নামদফা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান

নামদফা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান (ইংৰাজী: Namdapha National Park) উত্তৰ-পূব ভাৰতঅৰুণাচল প্ৰদেশৰ ১৯৮৫ কিলোমিটাৰ বৰ্গমাইল (৭৬৬ বৰ্গমাইল) বৃহৎ ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান।[1] ১৯৮৩ চনত প্ৰতিষ্ঠা কৰা এই উদ্যানখন ১০০০ৰো অধিক ফুল আৰু প্ৰায় ১৪০০ প্ৰাণী প্ৰজাতিৰ সৈতে পূব হিমালয়ৰ জৈৱ বৈচিত্ৰ্যৰ এক স্থান।[1] ইয়াত ২৭° উত্তৰ অক্ষাংশত বিশ্বৰ আটাইতকৈ উত্তৰতম নিম্নভূমিৰ চিৰসেউজ বৰ্ষাৰণ্য আছে।[2] ইয়াৰ উপৰিও ইয়াত মিজোৰাম-মণিপুৰ-কাচিন বৰ্ষাৰণ্য পৰিৱেশ অঞ্চলৰ উত্তৰ-পশ্চিম অংশ সামৰি লোৱা বিস্তৃত ডিপ্টেৰ'কাৰ্প অৰণ্যও আছে।[3]

নামদফা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান
নামদাফা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যানৰ দৃশ্য
নামদাফা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যানৰ দৃশ্য
মানচিত্ৰত নামদফা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যানৰ অৱস্থিতি
অৱস্থান চাংলাং জিলা, অৰুণাচল প্ৰদেশ, ভাৰত
নিকটতম চহৰ মিয়া ও
মাটিকালি 1,985.23 বৰ্গ কি.মি. (1.98523×109 বৰ্গ মিটাৰ)
প্ৰতিস্থা 1974
কৰ্তৃপক্ষ অৰুণাচল প্ৰদেশ চৰকাৰ, ভাৰত চৰকাৰ
কাৰ্যালয়ৰ ৱেবছাইট

ই ভাৰতৰ চতুৰ্থ বৃহত্তম ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান।[4] ২০২৪ চনত ইয়াক ইক'-চেন্সিটিভ জ'ন হিচাপে ঘোষণা কৰা হয়। [5]

নামদফাক প্ৰথমে ১৯৭২ চনত বন্যপ্ৰাণী অভয়াৰণ্য, ১৯৮৩ চনত ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান হিচাপে ঘোষণা কৰা হৈছিল আৰু সেই বছৰতে প্ৰজেক্ট টাইগাৰৰ অধীনত বাঘ সংৰক্ষিত বনাঞ্চললৈ পৰিণত হৈছিল। ইয়াৰ নামটো আছিল দুটা চিংফো শব্দৰ সংমিশ্ৰণ, যথা "নাম" যাৰ অৰ্থ পানী, আৰু "ডাফা" যাৰ অৰ্থ উৎপত্তি; নদীখনৰ উৎপত্তি ডাফা বাম হিমবাহৰ পৰা হয়।

