ভক্তি ৰত্নাকৰ

ভক্তি ৰত্নাকৰ হৈছে শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱে সংস্কৃত ভাষাত ৰচনা কৰা এখনি ধৰ্মীয় গ্ৰন্থ। ভক্তি-ৰত্নাকৰৰ প্ৰায়বোৰ শ্লোক শ্ৰীমদ্ভাগৱতৰ পৰা উদ্ধৃত। শ্ৰীমদ্ভাগৱত গীতা, পাণ্ডৱী গীতা, বিষ্ণু পুৰাণ, পদ্ম পুৰাণকে ধৰি কুৰিখনৰো অধিক অন্যান্য গ্ৰন্থৰ সাৰভাগ আনি তেওঁ এই গ্ৰন্থ ৰচনা কৰিছিল। মুঠ ৩৮টা অধ্যায়ত বিভক্ত গ্ৰন্থখনিত “গুৰু দেৱ নাম ভকত’’ৰ যোগেৰে জীৱৰ তৰণৰ উপায়সমূহ ব্যাখ্যা কৰা আছে। এই গ্ৰন্থখনি শংকৰদেৱে কোঁচ ৰজা নৰনাৰায়ণৰ পৃষ্ঠপোষকতাত ৰচনা কৰিছিল; গ্ৰন্থখনিত ভাগৱত পুৰাণৰ নৱধা-ভক্তি আৰু গীতাৰ এক-শৰণ তত্ত্বক আন আন ধৰ্মীয়গ্ৰন্থৰ ভক্তিমূলক শ্লোকৰ সহিতে আলোচনা কৰা হৈছে। ভক্তি ৰত্নাকৰত শ্ৰীধৰ স্বামীৰ ভাৱাৰ্থ দীপিকাৰ প্ৰভাৱ দেখা যায়। গ্ৰন্থখনৰ মুঠ অধ্যায় ৩৮টা অধ্যায় আছে, যাক মাহাত্ম্য বুলি কোৱা যায়। মুঠ শ্লোকৰ সংখ্যা ৫৭১টা৷ ইয়াৰে ৪৫৬টা ভাগৱত পুৰাণৰ আৰু তিনিটা শংকৰদেৱৰ স্বৰচিত৷ এইখনি গ্ৰন্থক পৰৰ্ৱতীকালত মাধৱদেৱৰ ভাগিনীয়েক ৰামচৰণ ঠাকুৰে অসমীয়া পদলৈ আৰু গোপালচৰণ দ্বিজে অসমীয়া গদ্যলৈ ভাঙনি কৰিছিল। গ্ৰন্থখন এখন সংকলন গ্ৰন্থ৷ ভাগৱত পুৰাণ, ভাগৱত ভাৱাৰ্থ দীপিকা, বৃহন্নাৰদীয় পুৰাণ, বৈষ্ণৱানন্দলহৰী, শ্ৰীমদ্ভাগৱদ্গীতা, পদ্মপুৰাণ, শ্ৰীধৰ স্বামীৰ সুবোধিনী টীকা, বিষ্ণু পুৰাণ, নৰসিংহ পুৰাণ, যোগসাৰ, মৎস্য পুৰাণ, পাণ্ডৱী গীতা, ভূজঙ্গ-প্ৰয়াত স্তোত্ৰ, শান্তি-শতক, শ্ৰীধৰ স্বামী, প্ৰবোধ চন্দ্ৰোদয়, কুৰ্ম পুৰাণ, বিষ্ণ ধৰ্মোত্তৰ, ব্ৰহ্মাণ্ড পুৰাণ, গড়ুৰ পুৰাণ, বামণ পুৰাণ, অজ্ঞাত উৎস আদিৰ লগতে শংকৰদৱৰ স্বৰচিত শ্লোক অন্তৰ্ভূক্ত কৰা হৈছে৷