মিজো ভাষা

মিজো ভাষা ভাৰতৰ মিজোৰাম ৰাজ্যত প্ৰচলিত এটি ভাষা। ই চীনা-তিব্বত ভাষাপৰিবাৰৰ তিব্বত-বৰ্মী উপপৰিবাৰৰ কুকি-চীন দলৰ এটা ভাষা। মিজোভাষীসকল মূলত মিজোৰামত বাস কৰিলেও তাৰ বাহিৰেও ভাৰতৰ মণিপুৰ আৰু ত্ৰিপুৰা ৰাজ্যত, বাংলাদেশৰ পাৰ্বত্য চট্টগ্ৰামত আৰু উত্তৰ-পশ্চিম ম্যানমাৰৰ চীন পৰ্বত অঞ্চলত মিজো ভাষাভাষীসকল বাস কৰে। ই মূলতঃ লুচেই উপভাষাৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি গঢ় লৈ উঠিছে যদিও ইয়াৰ আশে-পাশে থকা মিজো বংশৰ পৰাও বহু শব্দৰ উৎপত্তি হৈছে। মিজো ভাষাৰ বিভিন্ন উপভাষাত ৭ লাখতকৈও বেছি মানুহে কথা পাতে। ভাষাটো লুচাই ভাষা নামেৰেও পৰিচিত।

মিজো
থলুৱা অঞ্চল	ভাৰত, বাংলাদেশ, ম্যানমাৰ
অঞ্চল	মিজোৰাম, ত্ৰিপুৰা, অসম, মণিপুৰ
স্থানীয় ভাষিক	৭ লাখৰ বেছি
ভাষা পৰিয়াল	Sino-Tibetan (তিব্বতি-বৰ্মী) কুকি-চীন কেন্দ্ৰীয় মিজো
আধিকাৰিক স্থিতি
আধিকাৰিক ভাষা	মিজোৰাম (ভাৰত)
ভাষা সংকেত
ISO 639-2	lus
ISO 639-3	lus

লিখন পদ্ধতি

এই ভাষাৰ বৰ্ণবিলাক হ'ল: a, â, á, à, aw, b, ch, d, e, ê, é, è, f, g, ng, h, i, ì, í, j, k, l, m, n, o, p, r, s, t, u, û, v, আৰু z। মিজো এটা সুৰপ্ৰধান ভাষা; অৰ্থাৎ একেই শব্দ কোৱাৰ সুৰৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি অৰ্থ পৰিৱৰ্তন হ'ব পাৰে।

অধিক জানিবলৈ চাওক

• হিন্দী-ইংৰাজী-মিজো শব্দকোষ
• Dictionary of Lushai Language Archived 2020-08-13 at the Wayback Machine