চি ভি ৰামন: বিভিন্ন সংশোধনসমূহৰ মাজৰ পাৰ্থক্য

''' চন্দ্ৰশেখৰ ভেঙ্কটৰমণ '''({{lang-en| Chandra Sekhar Venkotromon}})(১৮৮৮-১৯৭০)এগৰাকী বিশিষ্টভাৰতীয় বিজ্ঞানী আছিল। ভাৰতলৈ[[ভাৰত]]লৈ [[ন'বেল বঁটাৰবঁটা]]ৰ সন্মান কঢ়িয়াই অনা ব্যক্তি সকলৰ ভিতৰত চাৰ চন্দ্ৰশেখৰ ভেঙ্কটৰমণ আছিল। [[এচিয়া]]ৰ ভিতৰতে ১৯৩০ চনত [[বিজ্ঞান]] বিষয়ত ন'বেল বঁটা লাভ কৰা চন্দ্ৰশেখৰ ভেঙ্কটৰমণ আছিল প্ৰথম গৰাকী ব্যক্তি। এই গৰাকী বিশিষ্ট বিজ্ঞানীক [[ভাৰত চৰকাৰ|ভাৰত চৰকাৰে]] চৰকাৰে ১৯৫৪ চনত [[ভাৰত- ৰত্ন]] উপাধিৰে সন্মানিত কৰিছিল। তেওঁ ভাৰত চৰকাৰৰ ডেপুটী একাউণ্টেণ্ট জেনেৰেল পদত কাৰ্যনিৰ্বাহ কৰিছিল। তদুপৰি [[পেৰিচ]], [[ৰুছিয়াৰাছিয়া]] হাঙ্গেৰীৰ অকাডেমী অব্ চায়েন্স আদি অনুষ্ঠানে তেওঁক সদস্য হিচাপে লোৱাৰ উপৰিও [[ইউৰোপ]] আৰু অনেক ভাৰতীয় বিশ্ববিদ্যালয়ে তেওঁক ডক্টৰেট উপাধিৰে সন্মানিত কৰিছিল।<ref name="চন্দ্ৰশেখৰ ভেঙ্কটৰমণ">{{cite book | title=ভাৰত-ৰত্ন | publisher=অজয় কুমাৰ দত্ত, ষ্টুডেণ্টচ্ ষ্ট'ৰচ্| author=সমীন কলিতা | pages=১৬, ১৭,১৮,১৯}}</ref>

চন্দ্ৰশেখৰ ভেঙ্কটৰমণৰ জন্ম হয় ১৮৮৮ চনৰ ৭ নবেম্বৰতনৱেম্বৰত, চেন্নাইৰ[[চেন্নাই]]ৰ (মাদ্ৰাজ, [[তামিলনাডু]]) [[ত্ৰিচিনাপল্লী]]ৰ ওচৰৰ থিৰুভানা ইককেভাল গাঁৱত<ref name="scientificpaperspix">{{cite book|title=Scientific Papers of C.V. Raman: Acoustics Volume 2|page=ix|author=Sir C. V. Raman|publisher=Indian Academy of Sciences|year=1988}}</ref>। পিতাকৰ আঠোটা সন্তানৰ ভিতৰত তেওঁ আছি দ্বিতীয় সন্তান। প্ৰাথমিক শিক্ষা ওৱালটায়াৰৰ পৰাই লাভ কৰিছিল। এঘাৰ বছৰ বয়সতে তেও প্ৰবেশিকাপ্ৰৱেশিকা পৰীক্ষা আৰু ১৯০১ চনত তেওঁ ৱালটায়াৰৰ পৰাই আই-এ পৰীক্ষাত উৰ্ত্তীণ হয়। তাৰ পাছত তেওঁ মাদ্ৰাজৰ প্ৰেছিডেন্সী কলেজত ভৰ্তি হৈছিল। আৰু তাৰ পৰাই তেওঁ পোন্ধৰ বছৰ বয়সতে স্নাতক আৰু ওঠৰ বছৰ বয়সত মাদ্ৰাজ বিশ্ববিদ্যালয়ৰ পৰা স্নাতকোত্তৰ পৰীক্ষাত উৰ্ত্তীণ হয়। উল্লেখযোগ্য যে তেওঁ স্নাতক আৰু স্নাতকোত্তৰ পৰীক্ষাত [[পদাৰ্থ বিজ্ঞান]] অধ্যয়ন কৰিছিল যদিও চলি প্ৰথা মতে তেওঁ স্নাতক কলা আৰু স্নাতকোত্তৰ কলা বুলিহে লিখিব লগা হৈছিল। কলেজত পঢ়া সময়ৰে পৰা তেওঁ বিজ্ঞান বিষয়ৰ শব্দ, তাপ, আৰু বিদ্যুত বিষয়ক ভালেমান তথ্য উলিয়াছিল। সেয়ে ১৯০৬ চনত তেওঁ [[লণ্ডন]]ৰ দি ফিল'ছফিকেল মেগাজিনত এটা গধুৰ প্ৰবন্ধ প্ৰকাশ কৰি বিজ্ঞানীসকলৰ দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰিব পাৰিছিল। স্নতকোত্তৰস্নাতকোত্তৰ পৰীক্ষাত উৰ্ত্তীণ হোৱাৰ পাছত তেওঁৰ বিলাতলৈ যোৱাৰ সকলো খৰচ চৰকাৰেই বহন কৰিবলৈ বিচাৰিছিল যদিও তেওঁৰ সেই যাত্ৰা হৈ নুঠিল। তেওঁ সৰ্বভাৰতীয় বিত্ত বিভাগৰ প্ৰতিযোগীতামূলক পৰীক্ষা পাৰদৰ্শিতাৰে অৱত্তীৰ্ণ হৈছিল। তাৰ পাছতেই তেও ভাৰত চৰকাৰৰ ডেপুটী একাউণ্টেণ্ট জেনেৰেল পদত কাৰ্যনিৰ্বাহ কৰিছিল<ref name="চন্দ্ৰশেখৰ ভেঙ্কটৰমণ"/>।

চন্দ্ৰশেখৰ ভেঙ্কটৰমণৰ সম্পাদনাত ভাৰতীয় পদাৰ্থ বিজ্ঞান নামৰ আলোচনী এখনো প্ৰকাশ কৰিছিল। তদুপৰি তেওঁৰ তত্বাৱদানত ওলাইছিল Procedings আৰু Current Science নামৰ দুখন আলোচনীৰো সভাপতিত্ব কৰিছিল তেৱেঁই। ন'বেল বঁটা পোৱাৰ পাছত কিছুদিন কলিকতাত থাকি, তেওঁ বাংগালোৰত ইণ্ডিয়ান ইনষ্টিটিউট অব্ চায়েন্সত যোগদান কৰিছিল। ইয়াৰ পিছত তেওঁ নিজে ১৯৪৮ চনৰ পৰা এটা ৰমণ ৰিচাৰ্ছ ইনষ্টিটিউট নামৰ গৱেষণাগাৰ প্ৰতিষ্ঠা কৰি মৃত্যুৰ আগলৈকে তাত গৱেষণাতে কটাইছিল। তেওঁ যিটো যন্ত্ৰৰ সহায়ত গৱেষণা কৰি ন'বেল বঁটা পাইছিল, তাৰ মূল্য আছিল মাত্ৰ দুশ টকাহে। তেওঁ দৈনিক সন্ধিয়া ৫-৩০ বাজৰ পৰা ১০ বাজলৈ গৱেষণাগাৰতে কটাইছিল<ref name="চন্দ্ৰশেখৰ ভেঙ্কটৰমণ"/>।