ৰাষ্ট্ৰীয় স্বয়ংসেৱক সংঘ

ৰাষ্ট্ৰীয় স্বয়ংসেৱক সংঘ চমুকৈ আৰ.এছ.এছ[10] এক ভাৰতীয় সোঁপন্থী, হিন্দু ৰাষ্ট্ৰবাদী, অৰ্ধসামৰিক স্বেচ্ছাসেৱক সংস্থা। ইয়াক ভাৰতৰ শাসনাধিষ্ঠিত ভাৰতীয় জনতা পাৰ্টিৰ পিতৃ অনুষ্ঠান হিচাপে গণ্য কৰা হয়।[3][2][4][11] ৰাষ্ট্ৰীয় স্বয়ংসেৱক সংঘ মূলতঃ সংঘ পৰিবাৰৰ এক অংশ আৰু ই সংঘ পৰিবাৰৰ নেতৃত্ব বহন কৰে। ১৯২৫ চনৰ ২৭ ছেপ্টেম্বৰত স্থাপিত হোৱা ৰাষ্ট্ৰীয় স্বয়ংসেৱক সংঘ পৃথিৱীৰ সৰ্ববৃহৎ স্বেচ্ছাসেৱী সংগঠন।[12]

ৰাষ্ট্ৰীয় স্বয়ংসেৱক সংঘ

Official logo of the RSS
চমু  নাম আৰ.এছ.এছ.
প্ৰতিষ্ঠা ২৭ ছেপ্টেম্বৰ ১৯২৫ (৯৯ বছৰ আগত) (1925-09-27)
ধৰণ সোঁপন্থী[1] স্বেচ্ছাসেৱক[2] অৰ্ধসামৰিক[3][4]
সক্ৰিয়তা সক্ৰিয়
উদ্দেশ্য হিন্দু ৰাষ্ট্ৰবাদ আৰু হিন্দুত্ব[5]
প্ৰধান  কাৰ্যালয় নাগপুৰ, মহাৰাষ্ট্ৰ, ভাৰত
সদস্যপদ ৫০-৬০ লাখ[6][7][8]
৫৬,৮৫৯ টা শাখা (২০১৬)[9]
সৰসংঘচালক মোহন ভাগৱত
ভুক্তি সংঘ পৰিবাৰ

ইয়াৰ প্ৰাৰম্ভিক উদ্দেশ্য আছিল হিন্দু সংস্কাৰ আৰু নীতিৰে চৰিত্ৰ গঠন কৰি হিন্দু সম্প্ৰদায়ৰ মাজত একতা স্থাপন কৰা আৰু হিন্দু ৰাষ্ট্ৰ গঠন কৰা।[13][14] এই সংস্থায়ে ভাৰতীয় সংস্কৃতিৰ প্ৰচাৰ আৰু প্ৰসাৰত অৰিহণা যোগায় আৰু হিন্দুত্ব বিচাৰধাৰাৰ সহায়ত হিন্দু সম্প্ৰদায়ৰ সৱলীকৰণ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে।[15][16] ৰাষ্ট্ৰীয় স্বয়ংসেৱক সংঘয়ে প্ৰথমতে দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধৰ সময়ত ইউৰোপৰ সোঁপন্থী গোটৰ পৰা অনুপ্ৰাণিত হৈছিল।[14] পিছলৈ ই এক বৃহৎ হিন্দু ৰাষ্ট্ৰবাদী অনুষ্ঠানত পৰিণত হল। বৰ্তমান ইয়াৰ অধীনত বহুতো অনুষ্ঠান, প্ৰতিষ্ঠান, শিক্ষানুষ্ঠান, ক্লাৱ আদি আছে আৰু ইয়াৰ জৰিয়তে সংঘয়ে নিজৰ বিচাৰধাৰা বিস্তাৰ কৰে।[14]

ব্ৰিটিছৰ শাসন কালত ৰাষ্ট্ৰীয় স্বয়ংসেৱক সংঘ এবাৰ নিষিদ্ধ ঘোষিত হৈছিল।[14] ভাৰতে স্বাধীনতা লাভ কৰাৰ পিছত এতিয়ালৈকে ই তিনিবাৰ নিষিদ্ধ ঘোষিত হৈছে। প্ৰথমে ১৯৪৮ চনত মহাত্মা গান্ধীৰ হত্যাৰ লগত পূৰ্বৰ সংঘৰ সদস্য জড়িত থকা বুলি গম পোৱাৰ পিছত[17][14][18][19] দ্বিতীয়বাৰ ১৯৭৫-৭৭ চনৰ আপাতকালৰ সময়ত আৰু তৃতীয়বাৰ ১৯৯২ চনৰ বাবৰী মছজিদ ধ্বংসৰ পিছত।

