নিংঙোল চাকৌবা

মণিপুৰৰ উৎসৱ

নিংঙোল চাকৌবা (মেইতেই: ꯅꯤꯉꯣꯜ ꯆꯥꯀꯧꯕ; ইংৰাজী: Ningol Chakouba) বা নিংঙোল চাক্কৌবা (মেইতেই: ꯅꯤꯉꯣꯜ ꯆꯥꯛꯀꯧꯕ; ইংৰাজী: Ningol Chakkouba) ভাৰতমণিপুৰ ৰাজ্যৰ মীতেই জনগোষ্ঠীৰ লোকসকলে উদযাপন কৰা পাৰম্পৰিক লোকউৎসৱ। ইয়াক 'চাকৌবা' বা 'হিয়াংগৈ নিনি পান্‌বা' বুলিও কোৱা হয়। মণিপুৰৰ স্থানীয় মেইতেই দিনপঞ্জী অনুসৰি হিয়াংগেই মাহৰ দ্বিতীয়া তিথিত এই উৎসৱ পালন কৰা হয়। গ্ৰেগৰীয়ান কেলেণ্ডাৰ অনুসৰি এই দিন অক্টোবৰ-নৱেম্বৰ মাহত অনুষ্ঠিত হয়। বিবাহিত মহিলা আৰু তেওঁলোকৰ পৈতৃক পৰিয়ালৰ মাজত প্ৰেমৰ বন্ধন শক্তিশালী কৰাৰ থিমত এই উৎসৱ উদযাপন কৰা হয়।[1]

নিংঙোল চাকৌবা
ꯅꯤꯉꯣꯜ ꯆꯥꯛꯀꯧꯕ
নিংঙোল চাকৌবা ꯅꯤꯉꯣꯜ ꯆꯥꯛꯀꯧꯕ
পালন কৰে মণিপুৰৰ মীতেই আৰু অন্যান্য সম্প্ৰদায়ৰ লোক
প্ৰকাৰ মেইতেই (মীতৈ)
তাৰিখ মেইতেই হিয়াংগৈ মাহৰ দ্বিতীয় দিন
উদযাপন বিবাহিত মহিলাসকলক তেওঁলোকৰ পিতৃ-মাতৃৰ ঘৰলৈ আমন্ত্ৰণ জনোৱা হয় যে মহিলা আৰু তেওঁলোকৰ পিতৃ-মাতৃৰ ঘৰৰ মাজত প্ৰেমৰ বন্ধন কঠোৰ কৰিবলৈ পৰিয়ালৰ সৈতে একেলগে ভোজ গ্ৰহণ
সংঘটন বাৰ্ষিক

নামৰ উৎপত্তি

সম্পাদনা কৰক

'নিংঙোল চাকৌবা' শব্দটো 'নিংঙোল' অৰ্থাৎ বিবাহিত মহিলা, 'চাক' অৰ্থাৎ ভাত আৰু 'কৌবা' অৰ্থাৎ নিমন্ত্ৰণৰ সমষ্টিৰে সৃষ্টি হৈছে। ইয়াৰ আক্ষৰিক অৰ্থ হৈছে 'বিবাহিত মহিলা সকলক ভোজৰ বাবে আমন্ত্ৰণ'।[2]

মণিপুৰৰ ৰজা নংদা লাইৰেন পাখাংবা শাসনকালত নিংঙোল চাকৌবাৰ উদযাপন আৰম্ভ হৈছিল। ৰাণী লাইচানাই তেওঁৰ ভায়েক পইৰিটনক বছৰত এবাৰ ভোজৰ বাবে ৰজাৰ ৰাজপ্ৰাসাদলৈ নিমন্ত্ৰণ কৰিছিল। সেয়েহে ইয়াক নিংগল চাকৌবাৰ সলনি পিবা (ভাতৃ/সন্তান) চাকৌবা বুলি কোৱা হৈছিল। কিন্তু ১৯ শতিকাৰ ৰজা চাদৰকিৰ্টি সিঙৰ সময়ত এই পৰম্পৰা সলনি হৈছিল। তেওঁ তেওঁৰ ভনীসকলক ভোজৰ বাবে আমন্ত্ৰণ জনাইছিল কিয়নো তেওঁৰ বাবে এটা দিনত তেওঁলোকৰ স্থান ভ্ৰমণ কৰাটো কঠিন আছিল। এনেদৰে পৰম্পৰা তেতিয়াৰ পৰা নিংগল চাকৌবালৈ সলনি হৈছিল আৰু মণিপুৰৰ সমৃদ্ধ সংস্কৃতি আৰু ঐতিহ্যৰ এক অবিচ্ছেদ্য অংশ হৈ পৰিছিল।

এই মণিপুৰী উৎসৱ সমগ্ৰ মণিপুৰ অঞ্চলৰ লগতে মণিপুৰী বসতিৰ অন্যান্য অঞ্চলত উদযাপন কৰা হয়। যদিও প্ৰকৃততে মণিপুৰী লোকসকলে উদযাপন কৰে, বৰ্তমান ইয়াক মণিপুৰৰ প্ৰতিটো জাতিগত গোটৰ দ্বাৰা উদযাপন কৰা হয়। এই উৎসৱ পৰিয়ালৰ এক পুনৰমিলন অনুষ্ঠান। মণিপুৰৰ বাহিৰত বসবাস কৰা প্ৰবাসী মেইতেই সকলেও নিংঙোল চাকৌবা উদযাপন কৰে। ভাইসকলক এই বিশেষ দিনত ভনীসকলে আশীৰ্বাদ দিয়ে। এই উৎসৱ ৰাখী বন্ধন বা ভাই দুজৰ সমপৰ্যায়ৰ।[3]

এই উৎসৱত বিবাহিত মহিলাসকলক তেওঁলোকৰ ভাতৃ (বিশেষকৈ) আৰু পৰিয়ালৰ অন্যান্য সদস্যসকলৰ সৈতে একেলগে খাবলৈ ভোজৰ বাবে তেওঁলোকৰ পৈতৃক পৰিয়াললৈ আমন্ত্ৰণ জনোৱা হয়। ভোজৰ পিছত তেওঁলোকক তেওঁলোকৰ ভাতৃ, পিতৃ, খুৰা বা আন যিকোনো পুৰুষ পৰিয়ালৰ সদস্যয়ে উপহাৰ প্ৰদান কৰে। বিবাহিত মহিলাসকলেও তেওঁৰ পৰিয়াললৈ বিশেষ উপহাৰ আনে। তেওঁলোকে বিশেষকৈ নিজৰ ভায়েকক আশীৰ্বাদ দিয়ে।[4]

নিংঙোল চাকৌবাৰ দিনা কন্যাসকলে তেওঁলোকৰ উৎকৃষ্ট কাপোৰ পিন্ধি এনেদৰে তেওঁলোকৰ "মাপাম" বা মাতৃৰ ঘৰ দৰ্শন কৰে। লগতে নানা তৰহৰ ফল আৰু মিঠাই আনে। তেওঁলোকৰ পৰিয়ালে সাধাৰণতে দামী মাছ ৰান্ধে আৰু ছোৱালীসকলে তেওঁলোকৰ পৰিয়ালৰ পৰা উপহাৰ আৰু আশীৰ্বাদ লাভ কৰে।[5]