পূৰ্ণকান্ত বুঢ়াগোহাঞি
পূৰ্ণকান্ত বুঢ়াগোহাঞি (ইংৰাজী: Purna Kanta Buragohain; ১৮৯০- ১৯৫৮) তাই আহোম জাতিৰ আদি বুৰঞ্জীৰ এজন নীৰৱ সাধক আছিল । ১৯৩৩ চনৰ পৰা ১৯৪২ চনলৈকে সুদীৰ্ঘ ন বছৰ কাল ম্যানমাৰ, থাইলেণ্ড আৰু চীন দেশত থাকি বিভিন্ন অঞ্চল ভ্ৰমণ কৰি তাই জাতিৰ আদি বাসস্থান, শাসন নীতি, ৰাজ্য বিস্তাৰ, ধৰ্ম আৰু কৃষ্টি সম্পৰ্কে অধ্যয়ন কৰিছিল । বহুদিন ধৰি বিদেশত থকা বাবে তেওঁ "ফকীৰ" আৰু পিছলৈ "বাবাজী গোঁহাই" নামেৰে পৰিচিত হৈছিল ।[1]
পূৰ্ণকান্ত বুঢ়াগোহাঞি | |
---|---|
জন্ম | ১৮৯০, ১০ ফেব্ৰুৱাৰী পীড়াকটা গোঁহাই গাঁও, যোৰহাট |
মৃত্যু | ১৯৫৮, ৩১ মাৰ্চ ধেমেচী, ডিব্ৰুগড় |
পেচা | প্ৰবন্ধকাৰ, বুৰঞ্জীবিদ |
ভাষা | অসমীয়া |
ৰাষ্ট্ৰীয়তা | ভাৰতীয় |
নাগৰিকত্ব | ভাৰতীয় |
সময় | ১৮৯০-১৯৫৮ |
উল্লেখনীয় কৰ্মৰাজি | পাত্কাইৰ সিপাৰে ন বছৰ (গ্ৰন্থ) |
চমু জীৱনী
সম্পাদনা কৰকপূৰ্ণকান্ত বুঢ়াগোহাঞিৰ ১৮৯০ চনৰ ১০ ফেব্ৰুৱাৰীত যোৰহাটত জন্ম হৈছিল। তেখেতৰ পিতৃৰ নাম সোৰোপা বুঢ়াগোহাঞি আছিল । তেখেতৰ বিশেষ আনুষ্ঠানিক শিক্ষা নাছিল যদিও ইংৰাজী আৰু বঙালী ভাষাও সুন্দৰকৈ কব আৰু লিখিব পাৰিছিল । তাই শ্ব্যান ভাষাতো তেখেতৰ যথেষ্ট ব্যুৎপত্তি আছিল । ১৯৩০ চনত তেওঁ যোৰহাটৰ পৰা ডিব্ৰুগড় জিলাৰ মৰাণৰ ভিতৰুৱা অঞ্চলত নিগাজিকৈ থাকিবলৈ লয় । ১৯৩৩ চনৰ ১ এপ্ৰিলৰ দিনা তেখেতে যোৰহাট হৈ মণিপুৰেদি বৰ্মালৈ গমন কৰে । তাত তেওঁ ন বছৰ কাল থাকি বৰ্মা, শ্ব্যান আৰু চীন দেশৰ য়ুন্নান প্ৰদেশ ভ্ৰমণ কৰি তাই জাতিৰ বিষয়ে বহুতো মূল্যবান তথ্য সংগ্ৰহ কৰে । ১৯৪৬ চনত তেওঁ "অহমৰ আদি বুৰঞ্জী" নামৰ পুথিখন প্ৰকাশ কৰে । ১৯৫৮ চনৰ ৩১ মাৰ্চত পূৰ্ণকান্ত বুঢ়াগোহাঞিদেৱৰ দেহাৱসান ঘটে । ১৯৫৯ চনৰ সদৌ অসম সাহিত্য সভাৰ নগাওঁ অধিবেশনত তেখেতৰ মৃত্যুত শোক প্ৰকাশ কৰি সমবেদনা জ্ঞাপন কৰা হৈছিল ।[2]
সাহিত্যিক অৱদান
সম্পাদনা কৰক- প্ৰবন্ধ
- অহমৰ আদি বুৰঞ্জী
- সচিত্ৰ ব্ৰহ্মদেশ ভ্ৰমণ
- বৰ্মদেশ অভিমুখে ডিমাপুৰত
- ইন্দাগাই হ্ৰদঃ হ্ৰদৰ পূজা
- পুনৰ বৰ্মদেশ বুলি মণিপুৰ অভিমুখে
- মান্দালয়ত অসমীয়া গাঁও
- দক্ষিণ শ্ব্যান দেশঃ তাই শ্ব্যানৰ প্ৰাণকেন্দ্ৰ তোংজিত
- তাই জাতিৰ ৰাজনীতি আৰু ধৰ্মনীতি
- ভগনীয়াৰ দিন পঞ্জীকা
বুঢ়াগোহাঞিয়ে ম্যানমাৰত কটোৱা ন বছৰৰ অভিজ্ঞতাৰে লিখা পাত্কাইৰ সিপাৰে ন বছৰ গ্ৰন্থখন ১৯৯৩ চনত প্ৰকাশ পায়। এইখনে তেওঁক অসমীয়া সাহিত্যত অনন্য পৰিচিতি প্ৰদান কৰে।[3]
সন্মান
সম্পাদনা কৰক- পূৰ্ণকান্ত বুঢ়াগোহাঞিদেৱ আহোম সভাৰ সক্ৰিয় সভ্য আছিল ।[4]
- তেখেত ডিব্ৰুগড় জৰ্জকৰ্টৰ জুৰিৰ সভ্য আছিল ।[5]
তথ্য সংগ্ৰহ
সম্পাদনা কৰক- ↑ গগৈ, পুস্প (১৯৯৩). পাত্কাইৰ সিপাৰে ন বছৰ. পূৰ্বাঞ্চল তাই সাহিত্য সভা, ধেমাজী. পৃ: ১৯-২৩
- ↑ গগৈ, পুস্প (১৯৯৩). পাত্কাইৰ সিপাৰে ন বছৰ. পূৰ্বাঞ্চল তাই সাহিত্য সভা, ধেমাজী. পৃ: ১৯-২৩
- ↑ গগৈ, পুস্প (১৯৯৩). পাত্কাইৰ সিপাৰে ন বছৰ. পূৰ্বাঞ্চল তাই সাহিত্য সভা, ধেমাজী. পৃ: ১৯-২৩
- ↑ গগৈ, পুস্প (১৯৯৩). পাত্কাইৰ সিপাৰে ন বছৰ. পূৰ্বাঞ্চল তাই সাহিত্য সভা, ধেমাজী. পৃ: ২৩
- ↑ গগৈ, পুস্প (১৯৯৩). পাত্কাইৰ সিপাৰে ন বছৰ. পূৰ্বাঞ্চল তাই সাহিত্য সভা, ধেমাজী. পৃ: ২৩