ৱিকিপিডিয়া

উত্তৰ-পূব ভাৰতৰ পৰ্যটনস্থলী

উত্তৰ-পূব ভাৰত ভাৰতৰ আঠখন ৰাজ্যৰে গঠিত: অৰুণাচল প্ৰদেশ, অসম, মণিপুৰ, মেঘালয়, মিজোৰাম, নাগালেণ্ড, ছিকিম আৰু ত্ৰিপুৰা। এই অঞ্চলৰ পৰ্যটন ভাৰতৰ বাকী অংশতকৈ পৃথক অনন্য হিমালয়ৰ ভূ-প্ৰকৃতি আৰু সংস্কৃতিক কেন্দ্ৰ কৰি গঢ় লৈ উঠিছে।

উত্তৰ-পূব ভাৰত
উত্তৰ-পূব ভাৰতৰ ৰাজ্য আৰু প্ৰধান নগৰসমূহ
Population Census Estimate (2022) 45,772,188 51,670,000
Area 2,62,230 বৰ্গ কি.মি. (2.6223×1011 বৰ্গ মিটাৰ)
Time zone IST (UTC+5:30)

ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান

সম্পাদনা কৰক
  • নামদাফা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান পূব হিমালয়ৰ জৈৱ বৈচিত্ৰ্যৰ হটস্পটত সৰ্ববৃহৎ সংৰক্ষিত অঞ্চল আৰু উত্তৰ-পূব ভাৰতৰ অৰুণাচল প্ৰদেশত অৱস্থিত। আয়তনৰ ফালৰ পৰা ই ভাৰতৰ তৃতীয় বৃহত্তম ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান। ই পূব হিমালয় উপ-অঞ্চলত অৱস্থিত আৰু ভাৰতৰ জৈৱ বৈচিত্ৰ্যৰ অন্যতম চহকী অঞ্চল হিচাপে স্বীকৃতি লাভ কৰিছে।[1]
  • কেইবুল লামজাও ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান সমগ্ৰ উত্তৰ-পূব ভাৰতৰ সৰ্ববৃহৎ হ্ৰদ লোকটক হ্ৰদৰ পৰিসীমাৰ ভিতৰত অৱস্থিত । এই উদ্যান হৈছে বিশ্বৰ একমাত্ৰ ভাসমান ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান।এসময়ত বিলুপ্ত বুলি ভবা নৃত্য কৰা হৰিণ সাংগাই (Cervus eldi eldi)ৰ একমাত্ৰ প্ৰাকৃতিক বাসস্থান। সাংগাই উৎসৱ হৈছে মণিপুৰ চৰকাৰে হৰিণা সংৰক্ষণৰ বাবে উৎপন্ন কৰা এক বৃহৎ আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় উৎসৱ।
  • ছিৰোহি ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান মণিপুৰৰ উখৰুল জিলাৰ শিৰুই পাহাৰৰ শিখৰত অৱস্থিত এখন ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান। এই উদ্যানখনৰ বাহিৰে পৃথিৱীৰ আন ক’তো পোৱা নাযায় শ্বিৰুই লিলি (Lilium maclinii) নামৰ সুন্দৰ স্থলজ শেৱালিৰ একমাত্ৰ বাসস্থান।
  • কাজিৰঙা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান ভাৰতৰ অসম ৰাজ্যৰ গোলাঘাট আৰু নগাঁও জিলাৰ এখন ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান। বিশ্ব ঐতিহ্য ক্ষেত্ৰ এই উদ্যানখনত বিশ্বৰ দুই তৃতীয়াংশ মহান এক শিংযুক্ত গঁড় আছে।.[2] বিশ্বৰ সংৰক্ষিত অঞ্চলৰ ভিতৰত বাঘৰ ঘনত্ব সৰ্বাধিক বুলি গৌৰৱ কৰা কাজিৰঙাত ২০০৬ চনত বাঘ সংৰক্ষিত বনাঞ্চল হিচাপে ঘোষণা কৰা হয়।
  • ওৰাং ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান অসমৰ দৰং আৰু শোণিতপুৰ জিলাৰ ব্ৰহ্মপুত্ৰ নদীৰ উত্তৰ পাৰত অৱস্থিত। উদ্যানখনত ভাৰতীয় এশিঙীয়া গঁড়, গাহৰিৰ হাঁহ, হাতী, বনৰীয়া ম’হ আৰু বাঘকে ধৰি চহকী উদ্ভিদ আৰু প্ৰাণীজগত আছে। ব্ৰহ্মপুত্ৰৰ উত্তৰ পাৰত গঁড়ৰ একমাত্ৰ দুৰ্গ।[3][4][5][6][7]
