নেদাৰলেণ্ড

উত্তৰ-পশ্চিম ইউৰোপত অৱস্থিত এখন দেশ
(Netherlandsৰ পৰা পুনঃনিৰ্দেশিত)

নেদাৰলেণ্ড,[টোকা 1] অনানুষ্ঠানিকভাৱে হলেণ্ড, উত্তৰ-পশ্চিম ইউৰোপত অৱস্থিত এখন দেশ। দেশখনৰ বহিঃৰাজ্যৰ ভূখণ্ড কেৰিবীয় অঞ্চলত অৱস্থিত। নেদাৰলেণ্ড ৰাজ্যৰ চাৰিখন গঠনকাৰী দেশৰ ভিতৰত ই আটাইতকৈ ডাঙৰ দেশ।[1] নেদাৰলেণ্ড বাৰখন প্ৰদেশেৰে গঠিত ; ইয়াৰ পূবে জাৰ্মানী আৰু দক্ষিণে বেলজিয়ামৰ সীমা আছে আৰু উত্তৰ আৰু পশ্চিমে উত্তৰ সাগৰৰ উপকূল আছে। ইয়াৰ সামুদ্ৰিক সীমা যুক্তৰাজ্য, জাৰ্মানী আৰু বেলজিয়ামৰ সৈতে ভাগ কৰা হৈছে।[2] ইয়াৰ চৰকাৰী ভাষা ওলন্দাজ, ফ্ৰাইজলেণ্ড প্ৰদেশৰ গৌণ চৰকাৰী ভাষা হিচাপে পশ্চিম ফ্ৰিজিয়ান ভাষা। কেৰিবিয়ান অঞ্চলত ওলন্দাজ, ইংৰাজী আৰু পেপিয়ামেণ্টো আনুষ্ঠানিক ভাষা।

নেদাৰলেণ্ডৰ আক্ষৰিক অৰ্থ হ'ল "নিম্ন দেশ"; যিয়ে ইয়াৰ কম উচ্চতা আৰু সমতল ভূ-প্ৰকৃতিক সূচায়, যিহেতু দেশখনৰ ২৬% সমুদ্ৰপৃষ্ঠৰ তলত অৱস্থিত।[3] সমুদ্ৰপৃষ্ঠৰ তলৰ অধিকাংশ অঞ্চল, যাক পোল্ডাৰ বুলি জনা যায়, চতুৰ্দশ শতিকাৰ পৰা আৰম্ভ হোৱা ভূমি পুনৰুদ্ধাৰৰ ফল।[4] ১৫৮৮ চনৰ পৰা আৰম্ভ হোৱা ৰিপাব্লিকান যুগত নেদাৰলেণ্ডে ৰাজনৈতিক, অৰ্থনৈতিক আৰু সাংস্কৃতিক মহানতাৰ এক অনন্য যুগত প্ৰৱেশ কৰে, ইউৰোপ আৰু বিশ্বৰ আটাইতকৈ শক্তিশালী আৰু প্ৰভাৱশালী যুগত স্থান লাভ কৰে; এই সময়ছোৱাক ডাচ সোণালী যুগ বুলি জনা যায়।[5] এই সময়ছোৱাত ইয়াৰ ব্যৱসায়িক কোম্পানী ডাচ ইষ্ট ইণ্ডিয়া কোম্পানী আৰু ডাচ ৱেষ্ট ইণ্ডিয়া কোম্পানীয়ে সমগ্ৰ বিশ্বতে উপনিবেশ আৰু ব্যৱসায়িক চকী স্থাপন কৰিছিল।[6][7]