ভূগোল আৰু গছ-গছনি

সম্পাদনা কৰক

উত্তৰ-পূব ভাৰতৰ অৰুণাচল প্ৰদেশ ৰাজ্যৰ চাংলাং জিলাত ম্যানমাৰৰ আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় সীমান্তৰ সমীপত নামদফা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান অৱস্থিত। ইয়াৰ আয়তন ১,৯৮৫ কিলোমিটাৰ (৭৬৬ বৰ্গমাইল) আৰু ইয়াৰ মূল এলেকা ১,৮০৮ কিলোমিটাৰ (৬৯৮ বৰ্গমাইল) আৰু ইয়াৰ চাৰিওফালৰ বাফাৰ জ'ন ১৭৭ কিলোমিটাৰ (৬৮ বৰ্গমাইল)। ইয়াৰ উচ্চতা ২০০ৰ পৰা ৪,৫৭১ মিটাৰ (৬৫৬ ​​আৰু ১৪,৯৯৭ ফুট)ৰ ভিতৰত মিশ্ৰী পাহাৰৰ ডাফা বাম ৰেঞ্জ আৰু পাটকাই ৰেঞ্জৰ মাজত অৱস্থিত। ইয়াক পূবৰ পৰা পশ্চিমলৈ ভাৰত-ম্যানমাৰ সীমান্তৰ চৌকান পাছৰ পৰা উৎপত্তি হোৱা নোয়া দিহিং নদীৰ দ্বাৰা পাৰ হৈ গৈছে। গ্ৰীষ্মমণ্ডলীয় চিৰসেউজ অৰণ্যৰ পৰা নাতিশীতোষ্ণ বহল পাতৰ আৰু মিশ্ৰিত অৰণ্যলৈ উচ্চতা বৃদ্ধিৰ লগে লগে ভূমি আৱৰণ সলনি হয়। গৌণ অৰণ্যসমূহে ৩৪৫.৪৭ কিলোমিটাৰ বৰ্গফুট (১৩৩.৩৯ বৰ্গমাইল) সামৰি লৈছে; ডিচেম্বৰৰ পৰা মাৰ্চ মাহৰ ভিতৰত ২,৭০০ মিটাৰ (৮,৯০০ ফুট) ওপৰত ঋতু অনুসৰি বৰফ পৰে। [1][6]

 
Sapria himalayana ৰ ফুল

Sapria himalayana আৰু বালানোফ'ৰা হৈছে এই অঞ্চলৰ পৰা ৰেকৰ্ড কৰা ৰেফ্লেছিয়াৰ সৈতে জড়িত শিপাৰ পৰজীৱী। [7]

তথ্য সংগ্ৰহ

সম্পাদনা কৰক
  1. 1.0 1.1 1.2 Deb, P.; Sundriyal, R. C. (2007). "Tree species gap phase performance in the buffer zone area of Namdapha National Park, Eastern Himalaya, India". Tropical Ecology খণ্ড 48 (2): 209–225. http://www.tropecol.com/pdf/open/PDF_48_2/08%20Panna.pdf. 
  2. Proctor, J., Haridasan , K. & Smith, G.W. (1998). "How Far North does Lowland Evergreen Tropical Rain Forest Go?". Global Ecology and Biogeography Letters 7 খণ্ড 7 (2): 141–146. doi:10.2307/2997817. 
  3. Datta, A., Naniwadekar, R. & Anand, M.O. 2008. Hornbills, hoolocks and hog badgers: Long‐term monitoring of threatened wildlife with local communities in Arunachal Pradesh, north‐east India. Final report to the Rufford Small Grants Program (UK). Nature Conservation Foundation, Mysore, India. 80 pp. PDF[সংযোগবিহীন উৎস]
  4. Ministry of Environment & Forests (2011). "List of national parks in India". ENVIS Centre on Wildlife & Protected Areas. http://wiienvis.nic.in/Database/npa_8231.aspx. 
  5. "Arunachal's Namdapha National Park and Kamlang Wildlife Sanctuary declared Eco-Sensitive Zones". India Today NE. 2024. https://www.indiatodayne.in/arunachal-pradesh/story/arunachals-namdapha-national-park-and-kamlang-wildlife-sanctuary-declared-eco-sensitive-zones-1102279-2024-10-05. 
  6. Lodhi, M.S.; Samal, P.K.; Chaudhry, S.; Palni, L.M.S.; Dhyani, P.P. (2014). "Land Cover Mapping for Namdapha National Park (Arunachal Pradesh), India Using Harmonized Land Cover Legends". Journal of the Indian Society of Remote Sensing খণ্ড 42 (2): 461–467. doi:10.1007/s12524-013-0326-8. 
  7. Arunachalam, A.; Sarmah, R.; Adhikari, D.; Majumder, M.; Khan, M.L. (2004). "Anthropogenic threats and biodiversity conservation in Namdapha nature reserve in the Indian Eastern Himalayas" (PDF). Current Science খণ্ড 87 (4): 447. http://www.ias.ac.in/currsci/aug252004/447.pdf.