দ

দ অসমীয়া ব্যঞ্জনবৰ্ণ মালাৰ ১৮ নং আখৰ। ব্যঞ্জনবৰ্ণৰ উচ্চাৰণত হাওঁফাওঁৰ পৰা ওলাই অহা বায়ু মুখৰ ভিতৰত ক’ৰবাত অকণমান হ’লেও বাধাপ্ৰাপ্ত হয়; স্বৰতন্ত্ৰী সঞ্চালিত হ’বও পাৰে বা নহ’বও পাৰে। 'দ'ও এটি ব্যঞ্জন বৰ্ণ, সেয়ে 'দ' উচ্চাৰণ কৰোঁতেও বায়ু মুখৰ ভিতৰত বাধাপ্ৰাপ্ত হয়।

স্বৰবৰ্ণৰ লগত যোগ হ'লে

স্বৰবৰ্ণ	'দ'ৰ লগত যোগ হ'লে
অ	দ
আ	দা
ই	দি
ঈ	দী
উ	দু
ঊ	দূ
ঋ	দৃ
এ	দে
ঐ	দৈ
ও	দো
ঔ	দৌ

যুক্তবৰ্ণ (দ যোগ)

দ্ + গ = দ্গ = উদ্গিৰণ
দ্ + ঘ = দ্ঘ = উদ্ঘাটন
দ্ + দ = দ্দ =উদ্দাম
দ্ + ধ = দ্ধ = যুদ্ধ
দ্ + ব = দ্ব = দ্বাৰা
দ্ + ভ = দ্ভ = উদ্ভৱ
দ্ + ম = দ্ম = ছদ্ম
দ্ + য = দ্য = পদ্য
দ্ + ৰ = দ্ৰ = ভদ্ৰ
দ্ + ৰ + উ = দ্ৰু = দ্ৰুত

'দ'ৰে আৰম্ভ শব্দ

• দা
• দৈ
• দুৱাৰ
• দল
• দাঁত
• দ্ৰব্য
• দক্ষিণ
• দিল্লী
• দিন
• দ'ল
• দৌৰ
• দুগদুগী
• দ্ৰষ্টব্য
• দৈনিক
• দলিল
• দলং