জিন

আদি ধৰ্মৰ এক অদৃশ্য প্ৰাণী।

জিন (আৰবী: جن) হৈছে প্ৰাক-ইছলামিক আৰব আৰু পিছলৈ ইছলামিক সংস্কৃতি আৰু বিশ্বাসত আদিম ধৰ্মৰ এক অদৃশ্য প্ৰাণী।[1] মানুহৰ দৰে জিনবোৰো নিজৰ কামৰ বাবে জবাবদিহি। ঈশ্বৰৰ নিৰ্দেশনা গ্ৰহণ কৰে নে নকৰে তাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি এইবোৰ হয় মুমিন নাইবা কাফিৰ হ’ব পাৰে বুলি বিশ্বাস কৰা হয়। জিনবোৰ জন্মগতভাৱে বেয়া বা ভাল বুলি নিৰ্ধাৰণ কৰা নাযায়। ইছলামে অন্য ধৰ্মৰ আত্মাক স্বীকাৰ কৰিছিল আৰু ইয়াৰ সম্প্ৰসাৰণৰ সময়ত সেইবোৰক খাপ খুৱাবলৈ সক্ষম হৈছিল। জিন কোনো কঠোৰ ইছলামিক ধাৰণা নহয়; ইছলামৰ সৈতে সংযুক্ত কেইবাটাও পৌত্তলিক বিশ্বাসক প্ৰতিনিধিত্ব কৰিব পাৰে।[2][টোকা 1] কঠোৰ একশ্বৰবাদ আৰু ইছলামিক তাওইদৰ ধাৰণাক দাবী কৰিবলৈ ইছলামে জিন আৰু ঈশ্বৰৰ মাজৰ সকলো আত্মীয়তাক অস্বীকাৰ কৰে, যাৰ ফলত জিনক মানুহৰ সমান্তৰালভাৱে ৰখা হয়। কোৰআনে ইছলামৰ পূৰ্বৰ আৰবসকলৰ পূজা কৰা বা তেওঁলোকৰ পৰা সুৰক্ষা বিচৰা প্ৰথাক নিন্দা কৰে।[4]

জিন

জিন, (নিজৰ বৈশিষ্ট্যপূৰ্ণ খুৰাৰ দ্বাৰা চিনাক্ত) নায়ক ফাৰামাৰ্জৰ সৈতে যুদ্ধত লিপ্ত হোৱা দেখা গৈছে। ইৰাণী মহাকাব্য শ্বাহনামেহৰ এটা আলোকিত পাণ্ডুলিপিৰ চিত্ৰণ।
শ্ৰেণী কিংবদন্তিমূলক জীৱ
লোকগাথা প্ৰাক-ইছলামিক আৰবত ধৰ্ম, ইছলামী লোককথা

ব্যুৎপত্তি আৰু অনুবাদ

সম্পাদনা কৰক

জিন হৈছে চেমিটিক মূল jnn (আৰবী: جَنّ / جُنّ; jann)ৰ পৰা উদ্ভৱ হোৱা আৰবী জাতিবাচক বিশেষ্য, যাৰ প্ৰধান অৰ্থ হৈছে 'লুকাই থকা' বা 'অনুকূলন'। কিছুমান লেখকে শব্দটোৰ অৰ্থ আক্ষৰিক অৰ্থত 'ইন্দ্ৰিয়ৰ পৰা লুকাই থকা সত্তা' বুলি ব্যাখ্যা কৰে।[5] সম্পৰ্কীয় শব্দসমূহৰ ভিতৰত আৰবী মাজনুন (مَجْنُون, 'অধিগ্ৰহণ কৰা' বা সাধাৰণতে 'উন্মাদ'), জান্নাহ (جَنَّة, 'বাগিচা', 'ইডেন' বা 'স্বৰ্গ'), আৰু জানিন (جَنِين, 'ভ্ৰূণ') আদি অন্তৰ্ভুক্ত।[6] জিনক সঠিকভাৱে বহুবচন হিচাপে গণ্য কৰা হয় (কিন্তু ধ্ৰুপদী আৰবীত, jānn, جَانّ হিচাপেও দেখা দিব পাৰে) আৰু ইয়াৰ একবচনটো হ'ল jinnī (جِنِّيّ)।

