ডাইনী বল

এবিধ কাঁ‌চৰ ফুটা গোলক। যাৰ দ্বাৰা দুষ্ট আত্মাক দমন কৰা হৈছিল।

ডাইনী বল হ’ল কাঁচৰ ফুটা গোলক। ঐতিহাসিকভাৱে ১৭ আৰু ১৮ শতিকাৰ ইংলেণ্ডত দুষ্ট আত্মা, ডাইনী, দুষ্ট মন্ত্ৰ, দুৰ্ভাগ্য আৰু বেয়া আত্মাক দূৰ কৰিবলৈ কুটিৰৰ খিৰিকীত ডাইনী বল ওলোমাই থোৱা হৈছিল।[1]

হুইটবি সংগ্ৰহালয়ত প্ৰদৰ্শিত এটা ডাইনী বল।

আজিও সমগ্ৰ ছাচেক্সতে ডাইনী বলৰ ব্যাপক ব্যৱহাৰ কৰা হয়,[উদ্ধৃতিৰ প্ৰয়োজন] ইংলেণ্ড আৰু ইংৰাজী কাউণ্টি ইষ্ট ছাচেক্স আৰু ৱেষ্ট ছাচেক্সত দুষ্ট আত্মাক প্ৰতিহত কৰাৰ ক্ষেত্ৰত মহান অন্ধবিশ্বাস অব্যাহত ৰাখিছে। এই পৰম্পৰা বহিঃৰাজ্যৰ ব্ৰিটিছ উপনিবেশসমূহলৈও লৈ যোৱা হৈছিল, যেনে নিউ ইংলেণ্ডৰ পূৰ্বৰ ব্ৰিটিছ উপনিবেশসমূহলৈ আৰু উপকূলীয় অঞ্চলসমূহত জনপ্ৰিয় হৈ আছে। ব্যৱহৃত ডাইনী বলৰ উদাহৰণ সৰু সৰু গ্ৰাম্য গাঁৱৰ পৰা আৰম্ভ কৰি উপকূলীয় চহৰ আৰু চহৰলৈকে সমগ্ৰ কাউণ্টিৰ ঘৰৰ খিৰিকীত দেখা যায়। যেনে দোকানৰ খিৰিকীতো দেখা যায়, প্ৰায়ে বিক্ৰীৰ বাবে নহয়। কাৰণ ইয়াৰ মূল্য ইমানেই বেছি।

ডাইনী বলৰ উৎপত্তি এনে সংস্কৃতিৰ মাজত হৈছিল য’ত ক্ষতিকাৰক যাদু আৰু ইয়াক চৰ্চা কৰাসকলক ভয় কৰা হৈছিল। ঘৰখনৰ সুৰক্ষাৰ বাবে বস্তুৰ লগত জড়িত বহুতো লোক প্ৰথাৰ ভিতৰত এইবোৰ অন্যতম। ডাইনী বল শব্দটো হয়তো ঘড়ীৰ বলৰ দুৰ্নীতি কাৰণ ইয়াক দুষ্ট আত্মাক আঁতৰাই ৰাখিবলৈ, ৰক্ষা কৰিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল। পূবৰ খিৰিকীত ওলোমাই থ’ব পাৰি, ফুলদানিৰ ওপৰত ৰাখিব পাৰি বা ৰছীৰে ওলোমাই থ’ব পাৰি (মেণ্টেলপিছ বা ৰাফ্টাৰৰ পৰাৰ দৰে)। খিৰিকীত লাঠিৰ ওপৰত বা বাসিন্দাসকলে বেয়াক দূৰ কৰিব বিচৰা কোঠাত ওলোমাই থ’বও পাৰে।[2]

