আন-নামল
আন-নামল[1] (আৰবী: النمل) হৈছে পবিত্ৰ কোৰআনৰ ২৭ তম ছূৰা (অধ্যায়) যাৰ ৯৩টা আয়াত (শ্লোক) আছে। .
| শ্ৰেণী | মক্কান ছূৰা |
|---|---|
| নামৰ অৰ্থ | পৰুৱা |
| পৰিসংখ্যা | |
| ছূৰাৰ ক্ৰম | ২৭ |
| আয়াতৰ সংখ্যা | ৯৩ |
| পাৰাৰ ক্ৰম | ১৯ৰ পৰা ২০লৈ |
| ৰুকৰ সংখ্যা | ৭ |
| ছিজদাহৰ সংখ্যা | ১ (আয়াত ২৬) |
| মুকাত্তা'আত | তা ছিন طس |
| পূৰ্বৱতী ছূৰা | কোৰআন ২৬ |
| পৰৱৰ্তী ছূৰা | কোৰআন ২৮ |
| ----
| |
কল্পিত অৱতীৰ্ণৰ সময় আৰু প্ৰসংগভিত্তিক পটভূমিৰ সন্দৰ্ভত ([[আছবাব আল-নুজুল]), ই পূৰ্বৰ "মক্কান ছূৰা", যাৰ অৰ্থ হৈছে ইয়াক মক্কাত অৱতীৰ্ণ হোৱা বুলি বিশ্বাস কৰা হয়।
সাৰাংশ
সম্পাদনা কৰক- ১-৩ কোৰআন হৈছে বিশ্বাসীসকলৰ বাবে শুভবাৰ্তাৰ দিশ
- ৪-৫ কাফিৰ ইয়াত আৰু ইয়াৰ পিছতো হাৰি যোৱা
- ৬ কোৰআন নিশ্চয় আল্লাহে মুহাম্মাদক দিয়া
- ৭-১২ জ্বলি থকা জোপোহাত মুছাৰ কাহিনী
- ১৩-১৪ মুছাক ফেৰাউন আৰু মিচৰীয়াসকলে ভণ্ড বুলি প্ৰত্যাখ্যান কৰিলে
- ১৫ দাউদ আৰু চলোমনে নিজৰ জ্ঞানৰ বাবে আল্লাহৰ প্ৰশংসা কৰে
- ১৬-১৭ জিন, মানুহ আৰু চৰাইৰ ওপৰত চলোমনৰ আধিপত্য
- ১৮-১৯ জ্ঞানী পৰুৱা চলোমনক সন্তুষ্ট কৰে
- ২০-৪৪ চেবাৰ ৰাণী আৰু ইছলাম ধৰ্ম গ্ৰহণৰ কাহিনী
- ৪৫-৪৮ থামুডে তেওঁলোকৰ ভাববাদী ছালিহক অগ্ৰাহ্য কৰে
- ৪৯-৫১ নজনা মানুহে ছালিহ আৰু তেওঁৰ পৰিয়ালৰ ধ্বংসৰ ষড়যন্ত্ৰ কৰে
- ৫২-৫৪ থামুডী আৰু তেওঁলোকৰ চক্ৰান্তকাৰীসকলে ধ্বংস কৰিলে, কিন্তু ছালিহ আৰু তেওঁৰ অনুগামীসকলে পৰিত্ৰাণ পায়
- ৫৫-৫৯ ল’টৰ কাহিনী আৰু চদোমৰ ধ্বংস
- ৬০-৬৮ আল্লাহ, সৃষ্টিকৰ্তা আৰু সংৰক্ষক, মিছা দেৱতাতকৈ অধিক প্ৰশংসাৰ যোগ্য
- ৬৯-৭০ কাফিৰসকলে মুহাম্মাদৰ সতৰ্কবাণীক উপহাস কৰে
- ৭১-৭২ পুৰণি ভাববাদীসকলক অগ্ৰাহ্য কৰাসকলৰ দৰে তেওঁলোকো নিশ্চয় ধ্বংস হ’ব
- ৭৩-৭৭ আল্লাহৰ দয়াৰ দ্বাৰা দুষ্টসকলৰ ওপৰত বিচাৰ বিলম্বিত হ’ল
- ৭৮-৮০ ইজৰাইলৰ সন্তানসকলৰ মাজত বিতৰ্কৰ বিষয়সমূহ কোৰআনে নিৰ্ধাৰণ কৰে