  1. Johnson, Matthew; Garnett, Mark; Walker, David M (2017), Conservatism and Ideology, Taylor & Francis, p. 77, ISBN 978-1-317-52899-9, https://books.google.com/books?id=lRE4DwAAQBAJ&pg=PT77 
  2. 2.0 2.1 Andersen & Damle 1987, পৃষ্ঠা. 111.
  3. 3.0 3.1 McLeod, John (2002). The history of India. Greenwood Publishing Group. পৃষ্ঠা. 209–. ISBN 978-0-313-31459-9. https://books.google.com/books?id=DAwmUphO6eAC&pg=PA209। আহৰণ কৰা হৈছে: 11 June 2010. 
  4. 4.0 4.1 Horowitz, Donald L. (2001). The Deadly Ethnic Riot. University of California Press. পৃষ্ঠা. 244. ISBN 978-0520224476. 
  5. Embree, Ainslie T. (2005). "Who speaks for India? The Role of Civil Society". Prospects for Peace in South Asia. Stanford University Press. ISBN 0804750858. 
  6. Priti Gandhi (15 May 2014). "Rashtriya Swayamsewak Sangh: How the world's largest NGO has changed the face of Indian democracy". DNA India. http://www.dnaindia.com/analysis/standpoint-rashtriya-swayamsewak-sangh-how-the-world-s-largest-ngo-has-changed-the-face-of-indian-democracy-1988636। আহৰণ কৰা হৈছে: 2014-12-01. 
  7. "Hindus to the fore". https://www.economist.com/news/special-report/21651334-religious-pluralism-looking-less-secure-hindus-fore. 
  8. "Glorious 87: Rashtriya Swayamsevak Sangh turns 87 on today on Vijayadashami". Samvada. 24 October 2012. Archived from the original on 2015-01-11. https://web.archive.org/web/20150111175343/http://samvada.org/2012/news/glorious-87-rashtriya-swayamsevak-sangh-rss-turns-87-on-today-on-vijayadashami/। আহৰণ কৰা হৈছে: 2014-12-01. 
  9. "Highest growth ever: RSS adds 5,000 new shakhas in last 12 months". The Indian Express. 2016-03-16. http://indianexpress.com/article/india/india-news-india/rss-uniform-over-5000-new-shakhas-claims-rss/। আহৰণ কৰা হৈছে: 2016-08-30. 
  10. "Rashtriya Swayamsevak Sangh (RSS)". http://www.britannica.com/EBchecked/topic/919613/Rashtriya-Swayamsevak-Sangh. "(Hindi: "National Volunteer Organisation") also called Rashtriya Seva Sang" 
  11. Jeff Haynes (2 September 2003). Democracy and Political Change in the Third World. Routledge. পৃষ্ঠা. 168–. ISBN 978-1-134-54184-3. https://books.google.com/books?id=YdWAAgAAQBAJ&pg=PA168. 
  12. Rashtriya Swayamsevak Sangh: National Upsurge. https://books.google.com/books?id=ifuxzl9NM5sC&pg=PA362&lpg=PA362&dq=rss+is+world%27s+largest+organization&source=bl&ots=xFeawTgKTf&sig=lOs9kgtdXd4YW3ZNKoNjpMfu5Lc&hl=en&sa=X&ei=BPh5VJ2KG5KhugSMsYCoAg&ved=0CCEQ6AEwATgK#v=onepage&q=rss%20is%20world's%20largest%20organization&f=false. 
  13. Andersen & Damle 1987, পৃষ্ঠা. 2.
  14. 14.0 14.1 14.2 14.3 14.4 Atkins, Stephen E. (2004). Encyclopedia of modern worldwide extremists and extremist groups. Greenwood Publishing Group. পৃষ্ঠা. 264–265. ISBN 978-0-313-32485-7. https://books.google.com/books?id=b8k4rEPvq_8C&pg=PA264। আহৰণ কৰা হৈছে: 26 May 2010. 
  15. Dina Nath Mishra (1980). RSS: Myth and Reality. Vikas Publishing House. পৃষ্ঠা. 24. ISBN 978-0706910209. 
  16. Jaffrelot, Christophe (2010) (en ভাষাত). Religion, Caste, and Politics in India. Primus Books. পৃষ্ঠা. 46. ISBN 9789380607047. https://books.google.com/books?id=XAO3i_gS61wC&pg=PA46#v=onepage&q&f=false. 
  17. Krant M. L. Verma Swadhinta Sangram Ke Krantikari Sahitya Ka Itihas (Part-3) p. 766
  18. "RSS releases 'proof' of its innocence". প্ৰকাশক Chennai, India: The Hindu. 18 August 2004. http://www.hindu.com/2004/08/18/stories/2004081805151100.htm। আহৰণ কৰা হৈছে: 26 January 2011. 
  19. Gerald James Larson (1995). India's Agony Over Religion. State University of New York Press. পৃষ্ঠা. 132. ISBN 0-7914-2412-X.