অন্ধবিশ্বাসী ইউৰোপীয় নাৱিকসকলে নিজৰ ঘৰখন সুৰক্ষিত কৰাৰ ক্ষেত্ৰত ডাইনী বলৰ তাবিজ শক্তিক মূল্য দিছিল। ১৯ শতিকাত আমেৰিকাত ডাইনী বলৰ আবিৰ্ভাৱ হৈছিল আৰু ডাঙৰ, অধিক অস্বচ্ছ ভিন্নতা প্ৰায়ে বাগিচাত গেজিং বল নামেৰে পোৱা যায়। এই নামটো ইহঁতক ভৱিষ্যদ্বাণী আৰু চিঞৰ-বাখৰৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰাৰ পৰাই উদ্ভৱ হৈছে য’ত এজন ব্যক্তিয়ে ভৱিষ্যতৰ পৰিঘটনা চাবলৈ বা প্ৰশ্নৰ উত্তৰ চাবলৈ চেষ্টা কৰিবলৈ সপোনময়ভাৱে ইহঁতৰ ফালে চাই থাকে। কিন্তু গেজিং বলৰ ভিতৰৰ ভিতৰত কোনো সূতা নাথাকে। কাঁচৰ ষ্টুডিঅ’সমূহে পৰম্পৰাগতভাৱে নতুন ষ্টুডিঅ’ত সৃষ্টি কৰা প্ৰথম বস্তু হিচাপে ডাইনী বল নিৰ্মাণ কৰে।[উদ্ধৃতিৰ প্ৰয়োজন]

উদ্দেশ্য

সম্পাদনা কৰক

ডাইনী বলৰ উদ্দেশ্যৰ সৈতে জড়িত কেইবাটাও ভিন্নতা আছে। লোককথা অনুসৰি ডাইনী বলে নিজৰ উজ্জ্বল ৰঙেৰে দুষ্ট আত্মাক প্ৰলোভিত কৰিছিল; তাৰ পিছত বলৰ ভিতৰৰ সূতাবোৰে আত্মাটোক ধৰি ৰাখিব আৰু ইয়াক পলায়ন কৰাত বাধা দিব। আন এটা পৰম্পৰা অনুসৰি ডাইনীৰ বল বা গোলাকাৰ দাপোনে ডাইনীক কোঠাত থাকিবলৈ বাধা দিছিল, কাৰণ ডাইনীসকলৰ কথিতভাৱে কোনো প্ৰতিফলন নাছিল বা নিজৰ প্ৰতিফলন দেখাটো সহ্য কৰিব পৰা নাছিল।[1] তথাপিও আন এটা ভিন্নতাই কয় যে দুষ্ট চকুক আঁতৰাই পেলাবলৈ ডাইনী বল ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল, চকুৰ দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰি আৰু ঘৰটো আৰু ইয়াৰ বাসিন্দাসকলৰ ক্ষতি ৰোধ কৰে।[3]

সপ্তদশ শতিকাত ডাইনী বল আৰু ডাইনী বটলত পবিত্ৰ পানী বা নিমখ ভৰোৱা হৈছিল।[4] নিমখ শুকান কৰি ৰাখিবলৈ চিমনিত নিমখ থকা বল ওলোমাই থোৱা হৈছিল। নিমখ এটা বহুমূলীয়া সামগ্ৰী আছিল আৰু বল বা বটল ভাঙি পেলোৱাটো দুৰ্ভাগ্য বুলি গণ্য কৰা হৈছিল।[5]

 
An example of a blue witchball

ডাইনী বলৰ ব্যাসৰ কেতিয়াবা সাত ইঞ্চি (১৮ চে.মি.) পৰ্যন্ত হয়। ডাইনী বল পৰম্পৰাগতভাৱে, কিন্তু সদায় নহয়, সেউজীয়া বা নীলা ৰঙৰ হয় আৰু কাঁচৰ পৰা তৈয়াৰ কৰা হয় (আনবোৰ অৱশ্যে কাঁচৰ পৰিৱৰ্তে কাঠ, ঘাঁহ বা ডাল-পাতেৰে তৈয়াৰ কৰা হয়)। কিছুমানত ঘূৰ্ণীবতাহ আৰু বিভিন্ন ৰঙৰ উজ্জ্বল ৰেখাৰে সজাই তোলা হয়। ডাইনী বলৰ ওপৰত সাধাৰণতে এটা ফুটা থাকে য’ত পেগ সোমাব পাৰি; তাৰ পিছত পেগটোৰ লগত ডোঙা সংলগ্ন কৰা হয় যাতে বলটো চিমনিত বা খিৰিকীৰ ওপৰত ওলোমাই ৰাখিব পাৰি। প্ৰাথমিক ডাইনী বলৰ ডিঙিটো প্ৰায়ে ষ্টপাৰেৰে বন্ধ কৰি থোৱা চুটি আছিল।[5] আজিৰ বহু বাৰীত পোৱা গেজিং বলবোৰ ৰূপালী ৰঙৰ ডাইনী বলবোৰৰ পৰাই উদ্ভৱ হৈছে যিবোৰে উত্তল দাপোনৰ দৰে কাম কৰিছিল, বেয়াক আঁতৰাই প্ৰতিফলিত কৰি আঁতৰাই পেলাইছিল।