  • মানস ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান বা মানস বন্যপ্ৰাণী অভয়াৰণ্য অসমৰ এখন ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান, ইউনেস্ক’ৰ প্ৰাকৃতিক বিশ্ব ঐতিহ্য ক্ষেত্ৰ, প্ৰজেক্ট টাইগাৰ সংৰক্ষিত বনাঞ্চল, হাতী সংৰক্ষিত বনাঞ্চল আৰু জৈৱমণ্ডল সংৰক্ষিত বনাঞ্চল।
  • ডিব্ৰু-ছৈখোৱা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান অসমৰ তিনিচুকীয়াৰ এখন ৰাষ্ট্ৰীয় বন্যপ্ৰাণী উদ্যান। ইয়াত মূলতঃ আৰ্দ্ৰ মিশ্ৰিত অৰ্ধচিৰসেউজ অৰণ্য, আৰ্দ্ৰ মিশ্ৰিত পৰ্ণপাতী অৰণ্য, বেত ব্ৰেক আৰু ঘাঁহনিৰে গঠিত। উত্তৰ-পূব ভাৰতৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ চেলিক্স জলাশয় অৰণ্য।
  • নামেৰী ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান অসমৰ শোণিতপুৰ জিলাৰ পূব হিমালয়ৰ পাদদেশত অৱস্থিত। এইখন হাতী উৎকৃষ্ট দেশ আৰু ইয়াক হাতী সংৰক্ষিত অঞ্চল হিচাপে গণ্য কৰা হৈছিল। বাঘ, নাহৰফুটুকী, সাম্বাৰ, ধোলে (এছিয়াৰ বন্য কুকুৰ), পিগমি হাগ, মুণ্টজাক, গৌৰ, বনৰীয়া গাহৰি, স্লথ ভালুক, হিমালয়ৰ ক’লা ভালুক, কেপড লেংগুৰ আৰু ভাৰতীয় বিশাল কাছকে ধৰি আন বহুতো প্ৰাণীৰ বাবে ই এক আদৰ্শ বাসস্থান .
  • বালফাক্ৰম ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যানভাৰতৰ মেঘালয়ৰ গাৰো পাহাৰৰ সমীপত সমুদ্ৰপৃষ্ঠৰ পৰা প্ৰায় ৩০০০ মিটাৰ উচ্চতাত অৱস্থিত। ইয়াক প্ৰায়ে "চিৰন্তন বতাহৰ বাসস্থান"ৰ লগতে "আত্মাৰ দেশ" বুলিও কোৱা হয়। ভুকুৱা হৰিণ আৰু সোণালী মেকুৰীৰ ঘৰ।
  • নক্ৰেক ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান বা নোক্ৰেক বায়’স্ফিয়াৰ ৰিজাৰ্ভ ভাৰতৰ মেঘালয়ৰ পশ্চিম গাৰো পাহাৰ জিলাৰ তুৰা শৃংগৰ পৰা প্ৰায় ২ কিলোমিটাৰ দূৰত্বত থকা এখন ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান। ইউনেস্কোৱে ২০০৯ চনৰ মে' মাহত এই ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যানখনক জৈৱমণ্ডল সংৰক্ষিত বনাঞ্চলৰ তালিকাত অন্তৰ্ভুক্ত কৰে।[8][9] বালফাক্ৰমৰ লগতে নক্ৰেক মেঘালয়ৰ জৈৱ বৈচিত্ৰৰ হ'ত স্পট।[10]


অন্যান্য ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান

সম্পাদনা কৰক

জলপ্ৰপাত

সম্পাদনা কৰক

সংৰক্ষিত অৰণ্য

সম্পাদনা কৰক
  • নংমাইচিং সংৰক্ষিত বনাঞ্চল - মণিপুৰৰ ইম্ফল উপত্যকাৰ নংমাইচিং চিং পাহাৰত অৱস্থিত ।
  • কাকৈজানা সংৰক্ষিত বনাঞ্চল - কাকৈজানা সংৰক্ষিত বনাঞ্চল গোল্ডেন লেংগুৰৰ বাবে বিখ্যাত।Langurs.[12]
  • লেংগোল সংৰক্ষিত বনাঞ্চল - ইম্ফল উপত্যকাত ইয়াৰ বহল বিস্তৃত এলেকাৰ বাবে ইয়াক "ইম্ফল উপত্যকাৰ হাওঁফাওঁ" বুলি জনা যায়। ইয়াৰ উপৰিও ধৰ্মীয় বিশ্বাসৰ বাবে প্ৰাচীন কালৰে পৰা সংৰক্ষিত হৈ থকা পবিত্ৰ বাগিচাসমূহৰ বাবেও ই বিখ্যাত। উত্তৰ-পূব ভাৰতৰ ছানামাহী ধৰ্মৰ লোকসকলৰ বাবে লেংগোল লাইৰেম্বি মন্দিৰ আৰু লেংগোল নিংথৌ মন্দিৰ হৈছে মহান ধৰ্মীয় গন্তব্যস্থান।
  • ভৈৰবকুণ্ড সংৰক্ষিত বনাঞ্চল (অসম) [13]

