দৈত্যাৰি ঠাকুৰ

মধ্যযুগীয় অসমৰ সাহিত্যিক

দৈত্যাৰি ঠাকুৰ (ইংৰাজী: Daityari Thakur) শংকৰোত্তৰ যুগৰ এগৰাকী উল্লেখযোগ্য চৰিতকাৰ আৰু নাট্যকাৰ।তেখেতে শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ আৰু মাধৱদেৱ ৰ জীৱনভিত্তিক চৰিতপুথি লিখাৰ লগতে একাধিক নাট ৰচনা কৰি অসমীয়া সাহিত্যৰ ভঁৰাল চহকী কৰি থৈ গৈছে।দৈত্যাৰি ঠাকুৰ মাধৱদেৱৰ ভাগিনীয়েক ৰামচৰণ ঠাকুৰৰ পুত্ৰ।

সাহিত্য কৰ্মসম্পাদনা কৰক

চৰিত পুথিসম্পাদনা কৰক

দৈত্যাৰি ঠাকুৰে শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ আৰু মাধৱদেৱৰ জীৱনক কেন্দ্ৰ কৰি শংকৰদেৱ-মাধৱদেৱ চৰিত ৰচনা কৰে। সত্যেন্দ্ৰনাথ শৰ্মাঅসমীয়া সাহিত্যৰ সমীক্ষাত্মক ইতিবৃত্ত গ্ৰন্থত উল্লেখ কৰিছে যে "দৈত্যাৰি ঠাকুৰৰ চৰিত বহু পৰিমাণে নিৰ্ভৰযোগ্য, অতিপ্ৰাকৃত ঘটনাও বৰ বিশেষ নাই।"

নাটসম্পাদনা কৰক

দৈত্যাৰি ঠাকুৰ ৰচিত নাট দুখন হ'ল- নৃসিংহ যাত্ৰা আৰু স্যমন্ত হৰণ। এই নাট দুখনৰ কলাকৌশলত বৰ বিশেষ গুৰুত্ব দেখিবলৈ পোৱা নাযায় যদিও গীতবোৰ যথেষ্ট আকৰ্ষণীয়।

তথ্যসংগ্ৰহসম্পাদনা কৰক

শৰ্মা সত্যেন্দ্ৰনাথ, অসমীয়া সাহিত্যৰ সমীক্ষাত্মক ইতিবৃত্ত]]