অজাৰ্ক পৰ্বতমালাত আন এক প্ৰকাৰৰ ডাইনী বল ক’লা চুলিৰ পৰা তৈয়াৰ কৰা হয় যিটো মৌমাখিৰ মোমৰ সৈতে গুটিয়াই মাৰ্বলৰ সমান কঠিন ঘূৰণীয়া গুটি এটা তৈয়াৰ কৰা হয় আৰু গালিত ব্যৱহাৰ কৰা হয়। অজাৰ্ক লোককথাত কাৰোবাক হত্যা কৰিব বিচৰা ডাইনীয়ে এই চুলিৰ বলটো লৈ উদ্দেশ্যপ্ৰণোদিত ভুক্তভোগীৰ ওপৰত দলিয়াই দিব; কোৱা হয় যে যেতিয়া অজাৰ্কছৰ কোনোবা এজনক ডাইনীৰ অভিশাপত হত্যা কৰা হয়, তেতিয়া এই ডাইনী বলটো মৃতদেহৰ ওচৰত পোৱা যায়।[6]

কেণ্টাকিৰ এপ্লাচিয়ান পৰ্বতমালাত পৰম্পৰা অনুসৰি গৰু বা ঘোঁৰাৰ চুলি গুটিয়াই সৰু বল কৰি ডাইনী বল তৈয়াৰ কৰা হৈছিল। এজন ডাইনে উদ্দেশ্যপ্ৰণোদিত ভুক্তভোগীৰ ছবি আঁকিছিল, তাৰ পিছত বলটো তেওঁলোকে আঘাত কৰিব বিচৰা ভুক্তভোগীৰ অংশলৈ দলিয়াই দিছিল।[7]

খ্ৰীষ্টমাছৰ অলংকাৰ

সম্পাদনা কৰক

পেট্ৰিক লি-ফাৰ্মৰে ১৯৩৩ চনত জাৰ্মানীৰ বপাৰ্ডত খ্ৰীষ্টমাছ গছত ডাইনী বল ওলোমাই থোৱা গেছথফ (গেষ্ট হাউচ)ৰ মালিকৰ কন্যাসকলৰ কথা উল্লেখ কৰিছে, যিয়ে আধুনিক বাবলৰ সৈতে এটা সম্পৰ্ক থকাৰ কথা সূচায়।[8]

লগতে চাওঁক

সম্পাদনা কৰক

তথ্যসূত্ৰ

সম্পাদনা কৰক
  1. 1.0 1.1 Ezell, Margaret J. M. (July 2004). "Looking Glass Histories". The Journal of British Studies খণ্ড 43 (3): 317–338. doi:10.1086/383598. 
  2. Davison, Mildred (Apr–May 1936). "Some Nineteenth Century American Glass". Bulletin of the Art Institute of Chicago খণ্ড 30 (4): 52–54. doi:10.2307/4116804. 
  3. Gardner, Gerald Brosseau (June 1942). "British Charms, Amulets and Talismans". Folklore খণ্ড 53 (2): 95–103. doi:10.1080/0015587x.1942.9718298. 
  4. Butterfield, Oliver (Jul 1978). "Bewitching Witchballs". Yankee খণ্ড 42 (7): 172–175. 
  5. 5.0 5.1 Willey, Roman R. (June 1970). "Witch Balls". Western Collector খণ্ড 8 (6): 34–37. 
  6. Randolph, Vance (1964). Ozark Magic and Folklore. Courier Corporation. পৃষ্ঠা. 271-272. ISBN 9780486211817. 
  7. Combs, Josiah Henry (Jul–Sep 1914). "Sympathetic Magic in the Kentucky Mountains: Some Curious Folk-Survivals". The Journal of American Folklore খণ্ড 27 (105): 328–330. doi:10.2307/534625. 
  8. ^ p65 A Time of Gifts Penguin Books. London 1933. "Standing on chairs, the pretty daughters... were helping their father decorate a Christmas tree; hanging witch-ballslooping tinsell, fixing candles, and crowning the tip with a wonderful star."