আলাউঙ্গদাও কাঠাপা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান

আলাউঙ্গদাও কাঠাপা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান (ইংৰাজী: Alaungdaw Kathapa National Park) ম্যানমাৰৰ এখন ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান। ই ৫৪১.৬ বৰ্গমাইল (১,৪০৩ বৰ্গ কিলোমিটাৰ) অঞ্চল আৱৰি আছে। ১৯৮৯ চনত আলাউঙ্গদাও কাঠাপা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান প্ৰতিষ্ঠা কৰা হৈছিল আৰু ইয়াক আছিয়ান হেৰিটেজ পাৰ্কসমূহৰ ভিতৰৰ এখন হিচাপে তালিকাভুক্ত কৰা হৈছে।[1] ই ছাগাইং অঞ্চলৰ কানি আৰু মিংগিন টাউনশ্বিপত ৪৪৩-ৰ পৰা ৪,৩৮০ ফুট (১৩৫–১,৩৩৫ মিটাৰ) উচ্চতাত বিস্তৃত হৈ আছে‍।[2]

আলাউঙ্গদাও কাঠাপা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান
অৱস্থান কানি আৰু মিংগিন টাউনশ্বিপ, ছাগাইং সংমণ্ডল, ম্যানমাৰ
মাটিকালি 1,403 বৰ্গ কি.মি. (542 বৰ্গ মাইল)[1]
প্ৰতিস্থা ২১ জুলাই ১৮৯৩ চনত পেটলন সংৰক্ষিত বনাঞ্চল হিচাপে, ১৯৪১ চনত আলাউঙ্গদাও কাঠাপা বন্যপ্ৰাণী সংৰক্ষিত বনাঞ্চল হিচাপে ঘোষণা
কৰ্তৃপক্ষ প্ৰকৃতি আৰু বন্যপ্ৰাণী সংৰক্ষণ বিভাগ

১৮৯৩ চনত চিণ্ডউইন আৰু ম্যথা নদীৰ মাজৰ এই পাহাৰীয়া অঞ্চলটোক সংৰক্ষিত অৰণ্য হিচাপে ঘোষণা কৰি নিৰ্বাচিতভাৱে চেগুন গছ কটা হৈছিল। ম্যানমাৰ চৰকাৰে ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান আৰু প্ৰকৃতি সংৰক্ষিত বনাঞ্চলৰ বাবে উপযুক্ত অঞ্চল হিচাপে‍ চিনাক্ত কৰাত সহায় কৰিবলৈ ১৯৮০ চনৰ আৰম্ভণিতে খাদ্য আৰু কৃষি সংস্থা আৰু ৰাষ্ট্ৰসংঘৰ উন্নয়ন কাৰ্যসূচীৰ জৰীপকাৰীসকলক যেতিয়া আমন্ত্ৰণ জনাইছিল তেতিয়া তেওঁলোক এই অঞ্চল ভ্ৰমণ কৰি বিশেষ বিচলিত হোৱা নাছিল। ১৯৮৪ চনত তেওঁলোকে ১,৬০৬ বৰ্গ কিলোমিটাৰ (৬২০ বৰ্গ মাইল) ভূমি আলাউংদাও কাঠাপা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান হিচাপে স্থাপন কৰাৰ বাবে প্ৰস্তাৱ আগবঢ়ায়।[3] ঐতিহাসিক সময়ত তাত বাস কৰা এজন কিংবদন্তি সন্ন্যাসীক সন্মান জনোৱাৰ উদ্দেশ্য‍েই ইয়াক এই নামেৰে নামকৰণ কৰা হৈছে। ১৯৮৯ চনত ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যানখনৰ বাবে অধিসূচনা জাৰি‍ কৰা হৈছিল আৰু ইয়াৰ আয়তন ৬১৭ বৰ্গ কিলোমিটাৰ (২৩৮ বৰ্গমাইল) নিৰ্ধাৰণ কৰা হৈছিল।[2] ম্যানমাৰৰ প্ৰাকৃতিক সম্পদ আৰু পৰিৱেশ সংৰক্ষণ মন্ত্ৰনালয়ে ঘোষণা কৰা অনুসৰি ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যানখনৰ প্ৰকৃত এলেকা ৫৪১.৬ বৰ্গ কিলোমিটাৰ (২০৯.১ বৰ্গমাইল)।[1]

জীৱ বৈচিত্ৰ্য

সম্পাদনা কৰক

আলাউঙ্গদাও কাঠাপা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যানত ১৬৫ বিধ গছৰ প্ৰজাতি আৰু ৩৯ বিধ ঔষধি উদ্ভিদ প্ৰজাতিৰে মূলতঃ মিশ্ৰিত পৰ্ণপাতী অৰণ্য, চিৰসেউজ অৰণ্য আৰু পাইন অৰণ্য আছে।[4]