ঐতিহাসিক স্থান

সম্পাদনা কৰক
 
তলাতল ঘৰ
 
কাৰেংঘৰ
  • কাৰেং ঘৰ - ই আহোম ৰজাৰ বাসগৃহ আছিল , এই ঠাইখন প্ৰথমে ৭ মহলীয়া আছিল আৰু ১৮ শতিকাৰ মাজভাগত ইটাৰে পুনৰ নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল।
  • তলাতল ঘৰ- ই আহোম ৰজাৰ সংসদ আৰু বাসস্থান হিচাপে কাম কৰিছিল, ই আহোম যুগত নিৰ্মিত আটাইতকৈ ডাঙৰ কীৰ্তিচিহ্ন।
  • কংলা দুৰ্গ - ই বিশ্বৰ অন্যতম পুৰণি দুৰ্গ, ইয়াৰ প্ৰাচীন অস্তিত্ব খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ১৪০৫ চনত যেতিয়া ৰজা টাংজা লীলা পাখাংবাৰ পুত্ৰ ৰজা কাংবা কংগলেইপাক (বৰ্তমানৰ মণিপুৰ)ত ক্ষমতা দখল কৰিছিল। ছানামাহ ধৰ্মৰ সৈতে জড়িত ৩৬৫টাতকৈও অধিক পবিত্ৰ স্থান থকা ধৰ্মীয় গন্তব্যস্থানৰ লগতে ই পৰ্যটকৰ প্ৰধান আকৰ্ষণৰ স্থান।

বিশ্বযুদ্ধৰ স্মৃতিস্থলী

সম্পাদনা কৰক
  • ইম্ফল যুদ্ধ কবৰস্থান- ই এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ যুদ্ধ কবৰস্থান, ১৬০০ টা সমাধিস্থল, কমনৱেলথ যুদ্ধ কবৰ আয়োগৰ দ্বাৰা ৰক্ষণাবেক্ষণ কৰা, ইম্ফল আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় বিমানবন্দৰৰ পৰা ১০ কিলোমিটাৰ দূৰত্বত দেউলাহলেণ্ডত অৱস্থিত।
  • খোংজোম যুদ্ধ স্মাৰক কমপ্লেক্স - মণিপুৰৰ থৌবাল জিলাত অৱস্থিত এই কমপ্লেক্সটোৱে ১৮৯১ চনত খোংজোম নামৰ সৰু পাহাৰত অনুষ্ঠিত হোৱা এংলো-মণিপুৰ যুদ্ধক উজ্জ্বল কৰি তুলিছে।বিশ্বৰ আটাইতকৈ ওখ তৰোৱালৰ গঠনটোৱেই হৈছে এই স্থানৰ মূল পৰ্যটনস্থলী।
  • ৰেড হিল - আকা, মাইবাম লোটপা চিং, এই পাহাৰটো ইম্ফলৰ দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধৰ স্মৃতিসৌধ। জাপান চৰকাৰে নিৰ্মাণ কৰা জাপান যুদ্ধ স্মাৰক কমপ্লেক্সটোও পাহাৰৰ তলত আছে।

