ৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰতিজ্ঞা (ভাৰত)

ৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰতিজ্ঞা হৈছে ভাৰত গণৰাজ্যৰ প্ৰতি নিষ্ঠা আৰু আনুগত্যৰ শপত। ইয়াক সাধাৰণতে ভাৰতীয়সকলে ৰাজহুৱা অনুষ্ঠানত, বিশেষকৈ বিদ্যালয়ত, আৰু স্বাধীনতা দিৱস আৰু গণৰাজ্য দিৱস উদযাপনৰ সময়ত একগোটভাৱে লোৱা হয়। ইয়াক সাধাৰণতে বিদ্যালয়ৰ পাঠ্যপুথি আৰু কেলেণ্ডাৰৰ উদ্বোধনী পৃষ্ঠাত প্ৰিণ্ট কৰা হয়। ভাৰতীয় বিদ্যালয়ৰ অধিকাংশ বিদ্যালয়ৰ প্ৰাতঃ সভাত এই প্ৰতিজ্ঞা পাঠ কৰা হয়। অৱশ্যে, এই প্ৰতিজ্ঞা ভাৰতীয় সংবিধানৰ অংশ নহয়।[1]

এই প্ৰতিজ্ঞাটো প্ৰথমে ১৯৬২ চনত তেলেগু ভাষাত লেখক পিডিমাৰি ভেংকট সুবা ৰাওৰ দ্বাৰা ৰচিত হৈছিল। ১৯৬৩ চনত ৱিশাখাপট্টনমৰ এখন বিদ্যালয়ত প্ৰথমবাৰৰ বাবে ইয়াক পঢ়া হৈছিল আৰু পৰৱৰ্তী সময়ত বিভিন্ন আঞ্চলিক ভাষালৈ অনুবাদ কৰা হৈছিল।[2]

 

তেলুগুৰ পৰা ইংৰাজী অনুবাদ

সম্পাদনা কৰক

India is my country. All Indians are my brothers and sisters. I love my country and I am proud of its rich and varied heritage. I shall always strive to be worthy of it. I shall give my parents, teachers, and all elders respect and treat everyone with courtesy.

To my country and my people, I pledge my devotion. In their well-being and prosperity alone

অসমীয়া অনুবাদ

সম্পাদনা কৰক

ভাৰতবৰ্ষ মোৰ দেশ। সকলো ভাৰতীয় মোৰ ভাই-ভনী। মই মোৰ দেশক ভালপাওঁ। ইয়াৰ মহৎ আৰু বিবিধ পৰম্পৰাৰ প্ৰতি মই গৰ্ব অনুভৱ কৰোঁ। ইয়াৰ সুযোগ্য অধিকাৰী হ'বলৈ মই সদায় যত্নপৰ হ'ম। মই মোৰ পিতা- মাতা, শিক্ষাগুৰু আৰু বয়োজ্যেষ্ঠসকলক শ্ৰদ্ধা আৰু সন্মানসহকাৰে ব্যৱহাৰ কৰিম।

মই মোৰ দেশ আৰু দেশবাসীৰ প্ৰতি সত্যনিষ্ঠাৰে প্ৰতিজ্ঞাবদ্ধ। তেওঁলোকৰ কল্যাণ আৰু সমৃদ্ধিতেই মই পৰম আনন্দ পাম।