১৭.৯ মিলিয়ন লোকৰ জনসংখ্যাৰে, সকলোৱে মুঠ ৪১,৮৫০ কিলোমিটাৰ বৰ্গফুট (১৬,১৬০ বৰ্গমাইল) আয়তনৰ ভিতৰত বাস কৰে—যাৰ ভূমিৰ আয়তন ৩৩,৫০০ কিলোমিটাৰ বৰ্গফুট (১২,৯০০ বৰ্গমাইল)—নেদাৰলেণ্ড হৈছে ৩৩ নং আটাইতকৈ ঘন জনবসতিপূৰ্ণ দেশ, ইয়াৰ ঘনত্ব প্ৰতি বৰ্গ কিলোমিটাৰত ৫৩৫ জন লোকৰ সংখ্যা (১,৩৯০ জন/বৰ্গমাইল)। তথাপিও ইয়াৰ উৰ্বৰ মাটি, মৃদু জলবায়ু, নিবিড় কৃষি আৰু উদ্ভাৱনী ক্ষমতাৰ বাবে ই মূল্যৰ ফালৰ পৰা খাদ্য আৰু কৃষিজাত সামগ্ৰীৰ বিশ্বৰ দ্বিতীয় বৃহত্তম ৰপ্তানিকাৰক দেশ।[8][9][10] নেদাৰলেণ্ডৰ চাৰিখন বৃহৎ চহৰ হৈছে আমষ্টাৰডাম, ৰটাৰডেম, হেগ আৰু উট্ৰেখ্ট৷[11] আমষ্টাৰডাম দেশৰ আটাইতকৈ জনবহুল চহৰ আৰু নামমাত্ৰ ৰাজধানী৷[12]

১৮৪৮ চনৰ পৰাই নেদাৰলেণ্ড একক গাঁথনিৰ সৈতে সংসদীয় সাংবিধানিক ৰাজতন্ত্ৰ। দেশখনৰ স্তম্ভকৰণৰ পৰম্পৰা (ধৰ্ম আৰু ৰাজনৈতিক বিশ্বাসৰ দ্বাৰা নাগৰিকক গোটত পৃথক কৰা) আৰু সামাজিক সহনশীলতাৰ দীৰ্ঘদিনীয়া অভিলেখ আছে, বেশ্যাবৃত্তি আৰু ইউথেনাচিয়াক বৈধ কৰি তোলাৰ লগতে উদাৰ ড্ৰাগছ নীতি বজাই ৰখা। ১৯১৯ চনত নেদাৰলেণ্ডে মহিলাৰ ভোটাধিকাৰৰ অনুমতি দিছিল আৰু ২০০১ চনত সমলিংগ বিবাহক বৈধতা প্ৰদান কৰা প্ৰথমখন দেশ আছিল।[13] ইয়াৰ মিশ্ৰিত বজাৰৰ উন্নত অৰ্থনীতি বিশ্বজুৰি জনমূৰি আয়ৰ একাদশ সৰ্বাধিক। হেগে ষ্টেট জেনেৰেল, কেবিনেট আৰু উচ্চতম ন্যায়ালয়ৰ আসন গ্ৰহণ কৰে৷[14] ইউৰোপৰ ভিতৰতে ৰটাৰডেম বন্দৰ আটাইতকৈ ব্যস্ত৷[15] নেদাৰলেণ্ডৰ আটাইতকৈ ব্যস্ত বিমানবন্দৰ আৰু ইউৰোপৰ চতুৰ্থ ব্যস্ত বিমানবন্দৰ। নেদাৰলেণ্ড এখন উন্নত দেশ হোৱাৰ বাবে ইউৰোপীয় সংঘ, ইউৰোজোন, জি১০, নাটো, অ'ইচিডি, আৰু বিশ্ব বাণিজ্য সংস্থাৰ প্ৰতিষ্ঠাপক সদস্য, লগতে শ্বেংগেন এলেকা আৰু ত্ৰিপাক্ষিক বেনেলাক্স ইউনিয়নৰ এটা অংশ। ইয়াত আন্তঃচৰকাৰী সংস্থা আৰু আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় আদালতৰ আয়োজন কৰা হয়, যাৰ বহুতো হেগত আছে।[16]


উদ্ধৃতি ত্ৰুটি: <ref> টেগ্‌সমূহ "টোকা" নামৰ এটা গোটৰ বাবে আছে, কিন্তু তাৰ <references group="টোকা"/> টেগ্‌ পোৱা নগ'ল

