অলকা

অলকা (সংস্কৃত: अलका), অলকাপুৰী বা অলকাৱতী হৈছে হিন্দু আখ্যানসমূহত বৰ্ণিত এখন নগৰ। ই যক্ষসকলৰ ৰজা আৰু ধনৰ দেৱতা কুবেৰৰ আবাসস্থান। মহাভাৰতত এই নগৰখন যক্ষ ৰাজ্যৰ ৰাজধানী বুলি উল্লেখ আছে। এই নগৰখন স্থাপত্য, সমৃদ্ধি আৰু সামগ্ৰিক শোভাৰ ক্ষেত্ৰত ইন্দ্ৰৰ ৰাজধানী অমৰাৱতীৰ সমকক্ষ বুলি কোৱা হয়। কালিদাসৰ সংস্কৃত কাব্য মেঘদূতত ইয়াৰ উদ্ধৃতি দিয়া হৈছে।

অলকাপুৰীত বাস কৰা, যক্ষসকলৰ ৰজা কুবেৰৰ প্ৰতিমূৰ্তি, একাদশ শতিকা, কৰ্ণাটক।

বিৱৰণ

সতীয়া ভাতৃ ৰাৱণৰ হাতত লংকা ৰাজ্য হেৰুৱাই কুবেৰে কৈলাসৰ ওচৰত এখন নতুন ৰাজধানী প্ৰতিষ্ঠা কৰি যক্ষসকলৰ ওপৰত নিজৰ শাসন প্ৰতিষ্ঠা কৰে।

অলকাক কেতিয়াবা বিশ্বৰ আটাইতকৈ ভয়ংকৰ চহৰ বুলিও কোৱা হয়। নগৰৰ যক্ষসকলে যাঠী আৰু তৰোৱাল লৈ ইয়াক পহৰা দি ৰাখে।

ভাগৱত পুৰাণত, ধ্ৰুৱই এসময়ত এজন যক্ষৰ হাতত ভাতৃৰ মৃত্যুৰ প্ৰতিশোধ ল'বলৈ বুলি এই নগৰখন আক্ৰমণ কৰিছিল। ইয়াৰ ফলত হাজাৰ হাজাৰ যক্ষৰ মৃত্যু হোৱা বুলি বৰ্ণনা কৰা হৈছে। তেওঁৰ ককাদেউতাক মনুৰ হস্তক্ষেপত এই ৰক্তপাতৰ অন্ত পৰে।

ব্ৰহ্মণ্ড পুৰাণত পৰশুৰামৰ কৈলাস ভ্ৰমণৰ বৰ্ণনাত তেওঁ যাত্ৰাপথত অলকাপুৰী দৰ্শন কৰে বুলি কোৱা হৈছে। গ্ৰন্থখনত নগৰখনক অট্টালিকা আৰু ৰাজপ্ৰসাদেৰে ভৰা আৰু আকৰ্ষণীয় বুলি বৰ্ণনা কৰা হৈছে। ই অসংখ্য ৰত্নৰে সজ্জিত আছিল। নগৰখনৰ যক্ষবোৰে অভিনৱ অলংকাৰেৰে সজ্জিত হৈ বিভিন্ন ৰূপ ধাৰণ কৰা বুলি কোৱা হয়। নগৰখনত বাগিচা, উদ্যান আৰু বাগিচা আদি বিভিন্ন প্ৰজাতিৰ গছ-গছনিৰে ভৰি আছিল। ইয়াত বিশাল হ্ৰদ আৰু পুখুৰী থকা বুলি কোৱা হৈছে। গংগা নদীৰ অলকানন্দা নামৰ এটা শাখাই নগৰখন আগুৰি থকা বুলি বৰ্ণনা কৰা হৈছে। অপ্সৰাবোৰে ইয়াত স্নান কৰিলে কেশৰ মিহলি কৰা হয়। নগৰখনত গন্ধৰ্বৰ লগতে অপ্সৰাৰ দ্বাৰা ৰচিত সংগীতৰ ধ্বনি শুনা যায়।