- ৮১ মুহাম্মাদে তেওঁৰ সততাৰ আশ্বাসেৰে সান্ত্বনা লাভ কৰে
- ৮২-৮৩ নিজৰ পথৰ ভুলৰ প্ৰতি অন্ধ কাফিৰক নিন্দা কৰা
- ৮৪-৯০ অবিশ্বাসীসকলৰ বিচাৰ আৰু প্ৰলয়ৰ চিন
- ৯১ ধাৰ্মিকসকলে বিচাৰৰ আতংকৰ পৰা নিৰাপদ
- ৯২ দুষ্ট লোকক শাস্তি দিয়া হ’ব
- ৯৩-৯৪ মুহাম্মাদে আল্লাহক পূজা কৰিবলৈ, মুছলমান হ’বলৈ আৰু কোৰআন ঘোষণা কৰিবলৈ আদেশ দিলে
- ৯৫ আল্লাহই প্ৰকৃত বিশ্বাসীসকলক তেওঁৰ চিন দেখুৱাব[2]
২৭ নং ছূৰাত আৰব আৰু ইস্ৰায়েলী নবীসকলৰ তাওইদ (এক ঈশ্বৰবাদ)ৰ বাৰ্তাক গুৰুত্ব দিবলৈ নবী মুছা (মোচি), চুলেমান (চলোমন), চালেহ আৰু লুত (লূত)ৰ কাহিনী কোৱা হৈছে। যাত্ৰাপুস্তকত বৰ্ণনা কৰা মুছাৰ অলৌকিক কাৰ্য্যৰ কথা ফেৰাউনৰ অহংকাৰ আৰু কুফ্ৰ (অবিশ্বাস)ৰ বিৰোধিতা কৰি উল্লেখ কৰা হৈছে।[3]
চলোমনৰ কাহিনীটো আটাইতকৈ বিশদ: চলোমনে ছাবা'ৰ ৰাণী বিলকিছ (চেবা)ক "সঁচা ধৰ্ম"লৈ ধৰ্মান্তৰিত কৰিছিল, কাৰণ এজন হুপ'ই তেওঁক সূৰ্য্য পূজা কৰা ৰাণী বুলি খবৰ দিছিল।[4] এই ছূৰাখন সম্ভৱতঃ মক্কাত থকা বিশ্বাসীসকলৰ মাজত "ইজৰাইলৰ সন্তান"ৰ ভূমিকাক সম্বোধন কৰিবলৈ, অতীতৰ নবীসকলৰ ধৰ্মপৰায়ণতাক গুৰুত্ব আৰু প্ৰশংসা কৰিবলৈ আৰু বৰ্তমানৰ কোৰআনৰ বাৰ্তাক অতীতৰ পৰম্পৰাৰ পৰা পৃথক কৰিবলৈ অৱতীৰ্ণ হৈছিল।[5]
উপাধিৰ তাৎপৰ্য্য
সম্পাদনা কৰকছূৰাৰ নামটো সেই পৰুৱাৰ পৰা লোৱা হৈছে যাৰ কথা-বতৰা চলোমনে বুজি পাইছিল।[2] ছূৰা আৰ-ৰ'দ "বজ্ৰ" বা আল-আংকাবুত "মকৰা"ৰ দৰেই "পৰুৱা"ৰ ছূৰাত কোনো বিষয়ভিত্তিক তাৎপৰ্য নাই, ইয়াৰ বাহিৰেও ই বিশ্বাসীসকলৰ মাজত চিনাকি বাক্যাংশ, ছূৰাখনৰ চলোমনৰ কাহিনীৰ সোঁৱৰণী।
চলোমনৰ কাহিনীৰ বাবে ইছলামত জীৱ-জন্তুৰ মাজত পৰুৱাবোৰে বিশেষ সুবিধাজনক মৰ্যাদা লাভ কৰিছে। হাদিছ সাহিত্যত মুহাম্মাদে মুছলমানসকলক পৰুৱা, মৌমাখি, হুপো বা শ্ব্ৰাইক হত্যা কৰিবলৈ নিষেধ কৰা বুলি কোৱা হৈছে; এইটো কোনো কাকতলীয়া কথা নহয় যে এই সকলোবোৰক আন-নামল আৰু আন-নাহল (মৌমাখি)ত বৈশিষ্ট্যযুক্ত কৰা হৈছে।[3] পৰুৱাৰ ধৰ্মতত্ত্বৰ তাৎপৰ্য্যৰ এটা ব্যাখ্যা ঐতিহাসিকভাৱে ইয়াৰ ভূমিকাৰ সৈতে মিল খায়। ১৯৯৩ চনৰ ইছলাম বিশ্বকোষৰ সংস্কৰণত লিখাৰ দৰে:
মূল ধাৰণা
সম্পাদনা কৰক_-_Walters_W55565B_-_Full_Page.jpg)
- কোৰআন অৱতীৰ্ণৰ পূৰ্বে বহু ইজৰায়েলী নবীৰ লগতে আৰব নবীসকলেও তাওহিদ প্ৰচাৰ কৰিছিল।
- "সঁচাকৈ এই কোৰআনে ইজৰায়েলৰ সন্তানসকলক তেওঁলোকৰ মাজত মতানৈক্যৰ বেছিভাগ কথা বুজাইছে, আৰু ই বিশ্বাসীসকলৰ বাবে হিদায়ত আৰু কৃপা।"[4]
- সৃষ্টিকৰ্তা হিচাপে আল্লাহৰ কোনো সমান নাই; যিসকলে আনক আল্লাহৰ লগত সংগী কৰে, তেওঁলোক সকলোৱে শ্বীৰ্কৰ দোষী।[7]
- আল্লাহৰ তুলনাত পাৰ্থিৱ জ্ঞান একো নহয়; কেৱল কাণ আৰু চকু মুকলি হোৱাসকলেহে আল্লাহৰ ওচৰলৈ ঘূৰি যাব।[5]
- আল্লাহৰ বাৰ্তাক কাফিৰসকলে বিচাৰৰ দিন আহিলে কোনো আশা নাথাকিব।[8]
- প্ৰকাশ হৈছে এক স্পষ্ট সতৰ্কবাণী। ২৭ নং ছূৰাত পুনৰ কোৱা হৈছে যে সকলো মানৱজাতিয়ে পলম নকৰাকৈ আল্লাহৰ ওচৰলৈ যাব লাগিব।[9]
কালক্ৰম
সম্পাদনা কৰক২৭ নং ছূৰা মক্কা যুগৰ মাজভাগৰ পৰা মক্কান ছূৰা বুলি সন্মত হৈছে। তাফছিৰ আল-জালালাইনে লক্ষ্য কৰিছে যে কিছুমান ব্যতিক্ৰম আছে: আয়াত ৫২-৫৫ মদীনান যুগৰ; আয়াত ৮৫ মদীনালৈ হিজৰাৰ সময়ত অৱতীৰ্ণ হৈছিল।[10]
নোল্ডেকৰ কালক্ৰম
সম্পাদনা কৰকপ্ৰাচ্যবিদ থিওডৰ নল্ডেকৰ কালক্ৰমত ১১৪ খনৰ ভিতৰত ২৭ নং ছূৰাক ৬৮ নং স্থানত স্থান দিয়া হৈছে। তেওঁ ইয়াক দ্বিতীয় মক্কা যুগৰ ২১ খন ছূৰাৰ ভিতৰত স্থান দিছে (মক্কাত মুহাম্মাদ চাওক)। (মক্কা যুগ ৬১০-৬২২ খ্ৰীষ্টাব্দৰ বুলি অনুমান কৰা হৈছে।) নলডেকে অনুমান কৰিছে যে আন-নামলৰ আগত আল-ইছৰা’ আৰু তাৰ পিছত আল-কাহ্ফ। তিনিওটা ছূৰাত ইহুদী ধৰ্ম আৰু বিশেষকৈ মুছাৰ কাহিনীৰ ইংগিত ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে।[11]
ইজিপ্তৰ কালক্ৰম