পাহাৰ

সম্পাদনা কৰক
  • কাঞ্চনজঙ্ঘা - কাঞ্চনজঙ্ঘা বিশ্বৰ তৃতীয় সৰ্বোচ্চ পৰ্বত।[14] ইয়াৰ উচ্চতা ৮,৫৮৬ মিটাৰ (২৮,১৬৯ ফুট) হিমালয়ৰ কাঞ্চনজঙ্ঘা হিমাল নামৰ অংশত যি পশ্চিমে তামুৰ নদী আৰু পূবে তীস্তা নদীৰ দ্বাৰা সীমিত।[15] কাঞ্চনজঙ্ঘা হিমল ভাৰতৰ পূব নেপাল আৰু ছিকিমত অৱস্থিত।[16]
  • মাউণ্ট টেম্পু ওৰফে মাউণ্ট আইছ’ মণিপুৰৰ সৰ্বোচ্চ শৃংগ। শৃংগটোৰ ওপৰৰ পৰা ফেৰেস্তাৰ বাসস্থান মহান ড্জুকো উপত্যকাৰ দৃশ্য অনুভৱ কৰিব পাৰি।
  • মাউণ্ট কোব্ৰু – উত্তৰ-পূব ভাৰতৰ অন্যতম ওখ শৃংগ মাউণ্ট কোব্ৰু মণিপুৰত অৱস্থিত। গৰুৰ দৰে কুঁজ পিঠিৰ দ্বাৰা ইয়াক সহজে চিনাক্ত কৰিব পাৰি। ছানামাহী ধৰ্মৰ লোকৰ বাবে আটাইতকৈ ডাঙৰ ধৰ্মীয় স্থান হোৱাৰ উপৰিও দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ লোকৰ বাবেও ই এক দুঃসাহসিক স্থান।
  • নগা পাহাৰ - প্ৰায় ৩,৮২৫ মিটাৰ (১২,৫৪৯ ফুট) উচ্চতা থকা নগা পাহাৰ ভাৰত আৰু বাৰ্মা (ম্যানমাৰ)ৰ সীমান্তত অৱস্থিত।
  • পাটকাই পাহাৰ – ভাৰতৰ উত্তৰ-পূব সীমান্তত পাটকাই পাহাৰ।
  • খাচী পাহাৰ - খাছি পাহাৰ ভাৰতৰ মেঘালয় ৰাজ্যৰ গাৰো-খাচী ৰেঞ্জৰ অংশ, আৰু পাটকাই ৰেঞ্জ আৰু মেঘালয় উপক্ৰান্তীয় বনাঞ্চলৰ ইক'ৰিজিঅ'নৰ অংশ।
  • লুছাই পাহাৰ - লুছাই পাহাৰ (বা মিজো পাহাৰ) মিজোৰামৰ পাটকাই ৰেঞ্জৰ অংশ আৰু আংশিকভাৱে ভাৰতৰ ত্ৰিপুৰাত। মিজোৰামৰ পাহাৰবোৰ উত্তৰ–দক্ষিণ দিশে আছে। মিজো কবি চৌহদৰ এটা পাহাৰীয়া ৰেঞ্জ যাক মিজো হ্লাকুংপুই মুল নামেৰেও জনা যায় উত্তৰৰ পৰা দক্ষিণলৈ। খোৱাবুঙৰ উপকণ্ঠ অঞ্চলত ১৯৮৬ চনত মিজো কবি-সাহিত্যিকসকলৰ স্মৃতিত কবি চৌহদ স্থাপন কৰা হৈছিল। পৰ্যটকৰ বাবে ই অন্যতম দৰ্শনাৰ্থী স্থান।
  • অসম হিমালয় - অসম হিমালয় হৈছে পশ্চিমে ভূটানৰ পূব সীমান্ত আৰু পূবে ছাংপো নদীৰ গ্ৰেট বেণ্ডৰ মাজৰ হিমালয়ৰ পৰ্বতমালাৰ অংশটোৰ এক পৰম্পৰাগত নাম।
  • গাৰো পাহাৰ - গাৰো পাহাৰ ভাৰতৰ মেঘালয়ৰ গাৰো-খাচী ৰেঞ্জৰ অংশ।[17] ইয়াত প্ৰধানকৈ জনজাতীয় বাসিন্দাসকলে বাস কৰে, ইয়াৰে অধিকাংশই গাৰো লোক [18]
  • চেলা পাছ- ভাৰতৰ অৰুণাচল প্ৰদেশ ৰাজ্যৰ টাৱাং জিলাৰ উচ্চ উচ্চতাৰ পৰ্বত পাছ। ইয়াৰ উচ্চতা ৪,১৭০ মিটাৰ (১৩,৬৮০ ফুট)।[19][20] ই বৌদ্ধ চহৰ টাৱাং টাউনক তেজপুৰ আৰু গুৱাহাটীৰ সৈতে সংযোগ কৰে আৰু ভাৰতৰ বাকী অংশৰ সৈতে টাৱাঙক সংযোগ কৰা মূল পথ।