জিন শব্দটোৰ উৎপত্তি বৰ্তমানো অনিশ্চিত হৈয়ে আছে।[3] কিছুমান পণ্ডিতে আৰবী ভাষাৰ জিন শব্দটোক লেটিন শব্দ জিনিয়াছ অৰ্থাৎ ৰোমান ধৰ্মৰ মানুহ আৰু স্থানৰ ৰক্ষক আত্মাৰ সৈতে সম্পৰ্কিত কৰিছে; কিন্তু এই ব্যুৎপত্তিৰ বিষয়েও বিতৰ্ক দেখা যায়।[3]আন এক ব্যাখ্যা অনুসৰি জিন আৰামীয় জিনায়া (ক্লাছিকেল চিৰিয়াক: ܓܢܝܐ)ৰ পৰা 'টিউটেৰী দেৱতা' বা 'অভিভাৱিকা' অৰ্থৰ পৰা উদ্ভৱ হ'ব পাৰে।[3]আন কিছুমানে এই শব্দটো পাৰ্চী মূলৰ বুলি দাবী কৰে, সেই অনুসৰি এয়া এভেষ্টিক জৈনীৰ ৰূপত, দুষ্ট (মহিলা) আত্মা। ইৰাণৰ জনগোষ্ঠীসমূহৰ সম্ভৱতঃ প্ৰাক-জৰোষ্ট্ৰিয়ান পৌৰাণিক কাহিনীতো জৈনীক বিভিন্ন জীৱৰ ভিতৰৰে এক বুলি ধৰা হৈছিল।[7][8]

ইংৰাজী ৰূপ জিনি ফৰাচী জেনি আৰু লেটিন শব্দ জিনিয়াছৰ পৰা আহিছে। ই প্ৰথমবাৰৰ বাবে ১৮ শতিকাৰ ফৰাচী ভাষাৰ এহেজাৰ এনিশাৰ অনুবাদত প্ৰকাশ পাইছিল[9] য'ত শব্দ আৰু অৰ্থৰ মোটামুটি সাদৃশ্যৰ বাবে ইয়াক ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল আৰু ইয়াৰ বিপৰীতে উপকাৰী মধ্যস্থতাকাৰী আত্মাৰ ক্ষেত্ৰত অধিক প্ৰযোজ্য সাহিত্যত 'দানৱ' আৰু 'স্বৰ্গীয় স্বৰ্গদূত' বুলি কোৱা দুষ্ট আত্মাক বুজোৱা হৈছিল।[10] অচূৰৰ শিল্পত মানুহ আৰু দেৱতাৰ মাজৰ অন্তৰ্নিহিতভাৱে জীৱক জিন বুলিও কোৱা হয়।[11]

সঠিক মিল নাথাকিলেও, পশ্চিমীয়া চিন্তাধাৰাত এই সত্তাসমূহৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰা বৰ্ণনাত্মক উপমাসমূহৰ ভিতৰত উৎসৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি দানৱ, আত্মা আৰু পৰী আদি অন্তৰ্ভুক্ত।[12][3]