সম্পাদনা কৰকষ্টেণ্ডাৰ্ড ইছলামিক মিচৰীয় কালক্ৰমত আন-নামলক ১১৪ টাৰ ভিতৰত ৪৮ নম্বৰ স্থান দিয়া হৈছে। এই ক্ৰমত ই আল-কাছাছৰ "কাহিনী"ৰ আগত আৰু আশ-শু’আৰা "কবি"ৰ পিছত আহে, মানক 'উছমানিক কোৰ'ত ইয়াৰ ক্ৰম অনুসৰণ কৰে (কোৰআনৰ ইতিহাস চাওক)।[11] তিনিওটা ছূৰা আৰু ১৯ৰ পৰা ৩২ৰ ভিতৰত সংখ্যাৰ সকলো ছূৰাৰ ভিতৰত প্ৰকাশৰ বিৱৰণী "ৰহস্যময় আখৰ"ৰে আৰম্ভ হয়, যাৰ অৰ্থ কিছুমানৰ মাজত আৰু আন কিছুমানৰ মাজত অনুমান কৰা হৈছে; সেইবোৰ আৰবী উপভাষাৰ ভিন্ন বুলি অনুমান কৰা হৈছে। ২৭ নং ছূৰাৰ আৰম্ভণিতে "তা চিন" শব্দৰে লিখা হৈছে।[12] তফছিৰ আল-জালালাইনত স্পষ্ট যে এই শব্দবোৰক কেতিয়াবা আল্লাহৰ ৰহস্য বুলি ব্যাখ্যা কৰা হয় – বিশ্বাস কৰাৰ চিন।[13]
গাঁথনি
সম্পাদনা কৰক২৭ নং ছূৰাক মধ্য মক্কান যুগৰ ছূৰা হিচাপে গঠনৰ ক্ষেত্ৰত একাধিক ধৰণে ব্যাখ্যা কৰিব পাৰি। বিষয়ভিত্তিকভাৱে ক’বলৈ গ’লে ছূৰাখন কেইবাটাও বিষয়ৰ মাজেৰে আগবাঢ়িছে:
- কোৰআনৰ ঘোষণা – (ছূৰা ২৭:১ত কোৰআনে নিজকে সচেতনভাৱে এটা শাস্ত্ৰ বুলি উল্লেখ কৰিছে, যাৰ অৰ্থ হৈছে সকলো স্পষ্ট কৰা।)[14]
- মুছাৰ চিনবোৰক ফেৰাউনে আওকাণ কৰে[15]
- চলোমনে আল্লাহৰ আশীৰ্ব্বাদ উপলব্ধি কৰি আল্লাহৰ সেৱাত নিজকে সমৰ্পণ কৰে।[16]
- চেবাৰ ৰাণীয়ে চলোমনৰ লগত ভাল ব্যৱহাৰ কৰে আৰু তেওঁৰ লগত উদাৰতাৰে কাম কৰে।[17]
- কাফিৰৰ পৰা এগৰাকী চেবাৰ ৰাণীয়ে ধৰ্মান্তৰিত হয় আৰু তাওহিদত নিজকে উৎসৰ্গা কৰে।[18]
- থামুডৰ মানুহে ছালিহৰ সতৰ্কবাণীক অৱজ্ঞা কৰে; ল’টক সেইদৰে তেওঁৰ লোকসকলেও অগ্ৰাহ্য কৰে। এইদৰে কাফিৰবোৰ ষড়যন্ত্ৰৰ বাবে ধ্বংস কৰা হয়।[19]
- আল্লাহৰ সাৰ্বজনীনতা, সৰ্বজ্ঞানতা আৰু সৰ্বশক্তিমানতাৰ ঘোষণা – ছূৰাৰ বাক্যাংশই আল্লাহৰ সৰ্বশক্তিমানতাক পাহৰি যোৱাটো নিন্দা কৰে।[7]
- কাফিৰ পৰিত্যাগ ঘোষণা – নবীয়ে তেওঁলোকৰ পৰা হাত ধোৱা।[20]
- বিচাৰৰ ভৱিষ্যদ্বাণী (শেষ বিচাৰৰ বিষয়ে ইছলামিক দৃষ্টিভংগী চাওক) আৰু চিনসমূহৰ ইংগিত।[21]
- সতৰ্কবাণী হিচাপে কোৰআনৰ উদ্দেশ্যৰ পুনৰাবৃত্তি।[22]
পোনপটীয়া ব্যাখ্যা