  •  
    জেমু হিমবাহৰ ওচৰৰ পৰা কাঞ্চনজঙ্ঘা
  •  
    পাংছাউ পাছৰ পৰা দেখা পাটকাই পাহাৰ
  •  
    চেলা পাছ, অৰুণাচল প্ৰদেশ, ভাৰত।
  •  
    মধ্য মিজোৰামৰ টাৱি ট্লাং পাহাৰীয়া ৰেঞ্জ দুঃসাহসিক ক্ৰীড়াৰ বাবে জনাজাত।
  •  
    মিজো কবি চৌহদ যাক মিজো হ্লাকুংপুই মুৱাল বুলিও কোৱা হয়।
  •  
    প্ৰেক চু উপত্যকাৰ পৰা দেখা পাণ্ডিম পৰ্বতৰ পশ্চিম মুখ।
  •  
    সূৰ্য্য উদয়ৰ সময়ত মাউণ্ট কাব্ৰু, ছিকিম (২০১৩)
  •  
    ভিট্টোৰিয়া চেলাই জেমু হিমবাহৰ পৰা লোৱা চিনিঅলচু

হ্ৰদৰ দ্বীপ আৰু দ্বীপ

সম্পাদনা কৰক

উত্তৰ-পূৰ্বাঞ্চলত বহু হ্ৰদত অগণন দ্বীপ আছে। তাৰে কেইটামান আটাইতকৈ ধুনীয়া আৰু বিখ্যাত ভিতৰত হ’ল-

  • থাংগা দ্বীপ - মণিপুৰৰ বিষ্ণুপুৰ জিলাত অৱস্থিত বিশ্বৰ একমাত্ৰ ভাসমান হ্ৰদ লোকটক হ্ৰদৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ দ্বীপ। দুঃসাহসিক অভিযানৰ বাবে ই এক মহান পৰ্যটন স্থলী আৰু হিন্দু আৰু ছানামহী উভয়ৰে বাবে এক ধৰ্মীয় স্থান। ইয়াৰ অসংখ্য মন্দিৰৰ লগতে পবিত্ৰ স্থানৰ বাবেও বিখ্যাত।
  • কৰং দ্বীপ - লোকটক হ্ৰদৰ দ্বিতীয় বৃহত্তম দ্বীপ। মণিপুৰৰ খুমান বংশৰ পূৰ্বপুৰুষৰ দেৱতা খুমান পকপাৰ মন্দিৰ এবুধৌ খুমান আপোকপা মন্দিৰ আৰু ইবুধৌ খুমানপোকপা মন্দিৰ দুটা মহান মন্দিৰৰ বাসস্থানৰ বাবে বিখ্যাত ই এক মহান ধৰ্মীয় স্থান।
  • ইথিং দ্বীপ – ই লোকটক হ্ৰদৰ থাংগা দ্বীপলৈ যোৱাৰ পথত অৱস্থিত এটা মানৱ বসতিপ্ৰধান দ্বীপ।

অন্যান্য হ্ৰদ বা বিলসমূহ

সম্পাদনা কৰক

নদী দ্বীপ

সম্পাদনা কৰক
  • মাজুলী – মাজুলী ভাৰতৰ অসমৰ ব্ৰহ্মপুত্ৰ নদীত অৱস্থিত বৈষ্ণৱী সত্ৰৰ বাবে বিখ্যাত এক বৃহৎ নদী দ্বীপ। দ্বীপটোৰ মুঠ আয়তন ১২৫০ বৰ্গ কিলোমিটাৰ (৪৮৩ বৰ্গমাইল)।[24] মাজুলী হৈছে সৰ্ববৃহৎ নদী দ্বীপ আৰু ভাৰতৰ প্ৰথম দ্বীপ জিলা। ইয়াৰ উপৰিও ইয়াক গিনিজ বুক অৱ ৱৰ্ল্ড ৰেকৰ্ডছৰ দ্বাৰা বিশ্বৰ সৰ্ববৃহৎ নদী দ্বীপ হিচাপে স্বীকৃতি দিয়া হৈছে।[21]
  • উমানন্দ দ্বীপ - ময়ুৰ দ্বীপ বুলিও জনাজাত উমানন্দ দ্বীপত উমানন্দ মন্দিৰৰ বাসস্থান আৰু ই বিশ্বৰ আটাইতকৈ সৰু বসতিপ্ৰধান নদী দ্বীপ।

