}</ref> ময়নুদ্দিন চিষ্টিৰ জীৱনীখন ইয়াৰ বিচাৰ আৰু সাহিত্যিক মানদণ্ডৰ ক্ষেত্ৰত অতি উচ্চখাপৰ বুলি গণ্য কৰা হয়। মৃত্যুৰ চাৰি শতিকা পিছতো চিষ্টিয়ে জাহানাৰাক আধ্যাত্মিকতাৰ দীক্ষা দিয়া বুলি তথা সন্তগৰাকীৰ দৰগাহ আজমেৰ ভ্ৰমণ কৰাৰ উল্লেখ গ্ৰন্থখনত কৰা হৈছে। জাহানাৰাই নিজকে ফকীৰা (মহিলা চুফী অনুগামী) আখ্যা দিছে।<ref>{{cite book|title=Women of Sufism: A Hidden Treasure|last=Helminski|first=Camille Adams|publisher=Shambhala|year=2003|isbn=1-57062-967-6|location=Boston|page=129}}</ref>