সম্পাদনা কৰকগ্ৰন্থখনৰ কালক্ৰমিক পঠন অনুসৰি ছূৰাখন সতৰ্কবাণীৰ সাহসী টোকাৰে শেষ কৰা হৈছে। এইটো পাঠটোৰ নিখুঁতভাৱে বৈধ পঠন। তফছিৰ আল-জালালাইনে এই পঠনৰ সৈতে একমত, আয়াত ৯১-৯৩ৰ উল্লেখ কৰি কৈছে যে নবীৰ কৰ্তব্য কেৱল সতৰ্ক কৰা;[10] প্ৰকাশ কৰা শক্তিশালী, আগতীয়া সুৰে এই সিদ্ধান্তক সমৰ্থন কৰে যে ছূৰাৰ চূড়ান্ত বিন্দুটোৱেই হৈছে কেন্দ্ৰবিন্দু।
আঙুঠিৰ গঠন
সম্পাদনা কৰকপাঠটোৰ আন এটা বৈধ পঢ়াত আঙুঠিৰ গঠন ব্যৱহাৰ কৰা হয় (চিয়াষ্টিক গঠন চাওক)। কোৰআন অধ্যয়নৰ বিশিষ্ট আধুনিক পণ্ডিত কাৰ্ল আৰ্নষ্টৰ মক্কান যুগৰ কিছুমান মধ্যৰ পৰা শেষৰ ফালে ছূৰাৰ ব্যাখ্যাত অনুকূল, ইয়াক ২৭ নং ছূৰাতো প্ৰয়োগ কৰিব পাৰি।[23] ৰিং গঠনত টুকুৰাটোৰ কেন্দ্ৰবিন্দুটো কেন্দ্ৰত পোৱা যায়, সন্মুখ আৰু পিছফালে সমান্তৰাল বিবৃতিৰে আগুৰি থাকে। (এনে সমান্তৰাল বক্তব্যই ইটোৱে সিটোৰ ওপৰত বিশদভাৱে ক'ব পাৰে, ইটোৱে সিটোক বিপৰীতমুখী কৰিব পাৰে বা ইটোৱে সিটোক দৃঢ় কৰিব পাৰে। একাধিক ব্যাখ্যা আছে।) ২৭ নং ছূৰাৰ ব্যাখ্যা এনেদৰে কৰিব পাৰি:
- ১. কোৰআনৰ ঘোষণা[14] ইয়াৰ উদ্দেশ্যৰ এটা পুনৰাবৃত্তিমূলক সতৰ্কবাণীৰ জৰিয়তে।[22]
- ২. মুছাৰ চিনবোৰ ফেৰাউনে আওকাণ কৰে।[15]
- ৩. বিচাৰৰ ভৱিষ্যদ্বাণী কৰা চিনবোৰৰ ইংগিত।[21]
- ৪. আল্লাহৰ আশীৰ্বাদ উপলব্ধি কৰি, নিজকে বিশ্বাসী হিচাপে উৎসৰ্গা কৰে।[16]
- ৫. চেবাৰ ৰাণী চলোমনৰ সৈতে উদাৰ, আৰু তেওঁৰ সৈতে ভালদৰে মোকাবিলা কৰে।[17] তাই অবিশ্বাসৰ পৰা ধৰ্মান্তৰিত হয়, তাৰ পিছত তওহিদত নিজকে উৎসৰ্গা কৰে।[18]
- ৬. তেওঁলোকৰ ভাববাদীসকলক অগ্ৰাহ্য কৰাৰ পিছত আল্লাহে চডমীয়াসকলক, আৰু থামুডৰ লোকসকলক ধ্বংস কৰে, যাৰ ফলত কাফিৰসকলৰ বাবে পৰিত্যাগ কৰাৰ সাধাৰণ ঘোষণা কৰা হয়।[19][20]
- ৭. আঙুঠিৰ গঠনৰ পৰা নিৰ্ণায়ক ব্যাখ্যা: আল্লাহৰ সৰ্বশক্তিমানতা, সৰ্বব্যাপীতা আৰু সৰ্বজ্ঞানৰ ঘোষণাৰ জৰিয়তে অবিশ্বাসৰ তিৰস্কাৰ।[7]
তথ্য সংগ্ৰহ
সম্পাদনা কৰক- ↑ Ibn Kathir. "Tafsir Ibn Kathir (English): Surah Al Naml". Quran 4 U. http://www.quran4u.com/Tafsir%20Ibn%20Kathir/027%20Namal.htm। আহৰণ কৰা হৈছে: 6 February 2020.