পাহাৰীয়া ষ্টেচন

সম্পাদনা কৰক
  • উখৰুল - উখৰুল মণিপুৰৰ উখৰুল জিলাৰ এটা পাহাৰীয়া ষ্টেচন। নীলা পৰ্বতমালা, মনোমোহা ব্ৰুকছ আৰু মনোমোহা জলপ্ৰপাতৰ প্ৰকৃত দৃশ্য অনুভৱ কৰিব পৰাকৈ ই এক স্বৰ্গৰ ঠাই। মানুহবোৰো ইমানেই বন্ধুত্বপূৰ্ণ যে যিকোনো ঘৰতে আতিথ্য বিচাৰিব পাৰি, ইয়াৰ উপৰিও কেইবাখনো হোটেল আৰু হোমষ্টে আছে।
  • তামেংলং - তামেংলং মণিপুৰৰ তামেংলং জিলাৰ এটা পাহাৰীয়া ষ্টেচন। ইয়াৰ দৃশ্যপট প্ৰাকৃতিক সৌন্দৰ্য্যৰ লগতে ফলমূলৰ বাগিচাৰ বাবেও বিখ্যাত।
  • হাফলং - হাফলং অসমৰ এটা পাহাৰীয়া ষ্টেচন, ইয়াৰ চাৰিওফালে নৈ, সেউজীয়া পাহাৰ আৰু জলপ্ৰপাত আছে।
  • টাৱাং - টাৱাং চহৰ ভাৰতৰ অৰুণাচল প্ৰদেশৰ উত্তৰ-পশ্চিম অংশৰ প্ৰায় ৩,০৪৮ মিটাৰ (১০,০০০ ফুট) উচ্চতাত অৱস্থিত এখন চহৰ।
  • চেৰাপুঞ্জী – চেৰাপুঞ্জী ভাৰতৰ মেঘালয় ৰাজ্যৰ পূব খাছি পাহাৰ জিলাৰ এখন মহকুমা নগৰ। ইয়াক পৃথিৱীত সৰ্বাধিক বৰষুণ হোৱা ঠাই বুলি কোৱা হয় যদিও বৰ্তমান ওচৰৰ মৌচিনৰামৰ এই অভিলেখ আছে। চেৰাপুঞ্জীয়ে এটা কেলেণ্ডাৰ মাহ আৰু এবছৰত সৰ্বাধিক বৰষুণৰ সৰ্বকালৰ অভিলেখ গঢ়িছে: ১৮৬১ চনৰ জুলাই মাহত ৯,৩০০ মিলিমিটাৰ (৩৭০ ইঞ্চি) আৰু ১৮৬০ চনৰ ১ আগষ্টৰ পৰা ১৮৬১ চনৰ ৩১ জুলাইৰ ভিতৰত ২৬,৪৬১ মিলিমিটাৰ (১,০৪১.৮ ইঞ্চি)।[22]
  •  
    চেৰাপুঞ্জীত এটা বৰ্ড।

