ৰ

ৰ অসমীয়া ব্যঞ্জনবৰ্ণ মালাৰ ২৭ নং আখৰ। ব্যঞ্জনবৰ্ণৰ উচ্চাৰণত হাওঁফাওঁৰ পৰা ওলাই অহা বায়ু মুখৰ ভিতৰত ক’ৰবাত অকণমান হ’লেও বাধাপ্ৰাপ্ত হয়; স্বৰতন্ত্ৰী সঞ্চালিত হ’বও পাৰে বা নহ’বও পাৰে। 'ৰ'ও এটি ব্যঞ্জন বৰ্ণ, সেয়ে 'ৰ' উচ্চাৰণ কৰোঁতেও বায়ু মুখৰ ভিতৰত বাধাপ্ৰাপ্ত হয়।

স্বৰবৰ্ণৰ লগত যোগ হ'লে

স্বৰবৰ্ণ	'ৰ'ৰ লগত যোগ হ'লে
অ	ৰ
আ	ৰা
ই	ৰি
ঈ	ৰী
উ	ৰ‌ু/ৰু
ঊ	ৰ‌ূ/ৰূ
ঋ	ৰৃ
এ	ৰে
ঐ	ৰৈ
ও	ৰো
ঔ	ৰৌ

যুক্তবৰ্ণ (ৰ যোগ)

'ৰ'ৰ লগত আন বৰ্ণ যুক্ত হ'লে 'ৰ' লুপ্ত হৈ পিছৰ বৰ্ণটোৰ ওপৰত ৰেফ ব্যৱহৃত হয়। যেনে -
ৰ্ + ক = ৰ্ক = তৰ্ক
ৰ্ + খ = ৰ্খ = মূৰ্খ
ৰ্ + গ = ৰ্গ = স্বৰ্গ ইত্যাদি

'ৰ'ৰে আৰম্ভ শব্দ

• ৰথ
• ৰং
• ৰৌ
• ৰজা
• ৰাজন
• ৰঞ্জন
• ৰোমান্টিক
• ৰবাব
• ৰাজ্য
• ৰঞ্জিত
• ৰক্তিম
• ৰক্ষা
• ৰণাঙ্গন
• ৰ'দ
• ৰক্তচাপ
• ৰুটি
• ৰাণী আদি।