তথ্য সংগ্ৰহ

সম্পাদনা কৰক
  1. as-Samarqandi, Abu l-Lait. Hans Daiber. ed. Islamic Concept of Belief in the 4th/10th Century. 243. ISSN 1340-5306. 
  2. 2.0 2.1 উদ্ধৃতি ত্ৰুটি: অবৈধ <ref> টেগ; McAuliffe-2005-EncQrn নামৰ refৰ বাবে কোনো পাঠ্য প্ৰদান কৰা হোৱা নাই
  3. 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 3.6 Nünlist, Tobias (2015) (de ভাষাত). Dämonenglaube im Islam. Walter de Gruyter GmbH & Co KG. ISBN 978-3-110-33168-4. 
  4. South Asian Folklore: An Encyclopedia. (2020). Vereinigtes Königreich: Taylor & Francis. p.
  5. Lane, Edward William. "An Arabic-English Lexicon". http://www.tyndalearchive.com/tabs/lane/. . p. 462.
  6. Wehr, Hans (1994). Dictionary of Modern Written Arabic (4 সম্পাদনা). প্ৰকাশক Urbana, Illinois: Spoken Language Services. পৃষ্ঠা. 164. ISBN 978-0-87950-003-0. 
  7. Tisdall, W. St. Clair. The Original Sources of the Qur'an, Society for Promoting Christian Knowledge, London, 1905
  8. The Religion of the Crescent or Islam: Its Strength, Its Weakness, Its Origin, Its Influence, William St. Clair Tisdall, 1895
  9. ""genie, n."". Oxford English Dictionary (3rd ed.). Oxford, UK: Oxford University Press. 2014. 
  10. Arabian Nights' entertainments. I. 1706. পৃষ্ঠা. 14. 
  11. Mehmet-Ali Ataç (2010) The Mythology of Kingship in Neo-Assyrian Art Cambridge University Press আই.এচ.বি.এন. 978-0-521-51790-4 p. 36
  12. "jinn – definition of jinn in English". Oxford Dictionaries. Archived from the original on 3 April 2019. Retrieved 27 August 2017.  Unknown parameter |url-status= ignored (help); More than one of |archiveurl= and |archive-url= specified (help); More than one of |archivedate= and |archive-date= specified (help)
  1. From T. Nünlist (2015) Dämonenglaube im Islam[3]:{{{1}}}
    Translation: Lua error in Module:In_lang at line 40: attempt to call local 'name_from_tag' (a nil value).
    "M. Dols points out that jinn-belief is not a strictly Islamic concept. It rather includes countless elements of idol-worship, as Muhammad's enemies practised in Mecca during jahilliya. According to F. Meier early Islam integrated many pagan deities into its system by degrading them to spirits. 1. In Islam, the existence of spirits that are neither angels nor necessarily devils is acknowledged. 2. Thereby Islam is able to incorporate non-biblical[,] non-Quranic ideas about mythic images, that means: a. degrading deities to spirits and therefore taking into the spiritual world. b. taking daemons, not mentioned in the sacred traditions of Islam, of uncertain origin. c. consideration of spirits to tolerate or advising to regulate them."[3]:{{{1}}}
    Original: Lua error in Module:In_lang at line 40: attempt to call local 'name_from_tag' (a nil value).
    "M. Dols macht darauf aufmerksam, dass der Ginn-Glaube kein strikt islamisches Konzept ist. Er beinhaltet vielmehr zahllose Elemente einer Götzenverehrung, wie sie Muhammads Gegner zur Zeit der gahiliyya in Mekka praktizierten. Gemäß F. Meier integrierte der junge Islam bei seiner raschen Expansion viele heidnische Gottheiten in sein System, indem er sie zu Dämonen degradierte. 1. Im Islam wird die Existenz von Geistern, die weder Engel noch unbedingt Teufel sein müssen, anerkannt. 2. Damit besitzt der Islam die Möglichkeit, nicht-biblische[,] nicht koranische Vorstellungen von mythischen Vorstellungen sich einzuverleiben, d.h.: a. Götter zu Geistern zu erniedrigen und so ins islamische Geisterreich aufzunehmen. b. in der heiligen Überlieferung des Islams nicht eigens genannte Dämonen beliebiger Herkunft zu übernehmen. c. eine Berücksichtigung der Geister zu dulden oder gar zu empfehlen und sie zu regeln."[3]:{{{1}}}[2]