১৯৯৯ চনৰ জানুৱাৰী মাহত এক ট্ৰেন্সজেক্ট জৰীপৰ সময়ত এছিয়ান হাতী (Elephas maximus), মেঠোন (Bos gaurus), হিমালয়ৰ ক’লা ভালুক (Ursus thibetanus), সূৰ্য্য ভালুক (Helarctos malayanus), ধোলে (Cuon alpinus), শৰ পহু (Cervus unicolor), ভাৰতীয় মুণ্টজাক (Muntiacus muntjak), বনৰীয়া গাহৰি (Sus scrofa), ইণ্ডিয়ান ক্ৰেষ্টেড পৰ্কুপাইন (Hystrix indica) আৰু ক'লা বৰ কেৰ্কেটুৱা (Ratufa bicolor) দেখা গৈছিল।[5] তিনি বছৰ ধৰি কৰা গোবৰ জৰীপৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি ২০০৩ চনত হাতীৰ সংখ্যা দুইৰ পৰা ৪১টাৰ ভিতৰত হ'ব বুলি‍ অনুমান কৰা হৈছিল।[6]১৯৯৯ চনত কেমেৰা ট্ৰেপ জৰীপৰ সময়ত নথীভুক্ত কৰা বন্যপ্ৰাণীসমূহৰ ভিতৰত আছিল হালধীয়া ডিঙিৰ মাৰ্টেন (Martes flavigula), এছিয়ান পাম চিভেট (Paradoxurus hermaphroditus), ডাঙৰ ভাৰতীয় চিভেট (Vivera zibetha), সৰু ভাৰতীয় চিভেট (Viverricula indica), হাগ বেজাৰ (Arctonyx collaris), কেঁকোৰা খোৱা মংগুজ (Herpestes urva), নাহৰফুটুকী (Panthera pardus), এছিয়াটিক সোণালী মেকুৰী (Catopuma temminckii) আৰু নাহৰফুটুকী মেকুৰী (Prionailurus bengalensis)।[7][8]

২০০০ চনত ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যানত ভৰিৰ আঙুলিৰ বেঁকা গেকো (Cyrtodactylus annandalei) আৱিষ্কাৰ কৰা হয় আৰু ২০০৩ চনত ইয়াক নতুন প্ৰজাতি হিচাপে বৰ্ণনা কৰা হয়। ই Cyrtodactylus slowinskii ৰ সৈতে সহানুভূতিশীল।[9] অৰিয়েণ্টেল লিফ-টোড গেকো (Hemidactylus bowringii) ব্ৰুকৰ ঘৰ গেকো (H. brookii) কমন হাউচ গেকো (H. frenatus) ইণ্ডো-পেচিফিক গেকো (H. garnotii) আৰু ফ্লেট-টেইল্ড হাউচ গেক্কো (H. platyurus)ও ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যানখনত বাস কৰে।[10]

তথ্যসূত্ৰ

সম্পাদনা কৰক
  1. 1.0 1.1 1.2 World Database on Protected Areas (2019). "Alaungdaw Katthapa National Park". Protected Planet. https://www.protectedplanet.net/alaungdaw-katthapa-national-park-national-park-and-asean-heritage-park। আহৰণ কৰা হৈছে: 7 December 2019. 
  2. 2.0 2.1 Beffasti, L.; Gallanti, V., eds. (2011). Myanmar Protected Areas: Context, Current Status and Challenges. Milano, Yangon: Istituto Oikos, Biodiversity and Nature Conservation Association. পৃষ্ঠা. 22-23. 
  3. Blower, J. (1985). "Conservation priorities in Burma". Oryx খণ্ড 19 (2): 79–85. doi:10.1017/S0030605300019773. 
  4. Oo, T. N.; Oo, L. K.; Kyi, Y. Y. (2006). Assessment on Plant Biodiversity of the Alaungdaw Kathapa National Park in Myanmar. প্ৰকাশক Yangon: Government of the Union of Myanmar, Ministry of Forestry, Forest Department. https://www.forestdepartment.gov.mm/sites/default/files/Research%20Books%20file/07%282006%29_0.pdf. 
  5. Varma, S. (2009). "Diversity, conservation and management of mammals in Bago Yoma, Rakhine Yoma and Alaungdaw Kathapa National Park in Myanmar". Journal of the Bombay Natural History Society খণ্ড 106 (3): 324–334. https://archive.org/details/journalofbombayn1061bomb. 
  6. Leimgruber, P.; Oo, Z. M.; Aung, M.; Kelly, D. S.; Wemmer, C.; Senior, B.; Songer, M. (2011). "Current status of Asian elephants in Myanmar". Gajah খণ্ড 35: 76–86. 
  7. Than Zaw; Saw Htun; Saw Htoo Tha Po; Myint Maung; Lynam, A. J.; Kyaw Thinn Latt; Duckworth, J. W. (2008). "Status and distribution of small carnivores in Myanmar". Small Carnivore Conservation খণ্ড 38: 2–28. https://www.researchgate.net/publication/233862241. 
  8. Than Zaw; Than Myint; Saw Htun; Saw Htoo Tha Po; Kyaw Thinn Latt; Myint Maung; Lynam A. J. (2014). "Status and distribution of smaller felids in Myanmar". Cat News (Special Issue 8): 24–30. http://catsg.org/fileadmin/filesharing/5.Cat_News/5.3._Special_Issues/5.3.8._SI_8/CatNews_SI8_Than_Zaw_et_al.pdf. 
  9. Bauer, A. M. (2003). "Descriptions of seven new Cyrtodactylus (Squamata: Gekkonidae) with a key to the species of Myanmar (Burma)". Proceedings of the California Academy of Sciences খণ্ড 54 (25): 463–498. 
  10. Zug, G. R.; Vindum, J. V.; Koo, M. S. (2007). "Burmese Hemidactylus (Reptilia, Squamata, Gekkonidae): taxonomic notes on tropical Asian Hemidactylus". Proceedings of the California Academy of Sciences খণ্ড 58 (19): 387–405. https://www.researchgate.net/publication/228492231. 

বাহ্যিক সংযোগসমূহ

সম্পাদনা কৰক