শ্ৰী শ্ৰী বটদ্ৰৱা থান: বিভিন্ন সংশোধনসমূহৰ মাজৰ পাৰ্থক্য

|name = বট্ৰদৱাশ্ৰী শ্ৰী বটদ্ৰৱা থান

|image_alt = বট্ৰদৱাবটদ্ৰৱা থানৰ তোৰণ

|date_built = ১৪৯৪১৪৬৮<ref name="বৰদোৱা সত্ৰamiasomiya"/>

|creator = [[শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ]]

|website = [http://www.bordowathan.com/ bordowathan.com]

'''বট্ৰদৱাবটদ্ৰৱা থান''' বা '''বৰদোৱা থান ''', চমুকৈ '''বৰদোৱা''' [[অসম]]ৰ এখন পৱিত্ৰ তীৰ্থস্থান৷ [[নগাঁও]] চহৰৰ পৰা প্ৰায় ১৮ কিলোমিটাৰ নিলগৰ বৰদোৱা নামে ঠাইত এই তীৰ্থস্থান অৱস্থিত<ref name="বৰদোৱা সত্ৰ">{{cite web| url=http://www.assaminfo.com/tourist-places/12/bordowa-satra.htm |title=Bordowa Satra |publisher=Assam info.com |accessdate=2012-11-25}}</ref>।৷৷ মহাপুৰুষ [[শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ]]ৰ শৈশৱ, কৈশোৰ আৰু কৰ্মজীৱনৰ স্থলী হিচাপে অসমৰ জনমানসত '''বৰদোৱা''' বিশেষ মৰ্যদা আছে৷ এই বৰদোৱাৰেই সমীপৱৰ্তী আলিপুখুৰীত [[আলিপুখুৰী]]ত শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱশংকৰদেৱৰ জন্ম হৈছিল<ref name="amiasomiya"/>৷ ১৯ বছৰ বয়সতে ১৪৬৮ খ্ৰীষ্টাব্দত শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱে বৰদোৱাতে শ্ৰী শ্ৰী বটদ্ৰৱা থানখনৰ স্থাপন কৰিছিল <ref name="amiasomiya"/>। বটদ্ৰৱা থানৰ আন এক বিশেষত্ব হৈছে যে এইখন মহাপুৰুষজনাই প্ৰতিষ্ঠা কৰা সৰ্বপ্ৰথম থান আৰু ইয়াত তেওঁ আৰম্ভ কৰা [[একশৰণ নাম ধৰ্ম]]ৰ জন্মপ্ৰচাৰ কৰা হৈছিল<ref name="bordowathan">বিশ্ব{{cite ঐতিহ্য,web শান্তনু| কৌশিকurl=http://www.bordowathan.com/#!history/ বৰুৱা| title=ইতিহাস | publisher=বটদ্ৰৱা থান ডট কম | accessdate=নৱেম্বৰ ২৬, ২০১২}}</ref>৷<ref name="amiasomiya"/>। ই থানখনে ২৮৬ বিঘা মাটিকালি আগুৰি আছে<ref name="amiasomiya"/>।

অতীজতে ব্ৰহ্মপুত্ৰৰ ([[ব্ৰহ্মপুত্ৰ নদী]])পাৰৰ এই অঞ্চল বৰ দ - বৰডোবা বা ডোভাৰে পৰিপূৰ্ণ জলময় ঠাই আছিল বুলি জনা যায়৷ [[শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ]]ৰ উপৰিপুৰুষ ভূঞাসকলে তাত আলি বান্ধি পুখুৰী খান্দি গাঁও পাতি বাস কৰিছিল৷ বৰ দ বা বৰডোবাৰে পৰিপূৰ্ণ কাৰণে মানুহৰ মুখত পৰি এই অঞ্চলটোৰ নাম বৰদোৱা হ'ল বুলি জনশ্ৰুতি আছে৷ আন এক কিংবদন্তি অনুসৰি কুণ্ডিল কুঁৱৰী ৰুক্মিণীয়ে তেওঁক হৰণ কৰি নিবলৈ অনুৰোধ জনাই বেদনিধি নামৰ এজন ব্ৰাহ্মণক শ্ৰীকৃষ্ণৰ ওচৰলৈ পঠিয়াইছিল৷ বেদনিধিক লগত লৈ [[শ্ৰীকৃষ্ণ]] [[দ্বাৰকা]]ৰ পৰা কুণ্ডিল নগৰলৈ আহোতে তেওঁৰ ৰথ ইমান বেগেৰে চলিছিল যে ৰথৰ বেগত বেদনিধি মূৰ্চা গ'ল৷ শ্ৰীকৃষ্ণই তেতিয়া সেই ঠাইতে ৰথ ৰাখি বেদনিধিৰ গালে-মুখে পানী ছটিয়াই দিয়াত তেওঁৰ চেতনা ঘূৰি আহে৷ ইয়াৰ পাছত এজোপা বটবৃক্ষৰ ছাঁত খন্তেক জিৰণি লৈ শ্ৰীকৃষ্ণ ৰথত উঠোতে দিয়া তেওঁৰ ভৰৰ ফলত ঠাইডোখৰ 'বৰ দ' হৈ পৰে৷ তেতিয়াৰ পৰা এই অঞ্চল বৰদোৱা নামেৰে পৰিচিত হয় বুলি জনা যায়৷যায়{{উদ্ধৃতিৰ প্ৰয়োজন}}৷