সত্ৰ আৰু মন্দিৰ

সম্পাদনা কৰক
  • শ্ৰী গোবিন্দজী মন্দিৰ - ই সমগ্ৰ মণিপুৰ ৰাজ্যৰ সৰ্ববৃহৎ হিন্দু বৈষ্ণৱী মন্দিৰ। ইম্ফল পূৱ জিলাৰ এই মন্দিৰটোৱেই হৈছে প্ৰথম চৌহদ য'ত শ্ৰী গোবিন্দজীৰ প্ৰতি উৎসৰ্গিত মহান শাস্ত্ৰীয় নৃত্য মণিপুৰী নৃত্য পৰিবেশন কৰা হয়।
  • শ্ৰী ৰাধা ৰমন মন্দিৰ, কাঞ্চিপুৰ - উত্তৰ-পূব ভাৰতৰ অন্যতম পুৰণি হিন্দু মন্দিৰ। মণিপুৰৰ কাঞ্চিপুৰত অৱস্থিত এইখন বৈষ্ণৱী অনুগামীসকলৰ বাবে এক মহান ধৰ্মীয় গন্তব্যস্থান।
  • গোপীনাথ মন্দিৰ - মণিপুৰৰ দ্বিতীয় বৃহত্তম হিন্দু মন্দিৰ। ৰাজ্যৰ বিষ্ণুপুৰ জিলাৰ নিংথৌখঙত অৱস্থিত এইখন শ্ৰী গোপীনাথৰ প্ৰতি উৎসৰ্গিত মহান মণিপুৰী নৃত্য প্ৰদৰ্শনৰ বাবেও এক ভৱিষ্যদ্বাণীমূলক চৌহদ।
  • কাইনা মন্দিৰ - মণিপুৰৰ থৌবাল জিলাৰ কাইনা পাহাৰৰ ওপৰত থকা এটা হিন্দু মন্দিৰ। সমগ্ৰ দেশৰ বৈষ্ণৱ অনুগামীসকলৰ বাবে ই এক মহান ধৰ্মীয় স্থান। পাহাৰীয়া অঞ্চলৰ প্ৰাকৃতিক সৌন্দৰ্য্যৰ বাবে বিখ্যাত।
  • দহ পাৰ্বতীয়া - ই ষষ্ঠ শতিকাত নিৰ্মিত, শিৱক উৎসৰ্গিত এটা মন্দিৰ।
  • কামাখ্যা মন্দিৰ - ই অসমৰ এটা হিন্দু মন্দিৰ, আৰু শাক্তবাদ অনুগামীসকলৰ বাবে এক মহান ধৰ্মীয় গন্তব্যস্থান।
  • ন-পুখুৰী শিৱ দৌল - আহোম যুগত নিৰ্মিত শেষ মন্দিৰ যিয়ে ভৱিষ্যৎ প্ৰদৰ্শন কৰে।
  • জয় দৌল- নীলাচল স্থাপত্যৰ আধাৰত নিৰ্মিত দ্বিতীয় বৃহত্তম মন্দিৰ।
  • শিৱসাগৰ শিৱদৌল - আহোম ৰাণী অম্বিকাই ১৭৩৪ চনত নিৰ্মাণ কৰা শিৱৰ প্ৰতি উচৰ্গিত মন্দিৰ। ই ভাৰতৰ অন্যতম ওখ শিৱ মন্দিৰ।
  • নেঘেৰিটিং শিৱ দৌল – ই এটা পাহাৰত অৱস্থিত শিৱৰ বাবে উৎসৰ্গিত এক ভৱিষ্যৎ মন্দিৰ, যিটো ৰাজেশ্বৰ সিংহৰ দিনত নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল।
  • বৰপেটা সত্ৰ - অসমৰ অন্যতম বিশিষ্ট সত্ৰ, প্ৰথমে ষোড়শ শতিকাত মাধৱদেৱে নিৰ্মাণ কৰিছিল।
  • দক্ষিণপাট সত্ৰ – ১৭ শতিকাৰ মাজভাগত আহোম ৰজা জয়ধ্বজ সিংহৰ দ্বাৰা প্ৰতিষ্ঠা কৰা অসমৰ অন্যতম প্ৰভাৱশালী আৰু বিশিষ্ট সত্ৰ।
  • পাটবাউসী সত্ৰ -পাটবাউসী সত্ৰ বৰপেটা সত্ৰৰ পৰা দুই কিলোমিটাৰ আঁতৰৰ এখন বৈষ্ণৱ সত্ৰ। ইয়াতেই শংকৰদেৱে প্ৰায় উনৈশ বছৰ কাল থাকি নানা শাস্ত্ৰ ৰচনা কৰিছিল।
  • সুন্দৰীদিয়া সত্ৰ-অসমৰ মহাপুৰুষীয়া নৱবৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ চাৰি সংহতিৰ ভিতৰৰ নিকা সংহতিৰ এক সত্ৰ৷ শংকৰদেৱৰ প্ৰিয় শিষ্য মাধবদেৱে ১৫৭০ চনত এই সত্ৰ স্থাপন কৰিছিল৷

