কেশৱ কায়স্থ
এগৰাকী অসমীয়া সাহিত্যিক
| এই প্ৰবন্ধত বৰ্তমান গুৰুত্বপূৰ্ণ সালসলনিৰ কাম চলি আছে। সম্পাদনা দ্বন্দ্ব এৰাই চলিবলৈ এই জাননী থকা পৰ্যন্ত ইয়াত কোনোধৰণৰ সম্পাদনা নকৰিব। বৰ্তমান কাম কৰি থকা লিখকৰ নাম জানিবলৈ ইচ্ছা কৰিলে এই লিংক চাওক। যদি এই প্ৰবন্ধত দুসপ্তাহৰ অধিক সময় কাম হোৱা নাই, তেনেহ'লে এই সাঁচটো আঁতৰাই দিব পাৰে। |
কেশৱ কায়স্থ (ইংৰাজী: Keshav kayastha) হৈছে এগৰাকী অসমীয়া সাহিত্যিক।
| কেশৱ কায়স্থ | |
|---|---|
| জন্ম | - , - অসম |
| ভাষা | অসমীয়া |
| ৰাষ্ট্ৰীয়তা | ভাৰতীয় |
| নাগৰিকত্ব | ভাৰতীয় |
বংশ আৰু পৰিচয়
সম্পাদনা কৰককেশৱ কায়স্থ আছিল শংকৰদেৱৰ ভায়েক বনগঞাগিৰি অথবা ৰামৰায়ৰ নাতি।
সাহিত্যৰাজি
সম্পাদনা কৰককেশৱ কায়স্থই ভাগৱতৰ সপ্তম স্কন্ধ আৰু নৱম স্কন্ধ অনুবাদ কৰে। নৱম স্কন্ধত সুকন্যাৰ আখ্যান,দুৰ্বাসা অম্বৰীশৰ কথা, ইক্ষাকু বংশৰ কাহিনী, কাৰ্তবীৰ্যাঅৰ্জুনৰ কীৰ্তিকলাপ,যযাতি দেৱযানীৰ আখ্যান আদি ভালেখিনি কথা-কাহিনী পোৱা যায়।[1] কেশৱ কায়স্থ পাণ্ডিত্য আৰু দুয়োটা গুণেৰে অধিকাৰি আছিল।
সম্পাদিত গ্ৰন্থ
সম্পাদনা কৰককেশৱ কায়স্থই অষ্টম স্কন্ধৰ 'গ্ৰাহগজেন্দ্ৰ উপাখ্যান' ৰচনা কৰাৰ উল্লেখ পোৱা যায়। এওঁ খ্ৰীষ্টীয় সপ্তদশ শতিকাৰ শেষাৰ্ধত উক্ত পুথিকেইখন ৰচনা কৰে।[2]