দুতিৰাম বৰুৱা
দুতিৰাম বৰুৱা (ইংৰাজী: Dutiram Baruah) অসমৰ এজন স্বাধীনতা সংগ্ৰামী তথা এগৰাকী চাহখেতিয়ক আছিল। ১৮৫৭ চনৰ ব্ৰিটিছ বিৰুদ্ধ আন্দোলনত তেওঁ সক্ৰিয় অংশগ্ৰহণ কৰি আজীৱন কাৰাবাস খাটিছিল।[2] দুতিৰাম বৰুৱাৰ আদি বাসস্থান আছিল শিৱসাগৰ জিলাৰ নামতি কাকতিগাঁও৷ কাছাৰীত চিৰস্তাদাৰ হোৱাৰ পিছৰ পৰা তেওঁ শিৱসাগৰত নিগাজীকৈ থাকিবলৈ লৈছিল৷[3]
| দুতিৰাম বৰুৱা | |
|---|---|
| জন্ম | দুতিৰাম বৰুৱা |
| জনা যায় | ১৮৫৭ চনৰ চিপাহী বিদ্ৰোহ, যোৰহাটৰ চিনামৰাত চাহ বাগিচাৰ স্থাপক |
| অপৰাধ আৰোপ | অসমৰ ব্ৰিটিছ ইষ্ট ইণ্ডিয়া কোম্পানীৰ বিৰুদ্ধে বিদ্ৰোহ কৰিবলৈ পৰিকল্পনা কৰা[1] |
| অপৰাধৰ শাস্তি | আজীৱন কাৰাদণ্ড |
সংগ্ৰামী জীৱন
সম্পাদনা কৰকদুতিৰাম বৰুৱা অসমৰ প্ৰথম স্বাধীনতা সংগ্ৰামত মণিৰাম দেৱানৰ সৈতে ১৮৫৭ চনত ব্ৰিটিছৰ বিৰোধী বিদ্ৰোহত ভূমিকা পালনকৰা প্ৰধান কৰ্মীসকলৰ মাজৰ এগৰাকী আছিল। তেওঁ মণিৰাম দেৱান আৰু পিয়ালি বৰুৱাৰ সহযোগী আছিল। আহোম ৰজা পুৰন্দৰ সিংহৰ আত্মবিশ্বাসী আৰু পৰামৰ্শদাতা আছিল। যোৰহাটৰ চিনামৰাত চাহ বাগিচা স্থাপন কৰা তেওঁ প্ৰথমজন ভাৰতীয়।[2] ইংৰাজে পুৰন্দৰ সিংহক পদচ্যুত কৰি প্ৰশাসনৰ নিয়ন্ত্ৰণ লয়। ১৮৫৭ চনৰ বিদ্ৰোহ আৰম্ভ হোৱাৰ সময়ত মণিৰামে অসমত আহোম শাসন পুনৰ ঘূৰাই অনাৰ এক উৎকৃষ্ট সুযোগ হিচাপে গণ্য কৰিছিল। তেওঁ আৰু আন কেইজনমান স্বাধীনতা সংগ্ৰামীয়ে মিলি ঔপনিৱেশিক বিৰোধী আন্দোলনৰ পৰিকল্পনা কৰিছিল। এই বিদ্ৰোহৰ বাবে তেওঁ আহোম শাসক আৰু অসম লাইট ইনফেণ্ট্ৰি চিপাহীক সংগঠিত কৰিছিল। এই কাহিনী আৰম্ভ হোৱাৰ আগতেই ইংৰাজে ধৰা পেলাইছিল। পিয়লি বৰুৱাৰ সৈতে দেৱানক গ্ৰেপ্তাৰ কৰি ১৮৫৮ চনৰ ২৬ ফেব্ৰুৱাৰীত যোৰহাট কাৰাগাৰত ৰাজহুৱাভাৱে ফাঁচী দিয়া হয়।[2] দুতিৰামক ব্ৰিটিছ বিৰোধী বিদ্ৰোহৰ গোচৰত বিচাৰ কৰা হয় আৰু আন্দামান আৰু নিকোবৰ দ্বীপপুঞ্জত যাৱজ্জীৱন কাৰাদণ্ডৰ শাস্তি প্ৰদান কৰা হয়।[2] দুতিৰামৰ লগতে তেওঁৰ সহযোগী ফৰ্মুদ আলি, বিনয় লস্কৰ, আৰু গোপেন ৰয় একেটা গোটৰ বিদ্ৰোহীৰ ভিতৰত আছিল। এওঁলোকক জাহাজত উঠাই আন্দামান দ্বীপপুঞ্জৰ দণ্ডিত বসতিস্থললৈ বিতাড়িত কৰা হৈছিল।[2]
মুক্তি
সম্পাদনা কৰকচিপাহী বিদ্ৰোহৰ পাছত মহাৰাণী ভিক্টোৰিয়াই “সাধাৰণ ক্ষমাদান’’ ব্যৱস্থাৰ মাজেৰে হত্যাকাণ্ডত প্ৰত্যক্ষভাবে লিপ্ত নথকাসকলক মুক্তি দিয়াৰ খবৰ পাই দুতিৰামে আন লগৰীয়াসকলৰ লগত মহাৰাণীলৈ মুক্তিৰ বাবে আবেদন জনাইছিল৷ প্ৰথমাৱস্থাত ৰাজকৰ্মচাৰী হৈয়ো ৰাজদ্ৰোহ কৰাৰ অপৰাধত তেওঁৰ আবেদন গ্ৰাহ্য কৰা নাছিল৷ কিন্তু পিছত তেওঁ পুত্ৰ লক্ষ্মীলাল বৰুৱাই লেফটেনেণ্ট গভৰ্ণৰ ছাৰ চিচিল ৱিডনক সাক্ষাৎ কৰি পুনৰ আবেদন কৰাত ১৮৭২ চনৰ ১৯ আগষ্টত তেওঁক চৰ্তসাপাক্ষে মুক্তি দিয়ে৷ চৰ্ত আছিল, দুতিৰাম বৰুৱা পুনৰ অসমলৈ উভতি যাব নোৱাৰিব৷ পিছত অৱশ্যে আবেদনৰ ভিত্তিত সেই চৰ্তও উঠাই লোৱা হৈছিল৷[3]
তথ্যসূত্ৰ
সম্পাদনা কৰক- ↑ Arun Bhattacharjee (1993). Assam in Indian Independence. Mittal Publications. পৃষ্ঠা. 13. ISBN 978-81-7099-476-3. http://books.google.com/books?id=hTgxJ9Izl4UC&pg=PA13। আহৰণ কৰা হৈছে: 22 April 2012.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 "Unsung Heroes Detail Paying tribute to India’s freedom fighters, Dutiram Baruah". Govt. Of India. https://amritmahotsav.nic.in/unsung-heroes-detail.htm?10158। আহৰণ কৰা হৈছে: 20 August 2023.
- ↑ 3.0 3.1 হাজৰিকা, কুমুদেশ্বৰ (২০১৬). ইতিহাসৰ ছাঁ-পোহৰত পুৰণি গুৱাহাটী. অসম পাব্লিচিং কোম্পানী. পৃষ্ঠা. ৬১. ISBN 978-81-86384-91-X.