তথ্য সংগ্ৰহ

সম্পাদনা কৰক
  1. ↑ Deb, P & Sundriyal, RC. (2007) Tree species gap phase performance in the buffer zone area of Namdapha National Park, Eastern Himalaya, India. Tropical Ecology 48(2): 209-225 PDF Archived 18 February 2012 at the Wayback Machine
  2. ↑ Bhaumik, Subir (17 April 2007). "Assam rhino poaching 'spirals'". BBC News. http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/6564337.stm. 
  3. ↑ "Orang National Park". http://www.naturesafariindia.com/wildlife_parks_sanctuary/orang_national_park.html। আহৰণ কৰা হৈছে: 2009-11-09. 
  4. ↑ "Tezpur". Orang Wildlife Sanctuary. Archived from the original on 2009-11-30. https://web.archive.org/web/20091130024055/http://www.assamonline.in/TouristPlaces/places/Tezpur.asp। আহৰণ কৰা হৈছে: 2009-11-09. 
  5. ↑ "Spatial modeling and preparation of decision support system for conservation of biological diversity in Orang National Park, Assam, India". http://www.rhinoresourcecenter.com/ref_files/1244031710.pdf। আহৰণ কৰা হৈছে: 2009-11-08. 
  6. ↑ "Orang National Park". Archived from the original on 2009-11-11. https://web.archive.org/web/20091111230615/http://www.north-east-india.com/assam/orang-national-park.html। আহৰণ কৰা হৈছে: 2009-11-08. 
  7. ↑ Bhattacharya, Prasanta (2004). Tourism in Assam: trend and potentialities. Bani Mandir. পৃষ্ঠা. 190. ISBN 978-81-7206-200-2. https://books.google.com/books?id=Ge1_AAAAMAAJ&q=Rhinoceros+parks+on+north+bank+of+Brahmaputra+Orang। আহৰণ কৰা হৈছে: 2009-11-11. 
  8. ↑ "Three Indian sites added to UNESCO list of biosphere reserves". 27 May 2009. http://sify.com/news/fullstory.php?a=jf1u4rjejdc&title=Three_Indian_sites_added_to_UNESCO_list_of_biosphere_reserves. 
  9. ↑ "UNESCO Designates 22 New Biosphere Reserves". Environment News Service. 27 May 2009. http://www.ens-newswire.com/ens/may2009/2009-05-27-01.asp. 
  10. ↑ Choudhury, A.U. (2003). Meghalaya's vanishing wilderness. Sanctuary Asia 23(5): 30-35.
  11. ↑ "Phawngpui". MizoTourism. Archived from the original on 2013-03-03. https://web.archive.org/web/20130303183739/http://mizotourism.nic.in/phawngpui.htm। আহৰণ কৰা হৈছে: 2024-10-05. 
  12. ↑ "14 years on, Kakoijana forest continues fight for sanctuary status - Indian Express". archive.indianexpress.com. http://archive.indianexpress.com/news/14-years-on-kakoijana-forest-continues-fight-for-sanctuary-status/203256/। আহৰণ কৰা হৈছে: 2016-04-15. 
  13. ↑ "Afforestation changes life and landscape: How a district in Assam lost a forest, gained a future" (en-US ভাষাত). The Indian Express. 2017-12-25. https://indianexpress.com/article/india/afforestation-changes-life-and-landscape-how-a-district-in-assam-lost-a-forest-gained-a-future-4997615/। আহৰণ কৰা হৈছে: 2020-05-15. 
  14. ↑ Freshfield, D. W. (1903). Round Kangchenjunga: a narrative of mountain travel and exploration. প্ৰকাশক London: Edward Arnold. https://archive.org/stream/roundkangchenjun00fresrich#page/n7/mode/2up. 
  15. ↑ Carter, H. A. (1985). "Classification of the Himalaya". American Alpine Journal খণ্ড 27 (59): 109–141. http://c498469.r69.cf2.rackcdn.com/1985/109_carter_himalaya_aaj1985.pdf। আহৰণ কৰা হৈছে: 29 March 2015. 
  16. ↑ Dhar, O. N.; Nandargi, Shobha (2000). "An appraisal of precipitation distribution around the Everest and Kanchenjunga peaks in the Himalayas". Weather খণ্ড 55 (7): 223–234. doi:10.1002/j.1477-8696.2000.tb04065.x. 
  17. ↑ "Garo Hills-The Ecological Canvas of Meghalaya". Archived from the original on 29 October 2013. https://web.archive.org/web/20131029084022/http://megtourism.gov.in/dest-garo.html। আহৰণ কৰা হৈছে: 28 March 2015. 
  18. ↑ Subba, T.B., ed (2003). The anthropology of North-East India. প্ৰকাশক Hyderabad: Orient Longman. ISBN 978-8125023357. 
  19. ↑ "High Altitude Sela Pass–Backbone of Tawang District". Sankara Subramanian C (www.beontheroad.com). beontheroad.com. 21 January 2011. http://www.beontheroad.com/2011/01/high-altitude-sela-passbackbone-of.html। আহৰণ কৰা হৈছে: 2013-04-18. 
  20. ↑ "Sela Passmountain pass". travelomy.com. Archived from the original on 2013-05-05. https://web.archive.org/web/20130505000627/http://www.travelomy.com/sela-pass। আহৰণ কৰা হৈছে: 2013-04-18. 
  21. ↑ Majuli, River Island. "Largest river island". Guinness World Records. http://www.guinnessworldrecords.com/world-records/largest-river-island-। আহৰণ কৰা হৈছে: 6 September 2016. 
  22. ↑ "Most annual rainfall". Guinness World Records. http://www.guinnessworldrecords.com/world-records/10000/greatest-monthly-rainfall-। আহৰণ কৰা হৈছে: 2012-05-07. 
"https://as.wikipedia.org/w/index.php?title=উত্তৰ-পূব_ভাৰতৰ_পৰ্যটনস্থলী&oldid=439194"ৰ পৰা অনা হৈছে