- ↑ 2.0 2.1 Wherry, Elwood Morris (1896). A Complete Index to Sale's Text, Preliminary Discourse, and Notes. প্ৰকাশক London: Kegan Paul, Trench, Trubner, and Co.
এই প্ৰবন্ধত এই উৎসৰ পৰা পাঠ অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে, যি ৰাজহুৱা ক্ষেত্ৰত আছে।
- ↑ 3.0 3.1 Exodus 7:8-13 (NRSV).
- ↑ 4.0 4.1 Haleem, M. A. S. Abdel. The Qur'an: Sura 27:15-44. প্ৰকাশক New York: Oxford University Press.
- ↑ 5.0 5.1 Haleem. Qur'an 27:76-93.
- ↑ Encyclopaedia of Islam: New Edition. 4. s.v. "Naml". প্ৰকাশক Leiden: E.J. Brill. 1978. পৃষ্ঠা. 951–952.
- ↑ 7.0 7.1 7.2 Haleem. Qur'an 27:59-64.
- ↑ Haleem. Qur'an 27:83-85.
- ↑ Haleem. Qur'an 27:92-93.
- ↑ 10.0 10.1 Jalāl al-Dīn al-Maḥallī; Jalāl al-Dīn al-Suyūṭī (2007). Tafsīr al-Jalālayn. প্ৰকাশক Amman, Jordan: Royal Aal al-Bayt Institute for Islamic Thought. পৃষ্ঠা. 441.
- ↑ 11.0 11.1 Ernst, Carl W. (2011). How to Read the Qur'an: A New Guide, with Select Translations. প্ৰকাশক Chapel Hill: University of North Carolina Press. পৃষ্ঠা. 41–45.
- ↑ Haleem. Qur'an 27:1.
- ↑ Jalāl al-Dīn al-Maḥallī; Jalāl al-Dīn al-Suyūṭī (2007). Tafsīr al-Jalālayn. প্ৰকাশক Amman, Jordan: Royal Aal al-Bayt Institute for Islamic Thought. পৃষ্ঠা. 429.
- ↑ 14.0 14.1 Haleem. Qur'an 27:1-6.
- ↑ 15.0 15.1 Haleem. Qur'an 27:7-14.
- ↑ 16.0 16.1 Haleem. Qur'an 27:15-19.
- ↑ 17.0 17.1 Haleem. Qur'an 27:20-35.
- ↑ 18.0 18.1 Haleem. Qur'an 27:36-44.
- ↑ 19.0 19.1 Haleem. Qur'an 27:45-58.
- ↑ 20.0 20.1 Haleem. Qur'an 27:65-85.
- ↑ 21.0 21.1 Haleem. Qur'an 27:86-90.
- ↑ 22.0 22.1 Haleem. Qur'an 27:91-93.
- ↑ Ernst, Carl W. (2011). How to Read the Qur'an: A New Guide, with Select Translations. প্ৰকাশক Chapel Hill: University of North Carolina Press. পৃষ্ঠা. 120–121.
বহিঃসংযোগ
সম্পাদনা কৰক- আন-নামল | সম্পূৰ্ণ কোৰআন অনুবাদ
ৱিকিউৎসত The Holy Qur'an (Maulana Muhammad Ali)/27. The Naml সম্পৰ্কীয় কৰ্ম পঢ়ক।- আন-নামল:২, ৫০+ অনুবাদ, islamawakened.com
