তেজীমলা (ভূত)
অসমৰ লোককথাত তেজীমলা এবিধ বিখ্যাত ভূত। ইয়াক সন্তান জন্ম দিওঁতে মৃত্যু হোৱা এগৰাকী যুৱতীৰ আত্মা বুলি বিশ্বাস কৰা হয় আৰু নদীৰ পাৰত বিচৰণ কৰা বুলি কোৱা হয়।
তেওঁৰ মৃত্যুৰ পিছত মানুহে নদীৰ পাৰত বগা কাপোৰ পিন্ধা এগৰাকী মহিলাৰ ভূতৰ দৰে মূৰ্তি দেখাৰ খবৰ দিবলৈ আৰম্ভ কৰে। কোৱা হৈছিল যে তাইৰ ভূতটোৱে গৰ্ভৱতী মহিলাক দেখা দি বন্ধ্যাত্বৰ অভিশাপ দিয়ে। তেজীমলাৰ কিংবদন্তি দ্ৰুতগতিত সমগ্ৰ অসমতে বিয়পি পৰিল, আৰু মানুহে বিশ্বাস কৰিবলৈ ধৰিলে যে তাই অকাল মৃত্যুৰ প্ৰতিশোধ বিচাৰি অহা প্ৰতিশোধপৰায়ণ আত্মা। [1]
তেজীমলাৰ কিংবদন্তি অসমত প্ৰজন্মৰ পিছত প্ৰজন্ম ধৰি চলি আহিছে আৰু আজিও বহুলভাৱে বিশ্বাস কৰা হয়। অঞ্চলটোৰ অন্যতম জনপ্ৰিয় আৰু ভয়ংকৰ ভূতয়েই হৈছে তেজীমলা। গ্ৰন্থ, চলচ্চিত্ৰ, দূৰদৰ্শন কে ধৰি বিভিন্ন ধৰণৰ শিল্প আৰু সংবাদ মাধ্যমতো তেওঁৰ কাহিনী চিত্ৰিত হৈ অসমীয়া লোককথাত তেওঁৰ স্থান আৰু অধিক গাঢ়ভাবে গঢ় লৈ উঠিছে।
প্ৰতিকাৰ
সম্পাদনা কৰকতেজীমলাৰ আত্মাক সন্তুষ্ট কৰিবলৈ মানুহে নদীৰ পাৰত ফুল আৰু খাদ্য আগবঢ়াই। তাইৰ ক্ষমা আৰু আশীৰ্বাদ বিচাৰিবলৈও তেওঁলোকে অনুষ্ঠান আৰু প্ৰাৰ্থনা কৰিছিল। বহুতে হাতত ক’লা সূতাও পিন্ধে বা লগত লোহা বা ৰঙা মৰিচাৰ টুকুৰাও লৈ ফুৰে, কিয়নো তেওঁলোকে বিশ্বাস কৰে যে ই তেওঁলোকক তেজীমলাৰ অভিশাপৰ পৰা ৰক্ষা কৰিব।[উদ্ধৃতিৰ প্ৰয়োজন]
তথ্য সংগ্ৰহ
সম্পাদনা কৰক- ↑ “অসমৰ ভূতৰ কথা”; জয়ন্ত শৰ্মা, সঁফুৰা আলোচনী, দ্বিতীয় বছৰ, দ্বাদশ সংখ্যা