ম (বঙালী)

এই প্ৰবন্ধটো বঙালী ভাষাৰ বৰ্ণটোৰ বিষয়ে। অসমীয়া ভাষাৰ বৰ্ণটোৰ বাবে ম চাওক।

ম (বঙালী লিপিত ম, আই-পি-এ:/mɔ/) বঙালী ব্যঞ্জনবৰ্ণমালাৰ ২৫তম্ আখৰ। ই এটি ব্যঞ্জনবৰ্ণ, অৰ্থাৎ ম উচ্চাৰণ কৰোঁতে হাওঁফাওঁৰ পৰা অহা বায়ু মুখত ক'ৰবাত নহয় ক'ৰবাত বাধিত হৈছে।

স্বৰবৰ্ণৰ লগত যোগ হ'লে

আ-- মা

ই-- মি

ঈ-- মী

উ-- মু

ঊ-- মূ

ঋ-- মৃ

এ-- মে

ঐ-- মৈ

ও-- মো

ঔ-- মৌ

"ম"ৰে আৰম্ভ শব্দ

• মা (মা)
• মন (মন)
• মন্দির (মন্দিৰ)
• মেঘ (মেঘ)