  1. "Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden [Charter for the Kingdom of the Netherlands]" (nl ভাষাত). Government of the Netherlands. 17 November 2017. https://wetten.overheid.nl/BWBR0002154/2017-11-17। আহৰণ কৰা হৈছে: 11 July 2020. 
  2. "Netherlands boundaries in the North Sea". Ministry of Defence. Archived from the original on 19 August 2014. https://web.archive.org/web/20140819083824/http://www.defensie.nl/english/topics/hydrography/contents/maritime-zones-and-boundaries/netherlands-boundaries-in-the-north-sea। আহৰণ কৰা হৈছে: 15 August 2014. 
  3. Schiermeier, Quirin (5 July 2010). "Few fishy facts found in climate report". Nature খণ্ড 466 (170): 170. doi:10.1038/466170a. PMID 20613812. 
  4. How it Works: Science and Technology. Marshall Cavendish. 2003. পৃষ্ঠা. 1208. ISBN 978-0-7614-7323-7. https://archive.org/details/howitworks09mars. 
  5. "Netherlands – Dutch civilization in the Golden Age (1609–1713)". Encyclopedia Britannica (in ইংৰাজী). Retrieved 10 November 2021. 
  6. "Dutch Republic | History & Facts". Encyclopedia Britannica (in ইংৰাজী). Retrieved 10 November 2021. 
  7. "History of the Dutch Empire". historyworld.net. http://www.historyworld.net/wrldhis/plaintexthistories.asp?historyid=aa61। আহৰণ কৰা হৈছে: 10 November 2021. 
  8. (en ভাষাত). https://www.washingtonpost.com/business/interactive/2022/netherlands-agriculture-technology/. 
  9. (RVO), Netherlands Enterprise Agency (17 July 2015). "Agriculture and food". hollandtrade.com. Archived from the original on 1 January 2016. https://web.archive.org/web/20160101082732/http://www.hollandtrade.com/sector-information/agriculture-and-food/?bstnum=4909। আহৰণ কৰা হৈছে: 26 August 2016. 
  10. "How the Netherlands Feeds the World". National Geographic Society. September 2017. https://www.nationalgeographic.com/magazine/article/holland-agriculture-sustainable-farming। আহৰণ কৰা হৈছে: 15 January 2020. 
  11. "Gemeentegrootte en stedelijkheid" (nl ভাষাত). CBS. https://www.cbs.nl/nl-nl/onze-diensten/methoden/classificaties/overig/gemeentegrootte-en-stedelijkheid। আহৰণ কৰা হৈছে: 16 December 2019. 
  12. Dutch Wikisource. "Grondwet voor het Koninkrijk der Nederlanden [Constitution for the Kingdom of the Netherlands]" (nl ভাষাত). Chapter 2, Article 32. http://nl.wikisource.org/wiki/Grondwet_voor_het_Koninkrijk_der_Nederlanden। আহৰণ কৰা হৈছে: 3 July 2013. "... de hoofdstad Amsterdam ..." 
  13. "Same-Sex Marriage Legalized in Amsterdam". CNN. 1 April 2001. Archived from the original on 3 March 2016. https://web.archive.org/web/20160303221411/http://transcripts.cnn.com/TRANSCRIPTS/0104/01/sm.10.html. 
  14. Permanent Mission of the Netherlands to the UN. "General Information". Archived from the original on 5 October 2013. https://web.archive.org/web/20131005025411/http://netherlandsmission.org/article.asp?articleref=AR00000154EN&categoryvalue=netherlands&subcategoryvalue=nlgeneralinfo। আহৰণ কৰা হৈছে: 26 June 2013. 
  15. "Rotterdam: the largest freight port in the EU". European Commission. 2 April 2020. https://ec.europa.eu/eurostat/web/products-eurostat-news/-/ddn-20200402-2। আহৰণ কৰা হৈছে: 25 November 2021. 
  16. van Krieken, Peter J.; David McKay (2005). The Hague: Legal Capital of the World. Cambridge University Press. ISBN 978-90-6704-185-0. https://archive.org/details/haguelegalcapita0000unse.