আন এক কাহিনী অনুসৰি এসময়ত হেনো প্ৰচণ্ড খৰাং হৈছিল৷ খৰাঙত মানুহৰ বিলাই-বিপত্তিৰ সীমা নোহোৱাত মহাপুৰুষ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱে ইয়াৰ পৰা পৰিত্ৰাণ পাবলৈ এজোপা বটবৃক্ষৰ তলত ৰাতি নাম-কীৰ্তনৰ আয়োজন কৰিছিল৷ উল্লিখিতউল্লেখিত বটবৃক্ষজোপা আকৌ বিষ্ণুৰ[[বিষ্ণু]]ৰ গাৰ এডাল নোমৰ পৰা সৃষ্টি হোৱা বুলি কোৱা হয়৷ সময়ত নাম-কীৰ্তন শেষ হ'ল আৰু সকলো ঘৰাঘৰি গ'ল৷ ইয়াৰ পাছত মাজৰাতি শংকৰদেৱে তেওঁৰ দুজন শিষ্য সৰ্বজয় আৰু বলোৰামক লগত লৈ বটবৃক্ষজোপাৰ তললৈ আহি যোগবলেৰে [[গংগা]]ক আহ্বন কৰিবলৈ ধৰিলে৷ শংকৰৰ যোগবলত গংগা ধৰালৈ নামি আহে আৰু সেই জলধাৰাত বটবৃক্ষ দ্ৰৱিত হৈ সেই ঠাইতে এক মনোৰম সৰোবৰৰ সৃষ্টি হয়৷ আকাশৰ পৰা গংগা নমাই অনা বাবে এই সৰোবৰ [[আকাশীগংগা]] নামেৰে জনাজাত৷ 'বট দ্ৰৱ' হোৱা বাবে এই ঠাই '''বটদ্ৰৱা''' নামেৰেও সমধিক প্ৰসিদ্ধ৷ বৰ্তমান ''বৰদোৱা'' আৰু ''বটদ্ৰৱা'' দুয়োটা নাম সম অৰ্থত প্ৰয়োগ কৰা হয়৷হয়{{উদ্ধৃতিৰ প্ৰয়োজন}}৷

বৰদোৱাতে শংকৰদেৱে প্ৰথম কীৰ্তন ঘৰ ([[নামঘৰ]]) সজাইছিল বুলি জনা যায়৷যায়<ref name="bordowathan"/>৷ ইয়াতেই শংকৰদেৱে প্ৰথম [[চিহ্নযাত্ৰা]] [[ভাওনা]] কৰি দেখুৱাই৷ ১৪৭০ চনত ২১ বছৰ বয়সত শংকৰদেৱে বৰদোৱাত [[ফাকুৱা]] আৰু [[দৌল উত্সৱউৎসৱ]]ৰ সূচনা কৰে৷কৰে<ref name="bordowathan"/>৷ ১৫১৬-১৭ চন মানত শংকৰদেৱে নিৰাপত্তাজনিত কাৰণত বৰদোৱা ত্যাগ কৰে৷কৰে<ref name="bordowathan"/>৷ শংকৰদেৱৰ পিছত ১৬৫৬ চনত শংকৰদেৱৰ পুত্ৰ হৰিচৰণ ঠাকুৰ, নাতিবোৱাৰী কনকলতা আৰু ভাগিন দামোদৰ আতাৰ উদ্যোগত বৰদোৱাক পুনৰুদ্ধাৰ কৰা হয়৷ [[সত্ৰ]] পুনৰ উজ্জীৱিত হৈ উঠে৷ এনেদৰে শতাধিক বছৰ চলাৰ পিছত শংকৰদেৱৰ উত্তৰাধিকাৰীসকলৰ মাজত হোৱা বিবাদৰ পৰিণতিত বৰদোৱা সত্ৰ বৰহিছা (নৰোৱা সত্ৰ) আৰু সৰুহিছা (শলগুৰিফুলগুৰি সত্ৰ) নামে দুখন সত্ৰত বিভক্ত হয়৷ অৱশ্যে ১৯৫৮ চনত বৰহিছা আৰু সৰুহিছাৰ মধ্যস্থলত উমৈহতীয়া কীৰ্ত্তন ঘৰ সাজি আনুষ্ঠানিকভাৱে মুকলি কৰা হয়৷