আগমনী-বিজয়া

আগমনী (বঙালী: আগমনী গীত) আৰু বিজয়া (বঙালী: বিজয়া গীত) হৈছে বঙালী লোক সংগীতৰ দুটা বিশেষ শ্ৰেণী। ইয়াক সাধাৰণতে দেৱী পাৰ্বতী স্বামী গৃহৰ পৰা পিতৃ গৃহলৈ অহাৰ আনন্দত দুৰ্গাপূজাৰ সময়ত গোৱা হয়। এই আগমনী গানে বঙ্গৰ গ্ৰাম্যাঞ্চললৈ জীয়ৰী হিচাপে দেৱী পাৰ্বতী উভতি অহাক বুজায় আৰু বিজয়া গানে তিনিদিনৰ পিছত দেৱী পাৰ্বতী পুনৰ স্বামী গৃহলৈ ঘূৰি যোৱাৰ দুখ বেদনাক বুজায়।

আধাৰ

এই লোক সংগীতৰ মূল আধাৰ হৈছে শিৱ-পাৰ্বতীৰ ধৰ্মীয় কাহিনী। পাৰ্বতী হৈছে ৰজা হিমালয়ৰ কন্যা। তপস্যাৰ বলত তেওঁ শিৱক স্বামী হিচাপে লাভ কৰে। ভাৰতীয় হিন্দু শাস্ত্ৰত শিৱক বয়স বিহীন বুলি বৰ্ণনা কৰা হৈছে। যি পাৰিবাৰিক জীৱনৰ বন্ধনৰ প্ৰতি একেবাৰেই উদাসীন। শৰৎ কালৰ এটা ৰাতিত পাৰ্বতীৰ মাতৃ দেৱী মেনকাই তেওঁৰ কন্যা পাৰ্বতীক সপোনত দেখে। এই কথাত ব্যাকুল হৈ তেওঁ পাৰ্বতীক অন্য নহ'লেও উৎসৱ বুলিয়েই ঘৰলৈ মাতিবলৈ হিমালয়ৰ ওচৰত অনুৰোধ কৰে। পিতৃৰ এই আহ্বানত দেৱী পাৰ্বতী তিনিদিনৰ বাবে পিতৃ গৃহলৈ আহিবলৈ সন্মত হয়।

লগতে চাওক

• দুৰ্গা পূজা
• পাৰ্বতী