খামটি জনগোষ্ঠী
| এই প্ৰবন্ধটোত কোনো কোনো স্থানত তথ্যসূত্ৰ বা প্ৰসংগৰ উল্লেখ প্ৰয়োজন। অনুগ্ৰহ কৰি বিশ্বাসযোগ্য উৎস দেখুৱাই এই প্ৰবন্ধটো উন্নত কৰাত সহায় কৰক। বিশ্বাসযোগ্য তথ্য উৎসৰ উল্লেখ নথকা প্ৰবন্ধৰ বিশ্বাসযোগ্যতা কমে আৰু অনেক ক্ষেত্ৰত ই ইয়াক বিশ্বাস কৰি লোৱা পঢ়ুৱৈৰ ক্ষতি সাধনো কৰিব পাৰে। সেয়ে তথ্য-উৎসৰ উল্লেখ নথকা প্ৰবন্ধক প্ৰত্যাহ্বান জনোৱা হ'ব পাৰে। আনহাতে পঢ়ুৱৈসকলেও প্ৰবন্ধটোত য’ত প্ৰয়োজন যেন দেখে সেই বাক্যৰ পাছত {{উদ্ধৃতিৰ প্ৰয়োজন}} বুলি লিখি ৰাখিও ৱিকিপিডিয়াত উৎসৰ উল্লেখৰ ক্ষেত্ৰত ৰাইজক সজাগ কৰিব পাৰে। |
টাই খামটি (খামতি) বা খামটি শান হল চীনৰ য়ুন্নান প্ৰদেশ, ম্যানমাৰৰ কাচিন ৰাজ্যৰ খাম টি লুং, মগয়ুং আৰু মিটকীয়ান ঠাইৰ পৰা মূলবসতি ধৰি উত্তৰপূবৰ অসম আৰু অৰুণাচলত বসবাস কৰা উত্তৰপূবৰ টাই জাতিৰ এটা ঠাল। অসমত খামটিসকলৰ জনসংখ্যা প্ৰায় ৬০,০০০ ত কৈ অধিক। আহোমসকলৰ পাছতে খামটি সকল অসমৰ অন্য এটা বৃহৎ টাই জনগোষ্ঠী। টেঙাপানী অঞ্চলত খামটিসকলৰ কিছু জনসংখ্যা দেখা যায়। খামটি সকলে থেৰাবাদী বৌদ্ধ ধৰ্ম পালন কৰে। তেওঁলোকৰ নিজা লিপি আছে যি শান লিপিৰ পৰা উদ্ভৱ হোৱা। তেওঁলোকৰ মাতৃভাষা খামটি ভাষা।
 | ||||||
| টাই খামটি জনগোষ্ঠী | ||||||
| মুঠ জনসংখ্যা | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| প্ৰায় ৩৫০,০০০ | ||||||
| উল্লেখযোগ্য জন-অধ্যুষিত অঞ্চলসমূহ | ||||||
| ||||||
| ভাষাসমূহ | ||||||
|
খামটি ভাষা, অসমীয়া, মান | ||||||
| ধৰ্ম | ||||||
|
বৌদ্ধ ধৰ্ম | ||||||
| সংশ্লিষ্ট নৃতাত্ত্বিক গোষ্ঠী | ||||||
জীৱন নিৰ্বাহ সম্পাদনা কৰক
খামটিসকলে থেৰাবাদী বৌদ্ধধৰ্মত বিশ্বাস কৰে। তেওঁলোকে ৰাতিপুৱা আৰু গধূলি বুদ্ধক স্মৰণ কৰে। খামটি সকলে পৰম্পৰাগত ভাবে মজিয়াখন কাঠেৰে আৰু বেৰসমূহ বাঁহেৰে নিৰ্মাণ কৰা ঘৰত বাস কৰে। খামটিসকলৰ মূল জীৱিকা কৃষি আৰু তেওঁলোকে পৰম্পৰাগতভাবে আলু, সৰিয়হ, ধান আদি উৎপাদন কৰে। খামটিসকলৰ মুখ্য খাদ্য হল ভাত। খামটিসকল আমিষভোজী।
ভাষা আৰু লিপি সম্পাদনা কৰক
খামটিসকলে খামটি ভাষা ব্যৱহাৰ কৰে যিটো এক প্ৰকাৰৰ দক্ষিণ-পশ্চিমীয়া টাইভাষা। খামটি ভাষাৰ মুঠ তিনিটা উপভাষা আছে। সেয়া হল- উত্তৰ মান খামটি, অসম খামটি আৰু চিংকলিং খামটি। খামটিসকলে খামটি ভাষাৰ উপৰি অসমীয়া আৰু মান ভাষাৰো ব্যৱহাৰ কৰে। খামটিসকলে নিজৰ লিপিটোক লিক-টাই বুলি কয়। খামটিসকলৰ লিপি কেইশ বছৰ আগতে লিক ট' ঙাওক নামৰ লিপিৰ পৰা বিকাশ ঘটিছিল। তেওঁলোকৰ লিপিত ৩৫টা আখৰ আছে। এই লিপিটো পৰম্পৰাগত ভাবে বুদ্ধ জাতক কথা, ত্ৰিপিটিকা, ইতিহাস আদি গ্ৰন্থ সমূহ লিখোঁতে আৰু পঢ়োঁতে ব্যৱহাৰ হৈছিল। পাছলৈ২০০৩ চনত ইয়াত উচ্চাৰণৰ চিহ্ন উত্তৰ মান আৰু অৰুণাচলৰ বিদ্বানসকলে ব্যৱহাৰ কৰি নতুন ৰূপ দিয়ে।