কঠ (ইংৰাজী: Kath) তৃণজাতীয় বস্তুৰে সজা আৰু বহিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা এখন আসন৷ কীৰ্তনঘৰ বা নামঘৰ আদিত ভকতসকলে বহি নাম গাবলৈ কঠ ব্যৱহাৰ কৰে৷ কোনো কোনো ঠাইত শুবলৈয়ো কঠ প্ৰস্তুত কৰি লোৱা হৈছিল৷[1]

কঠ

কঠৰ সৃষ্টি

সম্পাদনা কৰক

কথা গুৰুচৰিত মতে আগতে ভকতসকলে ’চলাপীৰা’ [2]নামে কাঠেৰে নিৰ্মিত এক আসনত বহিহে নাম-কীৰ্তন কৰিছিল৷ পিছত এদিন মাধৱদেৱে কল ঠহুৰাৰে এখন আসন সাজি ধুই-পখালি গুৰুজনাক উপহাৰ দি কৈছিল; “বাপ, আতে বহি হৰিকথা চৰ্চা যাব’’৷ শংকৰদেৱে আনন্দিত মনে তাৰ কি নাম দিছে সোধাত মাধবদেৱে “কট’’ বুলি কৈছিল৷ শংকৰদেৱে সেইখন হাতত লৈ বহি “আতে বহি হৰিগুণ শ্ৰৱণ কীৰ্তন কৰিব দেহৰ কটমট বাসনা দূৰ হৈব ভকতৰ’’ বুলি গ্ৰহণ কৰিছিল৷ তাৰপিছত ভকত শ্ৰীৰাম আতাই ৰঘুবন আনি গাঁথি দি দি অনুৰূপ আসন তৈয়াৰ কৰিলে৷ তেতিয়াৰ পৰাই হৰিনাম শ্ৰৱণ কীৰ্তন কৰাৰ বেলিকা কঠত বহা নিয়ম হ’ল৷[2] কঠৰ ওপৰত ভকতে পদ্মাসন বা সুখাসনত বহি নামকীৰ্তন কৰে৷ এনেদৰে বহিলে দেহৰ জঠৰতা দূৰ হয়, মনৰ সংযম বৃদ্ধি কৰে৷[3] ’কঠ বন’ নামৰ এবিধ বিশেষ বনৰ পৰা কঠ সজা হয় যদিও এইবোৰৰ অভাৱত বৰ্তমান ধৰ্মীয় কাম-কাজত প্লাষ্টিকৰ কঠ ব্যৱহাৰ কৰা দেখ যায়৷ অৱশ্যে সত্ৰ, নামঘৰ আদিত ভকতীয়া আসন হিচাপে কঠ এতিয়াও অপৰিহাৰ্য৷

তথ্য সূত্ৰ

সম্পাদনা কৰক
  1. ৰাজকুমাৰ, ৺সৰ্বানন্দ (২০০০). ইতিহাসে সোঁৱৰা ছশটা বছৰ. বনলতা. পৃষ্ঠা. ৩৫০. ISBN 81-7339-308-7. 
  2. ইয়ালৈ যাওক: 2.0 2.1 নেওগ, মহেশ্বৰ(সম্পা:) (১৯৯৯). গুৰু চৰিত কথা. লয়াৰ্ছ বুক ষ্টল. পৃষ্ঠা. ১১১. 
  3. মেধি, ডিম্বেশ্বৰ (২০১৮). লোকসংস্কৃতিৰ লেছেৰী বোটলা. বিশ্বাম্ৱা প্ৰকাশন. পৃষ্ঠা. ১৯.